อ่านละคร บุพเพสันนิวาส ตอนที่ 8 วันที่ 7 มี.ค.61
“เจ้าค่ะ วันนั้นข้าจะเรียนถามคุณลุงว่า เมอซิเออร์ก็องสตังซ์เขาซื่อสัตย์ต่อท่านออกญาโกษาธิบดีหรือไม่เจ้าคะ”“ออเจ้าถามประหลาด เหตุใดนายก็องสตังซ์ถึงจะไม่ซื่อสัตย์ต่อออกญาโกษาท่าน เขาทำงานกับท่านมานานเป็นสิบปี ท่านออกญาไว้ใจเขา สนับสนุนช่วยเหลือเขาให้เข้าเฝ้าจนเป็นขุนนาง ขุนหลวงก็ทรงเชื่อพระทัยเขาเป็นที่สุด”
ขุนศรีวิสารวาจาที่นั่งอยู่ด้วยมองอย่างสงสัย แอบตามเกศสุรางค์ที่เดินครุ่นคิดกลับห้อง บ่นว่าเป็นคนดีหรือไม่ดี พอหันกลับมาเจอท่านขุนก็สะดุ้ง เขาถามว่าเธอบ่นถึงใคร เธอกวนกลับ
“ใครคะ”
“อย่าไขสือ”
“ไขสือเหรอคะ เปล่าเลยค่ะ เปล่าทำเป็นไม่รู้เรื่องเลยค่ะ”
ท่านขุนย่างสามขุมเข้าใกล้ “แม่การะเกด ออเจ้าถามประหลาดจริงดั่งคุณพ่อท่านว่า เหตุใดจึงถามเช่นนั้น”
เกศสุรางค์ปัดไม่มีอะไร แต่ท่านขุนไม่เชื่อเพราะเห็นถามถึงฟอลคอนบ่อยๆ เธอจึงอ้างว่าเคยทะเลาะกับเขา เห็นเขาพูดจาข่มขู่มีกิริยาไม่ดีต่อพ่อแม่ของมารี แล้วทำไมขุนหลวงถึงว่าเขาเป็นคนดี แปลว่าเขาอาจมีด้านดี ท่านขุนเห็นด้วยเพราะธรรมดาของคน มีทั้งส่วนดีและร้าย สำคัญที่ส่วนร้ายเป็นอันตรายกับผู้อื่นหรือไม่ ไม่นานก็จักรู้ด้วยความไม่ดีปิดบังได้ไม่นาน
เกศสุรางค์มองท่านขุนอย่างเลื่อมใส ท่านขุนเคลิ้มเดินเข้ามาใกล้อย่างลืมตัว พลันมีเสียงดังขึ้นในห้อง ทั้งสองชะงักถอยห่างออกจากกัน เกศสุรางค์ได้ยินเหมือนเสียงคนร้องไห้แต่ท่านขุนไม่ได้ยิน เธอฉุกคิดหันมาซักไซ้ท่านขุนต่อว่า
“คุณลุงบอกว่าออกญาโกษาท่านรักเขาเหมือนลูก”
“ออกญาท่านเคยพูดเช่นนั้น ด้วยว่าเขานั้นได้ดั่งใจทุกอย่าง แม้องค์ขุนหลวง เขาก็สนองพระบรมราช โองการได้ดังพระทัย”
ขณะเดียวกัน ภายในห้องการะเกด วิญญาณของเธอม้วนตัวเป็นสายมีท่าทางเศร้าหมองฟุบหมอบกับพื้น สะอื้นเบาๆเหมือนสายลมพัดแผ่ว
ooooooo
ท้องพระโรงว่าราชการพระที่นั่งจันทรพิศาล เมืองละโว้ แตรสังข์เป่าประโคมเป็นเวลาที่พระนารายณ์ออกว่าราชการ ขุนนางทั้งหลายสวมลอมพอก ไม่สวมเสื้อ ถวายบังคมพร้อมเพรียง
พระนารายณ์ถามถึงเรื่องการสร้างป้อมปราการ ที่ให้หลวงสุรสาครหรือฟอลคอนไปสำรวจว่าจะสร้างได้หรือไม่ ฟอลคอนทูลว่าสมควรสร้างอย่างยิ่ง แล้วถวายแบบแปลนที่เขียนมาให้ทอดพระเนตร พระองค์เห็นดีให้เขาเป็นผู้คุมงานก่อสร้าง เสร็จเรียบร้อยจะอวยยศฟอลคอนทูลขอทันที “แม้ว่าจักใช้แรงงานไพร่หลวงที่มาทำงานเข้าเดือนออกเดือน แต่ก็ต้องซื้ออิฐซื้อปูนแลน้ำอ้อยประสานอิฐพุทธเจ้าค่ะ ข้าพระพุทธเจ้าจะเบิกเงินที่ใดพุทธเจ้าค่ะ”
“โน่น ถามไอ้ขุนเหล็ก เงินคลังสินค้าของเอ็งเยอะนี่ ปันให้ข้าสร้างป้อมหน่อยจะเป็นไร”
ออกญาโกษาธิบดีสีหน้านิ่งไม่เห็นด้วย พอสบโอกาสก่อนกลับก็กล่าวกับฟอลคอนว่า เขาควรกราบทูลว่าไม่พร้อมสร้างป้อมปราการ ฟอลคอนอ้างว่าเป็นพระประสงค์ของพระองค์
“ชาวเราไม่คุ้นเคยกับการอยู่ในป้อมปราการ เพราะอะไรรู้ไหม เพราะเหมือนเราถูกขัง...อีกอย่างหนึ่ง ตามหัวเมืองที่จะสร้างป้อม ไพร่ที่เกณฑ์มาสร้างมีน้อยคนเพราะมาเข้าเดือนเป็นไพร่หลวงเสียมาก พวกมันก็จักเหน็ดเหนื่อยเกินไป ไหนจะต้องหากินเลี้ยงตัวอีก”
“แต่พวกมันต้องทำนะขอรับ”
ออกญาโกษาธิบดีเวทนาไพร่ที่เกณฑ์ ฟอลคอนเก็บความไม่พอใจไว้บอกให้ท่านออกญาทูลคัดค้านเอง ออกญาขัดหูจึงพูดไม่มองหน้าว่าจะทูลเอง แต่พอขึ้นนั่งบนเสลี่ยงก็อดเตือนไม่ได้
“หลวงสุรสาคร...ตักเตือนสหายชาวอังกฤษสองคนของเจ้าเสียเรื่องคดโกงบริษัทของมัน พวกอังกฤษเขาไม่โง่หรอก เรื่องใหญ่โตเกี่ยวข้องกับคนจำนวนมาก มีหรือจะปิดบังไว้ได้ เปรียบเสมือนไฟย่อมมีควัน ขึ้นชื่อว่าควันผู้ใดจะควบคุมได้ มันจะเกี่ยวโยงมาถึงออเจ้าเพราะออเจ้าเป็นผู้ขายสินค้าให้สองคนนั่น ในขณะเดียวกัน ก็ขายสินค้าเหล่านั้นให้บริษัทคลังสินค้าอังกฤษด้วย รวมกัน ก็มากโขเกินจำนวนที่เขาควรซื้อได้ เจ้าจะกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับพวกเขา”
ฟอลคอนก้มหน้ารับคำ นัยน์ตาวาววับไม่พอใจ ...เมื่อกลับมาบ้านก็ปรึกษากับจอร์จ ไวท์และริชชาร์ด เบอร์นาบีอย่างซีเรียส ว่าคนที่นำความไปบอกออกญาโกษาธิบดีคือหลวงสรศักดิ์กับพระเพทราชาผู้เป็นพ่อ แลพระเพทราชามีอำนาจมาก ด้วยคุมกรมช้างและเป็นลูกแม่นมคนหนึ่งในสองคนของขุนหลวงนารายณ์ น้องสาว ของท่านคนหนึ่งก็เป็นสนมเอกของขุนหลวง
ในขณะเดียวกัน บนเรือนพระเพทราชา ท่านซักถามหลวงสรศักดิ์ว่าที่ให้ไปเตือนออกญาโกษาธิบดีว่าฟอลคอนขี้โกง ท่านว่าอย่างไร คุณหลวงหน่ายใจ
“พอข้าบอก ลุงขุนเหล็กนิ่งฟังแล้วพูดว่า...คนผู้นั้นขยัน ตั้งใจมั่น ทำงานฉลองพระยุคลขุนหลวง เป็นคนเก่งฉลาดเฉลียวเห็นทีจะไม่ทำผิดกับลุงที่มันเคารพเหมือนพ่อหรอกนะพ่อเดื่อ”
พระเพทราชาตบเข่าฉาด “นั่นปะไร กูนึกแล้ว น่ากลัวไอ้ก็องสตังซ์ประเคนของกำนัลโขอยู่กระมัง ลุงขุนเหล็กของเอ็งท่านชอบอยู่นี่...นะไอ้เดื่อ”
“เขาเล่าลือเช่นนั้นท่านพ่อ”
“ไอ้ฝรั่งเข้าถูกทางล่ะสิ” พระเพทราชาส่ายหน้าไม่รู้จะเตือนอย่างไรอีก
ไม่ทันขาดคำ ข้าราชการกรมการเมืองของเมืองต่างๆหลายคนนั่งเรือมาที่บ้านออกญาโกษาธิบดี คุณหญิงนิ่มให้จันทร์วาดพาบ่าวไปคอยรับของกำนัลซึ่งคิดว่าน่าจะมากโข แต่แล้วกลับไม่มีสิ่งใดมากันเลย คุณหญิงนิ่มหน้านิ่วคิดในใจว่าผิดธรรมเนียม
กรมการเมืองที่มาทั้งหมดมาขอให้ออกญาโกษาธิบดีทูลขุนหลวงขอให้ยกเลิกการสร้างป้อมปราการและมอบเงินห้าสิบชั่งเป็นกำลังใจให้กราบทูล ด้วยความที่คิดเหมือนกัน ออกญาจึงรับเงินนั้นไว้เพราะคิดว่าไม่ใช่สินจ้าง...พอทุกคนกลับไป จันทร์วาดเห็นพ่อถือถุงเงินก็หวั่นใจ
“คุณพ่อเจ้าคะ ถ้าความรู้ถึงพระกรรณขุนหลวง จะมิเป็นความผิดว่าคุณพ่อรับส่วยหรือ”
“อ๋อ...เงินนี่น่ะหรือ รับก็เหมือนไม่ได้รับได้อยู่ เพราะพ่อตั้งใจจะทูลทัดทานเรื่องสร้างป้อมอยู่แล้ว แม้มิมีเงินนี้”
“แม่จันทร์วาดอย่าพะวงเลยลูก เงินมิใช่มากมาย รู้หรือไม่ว่านายเงินคนอื่นน่ะรับส่วยจากพวกไพร่กี่มากน้อย” คุณหญิงนิ่มบอกให้ลูกคลายกังวล
“ข้าได้ยินบางคนพูดถึงบ้านเราว่า...อย่างเช่นตะลุ่มใส่ลูกไม้ที่มีคนมารับซื้อไป...”
คุณหญิงนิ่มปัดว่าตะลุ่มที่คนใส่ลูกไม้มาให้มากมาย จะให้เก็บท่วมเรือนหรืออย่างไร จันทร์วาดสุดจะเถียงอีก...ไม่มีใครรู้เลยว่า ที่ใต้เรือน ฟอลคอน ยืนแอบฟังด้วยสีหน้าหมายมาด
ooooooo
หลายวันต่อมา ที่เรือนออกญาโหราธิบดี มีไพร่ทั้งหญิงชายหลายคนมาขายตัวเป็นทาส อ้อนวอนขอร้องเสียงระงม ออกญาท่านซื้อไว้ถึงสิบคนแล้ว แต่ก็ยังทะยอยมากันเรื่อยๆ จนท่านต้องถามว่าเหตุใดจึงอยากมาขายตัวที่เรือนนี้ ไพร่ทั้งหลายตอบเสียงระเบ็งว่า อยากได้มุ้ง
จำปาได้ยินเช่นนั้นก็หันมาเล่นงานการะเกด เป็นเพราะนางที่ทำให้เกิดความวุ่นวาย เกศสุรางค์หน้าจ๋อย ออกญาเห็นแล้วสงสารช่วยแก้ต่างว่า พวกไพร่อาจจะหาที่หลบไม่อยากสักเลขหรือเสียส่วย มาเป็นทาสตามบ้านสบายกว่า ขุนศรีวิสารวาจาเห็นด้วยเพราะมีข้าวกินทุกมื้อไม่อด
ท่านขุนให้เกศสุรางค์เล่าเรื่องฟอลคอนให้พ่อฟังอีก เป็นห่วงว่าเขาจะเป็นอันตรายต่อออกญาโกษาธิบดี...ออกญาโหราธิบดีรอฟัง หญิงสาวไม่อาจพูดเรื่องที่รู้มาตรงๆได้ จึงเลี่ยงว่า
“เขาอาจจะเป็นอันตรายหรืออาจจะไม่เป็นอันตรายเจ้าค่ะ เพราะเขาเป็นทั้งคนดีและไม่ดี ข้าจึงพูดไม่ได้เจ้าค่ะ แต่คุณลุงเจ้าคะ คุณพี่ด้วยค่ะ เราคิดในทางร้ายไว้ก่อนดีไหมเจ้าคะ”
และแล้วออกญาโกษาธิบดีก็ไม่ยอมขายสินค้าให้แก่เพื่อนชาวฝรั่งของฟอลคอนอีก ด้วยทั้งสองโกงแม้กระทั่งบริษัทตัวเอง...ฟอลคอนผิดหวังกลับมาปรึกษาเบอร์นาบีกับไวท์ ระหว่างนั้นมารีท้องได้ห้าเดือน แอบได้ยินฟอลคอนคุยกับเพื่อนทั้งสองว่า จะต้องทำให้ออกญาโกษาธิบดีหมดอำนาจลง เพื่องานเราจะได้ก้าวหน้าต่อไป มารีตกใจมาก
อ่านละคร บุพเพสันนิวาส ตอนที่ 8 วันที่ 7 มี.ค.61
ละครเรื่อง บุพเพสันนิวาส บทประพันธ์โดย รอมแพงละครเรื่อง บุพเพสันนิวาส บทโทรทัศน์โดย ศัลยา
ละครเรื่อง บุพเพสันนิวาส กำกับการแสดงโดย ภวัต พนังคศิริ
ละครเรื่อง บุพเพสันนิวาส ผลิตโดย บริษัท บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด
ละครเรื่อง บุพเพสันนิวาส ออกอากาศเร็ว ๆ นี้ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ