อ่านละคร หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 9 วันที่ 12 พ.ค.61
เมื่อเจ้าจอมอำพันสอบถามรู้ความจริงก็ตกใจถามว่า ทำเข้าไปได้อย่างไร แมงเม่าบอกว่ารู้ว่าผิด แต่เวลานั้นตนสงสารแม่เป้า ถามเจ้าจอมอำพันว่าพอจะเมตตาช่วยแนะวิธีเอาตัวรอดได้หรือไม่ เจ้าจอมอำพันบอกว่าคงต้องคอยหลบหน้าไปก่อน นานวันไปพระองค์เจ้าเชษฐ์ก็คงหมายปองหญิงอื่นแทนเองแมงเม่าไม่สบายใจอยู่ดี เจ้าจอมอำพันย้ำว่าระหว่างนี้ก็อย่าไปก่อเรื่องกระไรเข้าอีก ไม่เช่นนั้นถูกบังคับให้เป็นห้ามขึ้นมาก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น แมงเม่าหน้าซีดถามว่าน่ากลัวถึงขั้นนั้นเลยหรือ
“หากทรงถูกพระทัยก็ไม่น่ากลัวดอก มีแต่จะสุขสบายมั่งมีศรีสุขในพริบตา แต่หากท่านเบื่อหน่ายขึ้นมาล่ะก็...” เจ้าจอมอำพันหน้าเครียดขึ้นทันที แมงเม่าซักอยากรู้ว่าเป็นอย่างไร
ความจริงที่ตำหนักพระองค์เจ้าเชษฐ์เวลานี้คือ พระองค์เจ้าเชษฐ์กำลังเมา ผลักหม่อมห้ามจนล้มแล้วทำท่าจะตามซ้ำ หม่อมห้ามโผกอดเท้าร้องไห้อ้อนวอนว่ากลัวแล้ว ถูกพระองค์เจ้าเชษฐ์สะบัดเท้าออกไล่ไปให้พ้น หากช้าจะยกให้คนอื่น และอย่ามาให้เห็นหน้าให้รกหูรกตาอีก
หม่อมห้ามกลัวลนลานวิ่งออกจากตำหนักไปเจอเจ้าจอมเพ็ญเดินมากับเลื่อน รีบยกมือไหว้ เจ้าจอมเพ็ญพยักหน้าแล้วเดินเข้าตำหนักไปเลย เข้าไปเจอพระองค์ เจ้าเชษฐ์ก็ยิ้มแย้มถามว่าทรงกริ้วกระไรหรือเพคะ
“ก็เรื่องนังแมงเม่าน่ะซีจะกระไรเสียอีก คอยดูเถิด ข้าจะให้มันชดใช้จนสาสม” พูดแล้วดื่มน้ำจัณฑ์จนหมดแก้วแล้วสั่งพวกข้าหลวงให้เอามาอีก เจ้าจอมเพ็ญพูดยิ้มๆ ว่าอย่าเสวยน้ำจัณฑ์อีกเลย หากเสวยอีกก็จะได้ตัวนังแมงเม่ามารับใช้ช้าลงไปอีก แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์บอกว่า
“หม่อมฉันเฝ้าคิดวิธีที่จะได้นังแมงเม่ามารับใช้พระองค์อยู่ทุกวี่วัน จนเมื่อเร็วๆนี้เพิ่งคิดได้วิธีหนึ่งเพคะ” พระองค์เจ้าเชษฐ์ดีใจมากถามว่าวิธีใด หากสำเร็จเจ้าจอมอยากได้กระไรก็จะหาให้ทุกอย่าง เจ้าจอมทำทีว่าตนไม่บังอาจถึงเพียงนั้นดอก เลื่อนยิ้มประจบรีบรายงานว่า
“หม่อมแม่ให้คนสืบจนรู้ที่อยู่ของบ้านนังแมงเม่า เพลานี้ที่เรือนมีเพียงพ่อ แม่เลี้ยง พี่สะใภ้ กับบ่าวอีกสองคนเท่านั้นเพคะ”
พระองค์เจ้าเชษฐ์ถามว่าแล้วมันมีกระไรรึ เจ้าจอมเพ็ญจึงยิ้มเจ้าเล่ห์เล่าแผนการให้ฟัง...
เพียงบ่ายวันนี้ ก็มีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับมิ่งและครอบครัว เมื่อมีชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งบุกเข้ามาที่เรือน ต่อยผลที่ออกไปถามว่ามาหาผู้ใดจนคว่ำ แล้วกรูกันเข้าทำลายข้าวของ ทุกคนพยายามสู้ ติ่นเอาสากตำข้าวไล่ตีประกาศสู้ตาย ถูกพวกมันจับและรุมซ้อม มิ่งเข้าไปช่วยก็ถูกต่อยจนเลือดกบปาก
ทันใดนั้น พระองค์เจ้าเชษฐ์ก็ถือดาบเข้ามาอย่างองอาจประกาศกร้าว
“หยุดประเดี๋ยวนี้ ผู้ใดกล้าก่อความวุ่นวาย กูจะถือว่ามันผู้นั้นคิดกบฏ”
พวกนักเลงรีบหยุดทำเป็นกลัวลนลาน มิ่งกับครอบครัวไม่รู้จักพระองค์เจ้าเชษฐ์พากันมองงงๆ พระองค์เจ้าเชษฐ์ยิ้มสมใจที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน
ooooooo
แมงเม่าร้อนใจไปดักเจอขันทอง พอเห็นเดินหน้าเครียดมาก็รีบเข้าไปหา ขันทองถามว่ามีกระไรให้รีบพูดเพราะมีนางข้าหลวงป่วยเป็นโรคปัจจุบันตายตนต้องรีบเอาศพออกจากวังเพื่อไม่ให้มีความอัปมงคลเกิดขึ้น
ขณะนั้นเองเป้าก็วิ่งหน้าตื่นมาเรียกแมงเม่า พอแมงเม่าหันไปทางเป้าขันทองก็รีบไปก่อน แมงเม่าถามเป้าว่ามีกระไรรึ
“พ่อของแม่แมงเม่าถูกทำร้าย แต่พระองค์เชษฐ์ทรงช่วยไว้ เพลานี้อยู่ที่วังของพระองค์เชษฐ์”
ที่แท้เป็นแผนของเจ้าจอมเพ็ญที่จะบีบให้แมงเม่าต้องไปหาพระองค์เจ้าเชษฐ์ หลังจากหลบเลี่ยงหนีหน้ามานาน พระองค์เจ้าเชษฐ์ยิ้มร้ายถามว่า
“ยอมมาหาฉันได้แล้วรึแม่แมงเม่า”
“เป็นพระกรุณาอย่างหาที่สุดมิได้เพคะที่ทรงช่วยพ่อแลคนในครอบครัวหม่อมฉันไว้”
“ฉันเพียงแต่บังเอิญผ่านไปเท่านั้นดอก แต่แม่แมงเม่าอย่าลืมก็แล้วกันว่าติดหนี้ฉันอีกคราหนึ่งแล้ว... แม่แมงเม่าจะตอบแทนฉันอย่างไรเล่า”
แมงเม่าตั้งสติบอกว่าสิ่งใดที่ตนทำได้โดยไม่เป็นการทำร้ายตัวเองและผู้อื่นตนจะทำเพื่อทดแทนพระคุณ พระองค์เจ้าเชษฐ์ยื่นหน้ากรุ้มกริ่มเข้าไปบอกว่า แม่แมงเม่ารู้ดีแล้วมิใช่รึว่าตนต้องการกระไร
“แต่สิ่งที่ทรงต้องการ หม่อมฉันเกรงว่าไม่อาจทำตามพระประสงค์ได้เพคะ ขอทรงให้หม่อมฉันทำอย่างอื่นเถิดเพคะ”
พระองค์เจ้าเชษฐ์ยิ้มร้ายไม่ตอบแมงเม่า แต่สั่งพวกข้าหลวงให้รีบจัดห้องหับให้ครอบครัวแมงเม่า เพราะเห็นทีต้องพำนักอยู่ที่นี่อีกนาน
ทั้งอิน มิ่ง และชื่นต่างช่วยกันพูดขอให้พวกตนได้กลับเรือนดีกว่า พระองค์เจ้าเชษฐ์อ้างว่า ไม่รู้ว่าพวกนั้นจะมารังควานอีกหรือไม่ ให้อยู่ที่นี่จนกว่าตนจะวางใจ เมื่อชื่นพยายามจะแย้งอีก ก็ถูกตวาดตัดบทว่า
“ฉันสั่งอย่างไรก็ทำอย่างนั้น”
พวกข้าหลวงช่วยกันประคองเชิงบังคับพาพวกมิ่งเข้าไปข้างใน แมงเม่ามองอย่างเป็นห่วงก่อนหันมองพระองค์เจ้าเชษฐ์อย่างไม่พอใจที่จับพ่อและครอบครัวตนเป็นตัวประกันแบบนี้ ส่วนพระองค์เจ้าเชษฐ์ยิ้มร้ายอย่างเป็นต่อ ที่หาทางเอาตัวแมงเม่ามาเป็นหม่อมห้ามจนได้
เพียงหัวค่ำพระยากำแหงก็ไปหาขันทองที่เรือน บอกว่าวันพรุ่งนี้ต้องส่งห้ามคนใหม่ไปที่ตำหนักพระองค์เจ้าเชษฐ์ ตนจะมารอรับเหมือนเดิม ขันทองถามว่าเดือนที่แล้วตนเพิ่งส่งห้ามไปให้ นี่เป็นคนของตำหนักไหนกัน พอพระยากำแหงบอกว่าตำหนักกรมขุนวิมล ขันทองเอะใจถามว่าเป็นผู้ใดหรือ
“แม่แมงเม่า” พระยากำแหงหักใจบอก ขันทองตกใจมากถามว่าตนหูฝาดไปหรือเปล่า “ออกพระได้ยินไม่ผิดดอก ฉันเองตอนรู้เรื่องก็ไม่อยากเชื่อหูตัวเองเหมือนกัน ไม่รู้ว่ากระไรดลใจให้แม่แมงเม่าทำเช่นนี้...แต่มันก็เป็นไปแล้ว แลเราก็ต้องทำตามหน้าที่ไม่อาจบิดพลิ้วได้ แม้ฉันจะเสียใจเพียงใดก็ตาม”
ขันทองตกใจสุดขีดไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้กับแมงเม่า
ooooooo
แมงเม่าเข้ากราบประทานอภัยกรมขุนวิมลที่ทำท่านผิดหวัง ทั้งที่ท่านทรงปกป้องตนตลอดแต่ตนก็รนหาที่เอง กรมขุนวิมลได้แต่ภาวนาให้พระองค์เจ้าเชษฐ์ทรงเมตตาแมงเม่า จะได้ไม่เจอชะตากรรมเหมือนห้ามคนอื่น
เป้ารู้สึกผิดที่ตัวเองเป็นต้นเหตุของเรื่องเสนอขอไปเป็นห้ามแทนแมงเม่า เจ้าจอมอำพันยิ้มสมเพชบอกว่าเช่นนั้นก็มีแต่จะต้องเป็นห้ามเสียทั้งสองคนนั่นแหละ คุณท้าวโสภาดุเป้าที่ไม่เชื่อคำสั่งตนไปคบหาผู้ชายพายเรือนำความเสื่อมเสียให้ตัวเองไม่พอยังนำเคราะห์มาให้แม่แมงเม่าด้วย
“อย่าดุแม่เป้าเลยเจ้าค่ะคุณท้าว อันที่จริงแม่เป้าก็ห้ามฉันแล้ว เป็นฉันที่ดื้อเอง และพระองค์ชายก็ทรงหมายมั่นปั้นมืออยู่ มิเช่นนั้นไหนเลยจะมีคนไปหาเรื่องพ่อฉันถึงเรือนได้แลพระองค์ชายยังเสด็จไปช่วยได้ประจวบเหมาะอีก ทุกอย่างเป็นแผนการที่ถูกวางขึ้นเพื่อกักตัวครอบครัวฉันไว้ต่อรองให้ฉันเป็นห้ามเท่านั้น”
ทุกคนเห็นพ้องอย่างที่แมงเม่าวิเคราะห์ เชื่อว่าถึงแม้ไม่มีเรื่องแม่เป้า พระองค์ชายก็ต้องหาเรื่องอื่นอยู่ดี แมงเม่าเองแม้จะเศร้าอย่างที่สุด แต่ก็ต้องฝืนใจทำทุกอย่างเพื่อช่วยพ่อออกมาให้ได้
มิ่งรู้ว่าตนถูกจับเป็นตัวประกันเพื่อแลกกับแมงเม่าก็คิดจะฆ่าตัวตายช่วยแมงเม่า แต่ทั้งชื่น อิน ติ่น และผลช่วยไว้ทัน ชื่นเข้าไปกอดมิ่งถามว่า มิ่งเองก็อยากให้แมงเม่าเป็นฝั่งเป็นฝามิใช่หรือ คิดเสียว่าเป็นวาสนาของแมงเม่าที่จะได้เป็นห้ามก็แล้วกัน
“หากแมงเม่ามันเต็มใจ ข้าก็มีแต่จะปลาบปลื้มกับบุญของมัน แต่นี่...ใช้อำนาจบาตรใหญ่แลเล่ห์เพทุบายไม่ต่างกระไรกับอ้ายกล้าเลย เพียงเป็นผู้ดีกว่าเท่านั้น แล้วจะไม่ให้ข้าเสียใจได้อย่างไร”
มิ่งร้องไห้อย่างสุดกลั้น ชื่นกอดมิ่งปลอบใจ...ร้องไห้ไปด้วยกัน
ooooooo
พระองค์เจ้าเชษฐ์ประทานเพชรนิลจินดาแก่เจ้าจอมเพ็ญหีบหนึ่งเป็นของกำนัลที่วางแผนให้ตนได้แมงเม่ามาสมใจหมาย
จมื่นศรีสรรักษ์เห็นเพชรนิลจินดาเต็มหีบก็ตื่นเต้นดีใจมาก แต่พอเจ้าจอมเพ็ญบอกคืนนี้ให้คุณพระนายเอาไปถวายให้ขรัวเถื่อนแทนตนด้วย จมื่นศรีสรรักษ์ตกใจถามว่าคุณพี่จะยกให้อ้ายสมีนั่นรึ เจ้าจอมเพ็ญปรามว่าเรียกขรัวท่านเช่นนี้ระวังนรกจะกินกบาล
อ่านละคร หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 9 วันที่ 12 พ.ค.61
ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว บทประพันธ์โดย วรรณวรรธน์ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว บทโทรทัศน์โดย เอกลิขิต
ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว กำกับการแสดงโดย กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน จำกัด
ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ