อ่านละคร ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 7 วันที่ 23 พ.ค.61
“ไม่...ถ้าออกข่าวว่าอลันให้ความร่วมมือในการจับกุมครั้งนี้...อลันร่วมมือโดยการแฝงตัวเข้าไปในแก๊งอาชญากรและใช้ทองคำเป็นเหยื่อล่อ ถ้าข่าวนี้ออกไปทางการได้แถลงผลงาน อลันก็หลุดพ้นความผิดที่ตัวเองก่อโดยความไม่รู้...สองประเทศก็ไม่ต้องมีเรื่องอึดอัดใจระหว่างกัน”ข้อเสนอของอลิซรัดกุมและครอบคลุมทุกอย่าง ดวินทึ่งมากแต่ยังอยากรู้เหตุผลของเธอ
“ทำไมคุณถึงช่วยเจ้าชายอลัน”
“เราไม่อยากให้อลันรู้สึกแย่กับตัวเอง งานนี้อลันพลาด...ท่านลุงกับโมนาต้องไม่พอใจมากๆ แล้วยังท่านปู่ อลันอาจหมดอนาคตเพราะคดีนี้...เราไม่อยากให้เป็นแบบนั้น”
“คุณนี่ก็แปลกนะ คนพวกนั้นคิดร้ายกับคุณแต่คุณกลับคิดช่วยพวกเขา”
“เราคงอยากชดใช้มั้ง...เราคิดเสมอว่าเราไม่ควรได้เป็นองค์รัชทายาท จริงๆแล้วควรเป็นท่านลุง พี่เคธแล้วก็อลันเรียงกันมาตามลำดับ เราเป็นอันดับที่สี่ด้วยซ้ำ เราคงรู้สึกผิดและคิดเสมอว่าถ้าทำอะไรทดแทนได้ก็อยากทำ”
อลิซเปิดใจอย่างที่ไม่เคยทำกับใคร ดวินชื่นชมในความคิดของเธอมาก
“คุณเคยพูดว่า...ไม่ควรได้เป็นองค์รัชทายาทแต่ผมคิดว่าไม่จริง...คุณคือคนที่เหมาะสม คุณมีความเมตตา ช่วยเหลือคนอื่นโดยไม่คิดถึงตัวเอง มีความกล้าหาญและมีน้ำใจกับคนรอบข้างแม้แต่คนที่มองว่าคุณเป็นศัตรู”
ดวินเห็นอลิซยืนอึ้งก็ยิ้มบางๆให้ก่อนจะพูดต่อ “จริงๆผมก็ไม่รู้ว่าการเป็นองค์รัชทายาทต้องมีอะไรบ้างแต่เท่าที่ผมพูดเมื่อกี้บวกกับสิ่งที่ผมเห็น...ไม่ว่าจะเป็นวิสัยทัศน์ในการปกครอง การค้าระหว่างประเทศ รวมไปถึงการรบ...ผมเชื่อว่ามันมากพอจะบอกได้ว่าคุณคือคนที่เหมาะกับตำแหน่งองค์รัชทายาท”
อลิซซาบซึ้งใจมากแต่จำต้องปัดมันทิ้งเพราะมีเรื่องสำคัญกว่าต้องคิดว่าใครคือผู้บงการเบื้องหลังการปล้นทองคำของฮรีสอซอย่างอุกอาจเช่นนี้...ต้องเป็นใครสักคนที่ใกล้ตัวพวกเธอมากๆแน่
ooooooo
วิลโกรธมากที่พลาดทั้งเงินและทองคำ สั่งการให้หัวหน้าโจรไปกบดานส่วนตัวเองสวมบทบาทพี่ชายแสนดีไปเยี่ยมอลันที่โรงพยาบาล แถมทำตัวดีจนแพนผิดสังเกต
“พี่ขอแสดงความยินดีกับอลันด้วยที่เรื่องทั้งหมดผ่านพ้นมาด้วยดี และพี่ก็สำนึกผิดที่น่าจะแนะนำให้อลันส่งทองกลับประเทศตั้งแต่ครั้งก่อน พี่เป็นพี่ชายที่ใช้ไม่ได้เลยสักนิด”
“อย่าโทษตัวเองครับ มันเป็นการตัดสินใจของผมเอง พี่วิลคิดว่าใครเป็นคนอยู่เบื้องหลังการปล้นทอง... ไอ้โจรกลุ่มที่สามที่มันบุกมาปล้น...มันเป็นใคร มันรู้เรื่องการซื้อขายทองได้ยังไง”
สีหน้าเอาเรื่องของอลันทำให้วิลร้อนรนกลบเกลื่อน “พี่ว่า...เรื่องมันแล้วไปแล้วอย่าไปขุดคุ้ยมันอีกเลย ยิ่งทำให้มันลึกเดี๋ยวเรื่องมันจะย้อนกลับมาทำให้อลันลำบาก ตอนนี้อลันเป็นฮีโร่ก็น่าจะจบแล้ว”
อลันส่ายหน้าละอายใจ “นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่สงสัยมาก...ทำไมอยู่ๆถึงยกความดีความชอบมาให้ จากโจรกลายเป็นฮีโร่เพียงชั่วข้ามคืน...อยากรู้จริงๆว่าใครเป็นคนต้นคิดเรื่องนี้...”
เคธก็แปลกใจไม่แพ้น้องชายคนละแม่ เมื่อได้คุยเรื่องนี้กับโมนา แม่เลี้ยงสาวใหญ่กลับไม่สนใจแต่อยากฉวยโอกาสนี้ล่อให้อลิซปรากฏตัว เคธลอบยิ้ม แสร้งทำทีเป็นห่วงอลิซและปล่อยให้แม่เลี้ยงออกโรงเรื่องตามหาญาติสาว
โมนาใช้เรื่องอลันเป็นประโยชน์ เรียกเหล่าข้าราชการประชุมเพื่อโยนความผิดทั้งหมดให้อลิซ
“ที่เราเรียกท่านมาวันนี้เพราะมีเรื่องปรึกษา...เรากับท่านพี่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับการหายตัวไปของเจ้าหญิงอลิซว่าอาจเชื่อมโยงกับอาการประชวรของท่านพ่อและการค้าทองอย่างผิดกฎหมายที่อลันต้องออกรับหน้าแทน”
“เชื่อมโยงอย่างไรพระเจ้าค่ะ”
“อลิซอาจอยู่เบื้องหลังทั้งหมดแต่เรายังไม่ปักใจ เราได้ข่าวมาว่าอลิซน่าจะอยู่ประเทศไทย เราจึงอยากให้ท่านประสานงานกับทางประเทศไทยส่งมอบตัวอลิซมาให้ทางเราสอบสวนและส่งข่าวให้เจ้าหน้าที่ระดับบัญชาการรับทราบและช่วยกันหาเบาะแสที่จะเชื่อมโยงถึงตัวอลิซมาให้เราโดยเร็วที่สุด”
คำสั่งของโมนาในฐานะชายาของเจ้าชายอังเดรแห่งฮรีสอซกดดันให้ทางการไทยต้องหาตัวอลิซ เคธสะใจมากแต่ทำเป็นหน้าตื่นแจ้งข่าววิลกับอลันเรื่องคำสั่งของแม่เลี้ยง อลันตกใจมาก ภาพใบหน้าญาติสาวตอนมาช่วยยังติดตา ไม่มีวันเชื่อว่าอลิซจะเป็นตัวการเพราะรู้ดีแก่ใจว่าตนเองเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด
ดวินถูกเคธเรียกตัวเข้าพบเวลาต่อมาเพื่อตะล่อมถามเรื่องอลิซอีกครั้ง
“วันนี้เราจะพูดแบบตรงๆไม่อ้อมค้อม...บอกเรามาเถอะ ถือว่าเราขอร้อง อลิซอยู่กับผู้พันใช่ไหม”
“อะไรถึงทำให้พระองค์เชื่อแบบนั้น”
“เบาะแสทุกอย่างที่เรามี ท่านนายพลก็บอกว่าผู้พันมีภารกิจสำคัญซึ่งเราขอเดาว่าเป็นเรื่องค้าทองและทั้งที่อลันผิดแต่อลันกลับได้รับการช่วยเหลือ เราคิดว่าอลิซต้องช่วยอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แน่เพราะอลิซเป็นคนรักพี่ รักน้อง”
“ทั้งหมดที่พระองค์ตรัสเป็นแค่สมมติฐานไม่ใช่หลักฐาน”
“นี่ไม่ใช่เวลามาตอบคำถามเล่นเกม ตอนนี้สถานการณ์ที่ฮรีสอซกำลังระส่ำระสาย ถ้าอลิซไม่รีบปรากฏตัวออกมาบ้านเมืองจะต้องวุ่นวายและอลิซเองจะต้องแย่แน่ๆ
เคธพยายามหว่านล้อมแต่ดวินยังไม่เชื่อหรือวางใจ ราชนิกุลสาวจึงแกล้งบีบน้ำตา
“เราขอร้องล่ะ...เราต้องช่วยน้องสาวเรา บอกอลิซให้ปรากฏตัวออกมาก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินแก้”
“กระหม่อมขอประทานอภัยแต่เจ้าหญิงอลิซไม่ได้อยู่ในการอารักขาของกระหม่อมจริงๆ”
“เราต้องบอกตามตรงว่าเราเสียใจมาก...การที่ผู้พันไม่ช่วยเราก็เท่ากับว่าท่านไม่ช่วยอลิซด้วย!”
ooooooo
น้ำตาและคำพูดตัดพ้อของเคธยังก้องในหัวดวิน นาวิกโยธินหนุ่มเชื่ออย่างไม่มีข้อกังขาว่าอลิซบริสุทธิ์เพราะอยู่ในเหตุการณ์ เขาพยายามคิดหาเหตุผลและตัวผู้ต้องสงสัยแต่ไม่ทันสะระตะอะไร ศักดิ์ชายก็เรียกประชุมทีม
“แม้ว่าตอนแรกคิงเฮนรี่จะขอความช่วยเหลือจากเราเป็นการส่วนตัวและเป็นภารกิจลับแต่ตอนนี้เราไม่สามารถติดต่อคิงเฮนรี่ได้ เพื่อเป็นทางออกดีที่สุดสำหรับทุกคน เราควรส่งตัวเจ้าหญิงอลิซกลับฮรีสอซให้เร็วและเงียบที่สุด”
ลูกทีมของดวินมองหน้ากันเคร่งเครียด ศักดิ์ชายไม่ยี่หระตัดบทสั่งเสียงเรียบ “พรุ่งนี้ผมจะให้เอทีมเชิญเจ้าหญิงเสด็จกลับประเทศทันทีเพราะผมไม่อยากให้ดีทีมแสดงตัวกับภารกิจครั้งนี้ ขอให้พวกเราทุกคนปฏิบัติตามคำสั่ง”
ดวินก้มหน้ารับคำสั่งแต่ไม่วายร้องขอ “ในฐานะที่เราเป็นทีมอารักขาเจ้าหญิง...ผมอยากทำหน้าที่ครั้งสุดท้ายให้ดีที่สุด พวกเราดีทีมขออนุญาตเป็นคนพาเอทีมเข้าไปรับตัวเจ้าหญิงได้ไหมครับ”
ศักดิ์ชายส่งสายตาบางอย่างให้หัวหน้าดีทีมแล้วพยักหน้าอนุญาต ดวินคิดแผนการอย่างรวดเร็วจะเล่นละครฉากใหญ่โดยให้หินกับลิงร่วมมือกันพาอลิซออกจากบ้านพักและให้เจซีปลอมตัวเป็นเจ้าหญิง
กรรณกับแพนไม่รู้เรื่อง ดวินไม่ได้บอกเพราะต้องการทำให้แผนแนบเนียนแต่ส่งสองลูกน้องคนสนิทไปช่วยทีมเอตามหาตัวเจ้าหญิงอลิซที่จู่ๆก็หายตัวไปจากบ้านพักในค่ายทหารอย่างลึกลับ!
เจซียอมทำตามแผนเพราะเชื่อใจดวิน ร่วมมือกับหินและลิงวางยาสลบอลิซและพาตัวส่งดวินที่ขับมอเตอร์ไซค์มารับแถวบ้านพัก กว่าอลิซจะฟื้นดวินก็พาเธอมาไกลพอสมควรแล้ว
“ที่พวกเราต้องทำแบบนี้ก็เพื่อความปลอดภัยของพระองค์พระเจ้าค่ะ”
“วางยาสลบแล้วลักพาตัวเรามาเนี่ยนะเพื่อความปลอดภัย”
“ถ้าพวกเราไม่ทำแบบนี้พระองค์ทรงได้รับอันตรายแน่นอนพระเจ้าค่ะ”
“ทำไม...เราต้องการคำอธิบายที่มากกว่านี้!”
หินกับลิงขับรถประกบดวินจนแน่ใจว่าปลอดภัยจึงผละไปเคลียร์เรื่องอื่นรวมทั้งบอกความจริงกับแพนและกรรณที่ยังไม่รู้เรื่อง ส่วนเจซีต้องตอบคำถามมากมายทั้งจากเคธและหัวหน้าทีมเอเรื่องการหายตัวไปของอลิซ
เจซียอมดมยาสลบเพื่อให้แนบเนียนตามแผน เมื่อฟื้นแล้วทราบจากลูกทีมของดวินว่าอลิซหนีไปได้อย่างปลอดภัยก็โล่งใจ อดยิ้มบางๆไม่ได้เมื่อคิดถึงบทสนทนาระหว่างเธอกับดวินเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน
“หัวหน้าท่านนายพลสั่งให้เชิญตัวเจ้าหญิงกลับไปฮรีสอซพรุ่งนี้เช้า”
“ไม่ได้นะคะ...ถ้าเจ้าหญิงกลับไปตอนนี้ เจ้าหญิงต้องไม่ปลอดภัยแน่ๆ”
“คุณไม่ต้องห่วง...ผมสัญญาว่าจะดูแลเจ้าหญิงให้ปลอดภัยแต่คุณต้องไว้ใจผมและช่วยผม...ผมจะพาเจ้าหญิงไปหลบซ่อนจนกว่าจะหาทางสืบเรื่องทุกอย่างได้ทั้งหมด ถ้าสถานการณ์ไม่สงบผมจะไม่มีวันเปิดตัวเจ้าหญิงเด็ดขาดแม้จะแลกด้วยหน้าที่และชีวิตของผมก็ตาม!”
ooooooo
เคธเจ็บใจที่ดวินไม่หลงกลแถมหายตัวไปกับอลิซแต่เธอยังตีหน้านิ่งเหมือนไม่รู้เรื่องราว แสร้งทำหน้าเศร้าเคล้าน้ำตาเป็นห่วงญาติสาว ส่วนดวินไม่ได้ยี่หระว่าใครจะตามหาพยายามอธิบายเหตุผลกับอลิซ
“เราถูกตามล่าเพราะอยู่เบื้องหลังการค้าทองผิดกฎหมาย นายก็รู้ว่าเราไม่ได้ทำ ทำไมนายไม่บอกไป นายพลศักดิ์ชายก็รู้ ทำไมไม่มีใครปกป้องเรา...ทำไม!”
“การปกป้องพระองค์ในตอนนี้ไม่ใช่การอธิบายมันไม่มีประโยชน์ การปกป้องดีที่สุดคือสิ่งที่หม่อมฉันกำลังทำด้วยการพาพระองค์หนีจนกว่าทุกอย่างจะคลี่คลาย”
“ไม่! เราไม่หนี เราไม่ได้ทำผิด ถ้าเราหนีก็เหมือนเป็นการยอมรับว่าเราผิด เราจะกลับฮรีสอซไปชี้แจงทุกอย่าง ท่านปู่จะต้องช่วยเรา...ท่านปู่รู้ทุกอย่าง”
“แต่...คิงเฮนรี่ทรงช่วยพระองค์ไม่ได้ในเวลานี้”
“ทำไม...ท่านปู่เป็นอะไร...บอกเรามาเดี๋ยวนี้ ท่านปู่เป็นอะไร”
สีหน้าแตกตื่นของอลิซทำให้ดวินลำบากใจ กลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ก่อนบอกความจริง
“อีกข้อหาหนึ่งที่กระหม่อมยังไม่ได้บอก... พระองค์ทรงเป็นผู้ต้องสงสัยวางยาคิงเฮนรี่พระเจ้าค่ะ และตอนนี้ พระองค์ประชวรอย่างหนักประทับห้องไอซียู...ทรงไม่รู้สึกพระองค์พระเจ้าค่ะ”
อลิซช็อกมากและแทบทรุดเมื่อดวินบอกว่าเภตราก็ถูกกุมขังข้อหามีส่วนรู้เห็นกับเธอก่อการร้าย
“เภตรา...คนที่เราไว้ใจถูกจับกุมโดยที่ไม่ผิดและท่านปู่โดนวางยาประชวรหนักโดยที่เราไม่รู้เรื่องเลย...เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมไม่บอกเรา...ทำไมไม่บอกเรา!”
น้ำตาของอลิซทำให้ดวินเจ็บหนึบทั้งหัวใจแต่ยังมีสติรั้งตัวเธอไว้
“ปล่อยเรา...เราจะกลับไปจัดการคนร้ายด้วยตัวเอง เราจะไม่มีวันให้มันทำร้ายใครอีกแล้ว เราจะไปดูแลท่านปู่ เราไม่ได้ทำผิด เราไม่กลัว เราจะสู้ด้วยตัวเราเอง เราไม่ผิด...เราไม่ผิด...เราไม่ได้ทำผิด!”
อลิซสะอื้นไห้อย่างหมดท่า ดวินโถมตัวกอดพลางปลอบเสียงอ่อนแต่หนักแน่น
“ขอให้ไว้ใจกระหม่อม...ขอครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย... กระหม่อมเตรียมสถานที่ปลอดภัยให้พระองค์แล้ว เราจะหนีไปด้วยกัน กระหม่อมเอาเกียรติยศหน้าที่และชีวิตเป็นเดิมพัน กระหม่อมจะดูแลปกป้องพระองค์อย่างสุดหัวใจ ขอเพียงไว้ใจและให้ความร่วมมือ เมื่อสถานการณ์คลี่คลายพระองค์จะได้เสด็จกลับสู่มาตุภูมิอย่างปลอดภัย”
ดวินกล่อมจนอลิซตกลงและผล็อยหลับด้วยความเหนื่อยล้า นาวิกโยธินหนุ่มพารถขับเคลื่อนหลายชั่วโมงจนถึงจุดหมายไกลปืนเที่ยงและแสงสีจากเมืองหลวง อลิซลืมตากวาดตามองรอบตัวงงๆ
“เราอยู่ที่ไหน”
“บนยอดเขาสูง...เขตไร้ข่าวสาร...จะไม่มีใครรู้จักพระองค์ ระหว่างอยู่ที่นี่เราจะไม่ใช้คำราชาศัพท์เพื่อปกปิดฐานะของพระองค์ เราต้องหลบที่นี่ก่อนเพราะตอนนี้พระองค์มีความผิด ส่วนกระหม่อมฝ่าฝืนกฎลอบพาพระองค์หนีผิดวินัยทหารขั้นร้ายแรง แต่เราทั้งคู่จะอยู่ที่นี่อย่างปลอดภัย กระหม่อมมาทำงานที่นี่หลายปีคุ้นเคยสถานที่และคนแถวนี้ดี”
อลิซไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนแต่มั่นใจว่าต้องเป็นจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือของประเทศไทย ดวินมองมาด้วยแววตาอ่อนแสงก่อนยิ้มร่าเมื่อมีเด็กสาวชาวบ้านคนหนึ่งวิ่งมาทักทาย
อ่านละคร ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 7 วันที่ 23 พ.ค.61
ละครเรื่อง ลิขิตรัก บทประพันธ์โดย นิดาละครเรื่อง ลิขิตรัก บทโทรทัศน์โดย ณัฐิยา ศิรกรวิไล และกัลยาณมิตร
ละครเรื่อง ลิขิตรัก กำกับการแสดงโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง ลิขิตรัก ผลิตโดย บริษัท ทอง เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง ลิขิตรัก ควบคุมการผลิตโดย แอน ทองประสม
ละครเรื่อง ลิขิตรัก ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ