อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 12 วันที่ 2 มี.ค.61
มาลินสะใจมาก แต่ตีมึนทำไม่รู้ไม่ชี้ “โอ๊ย...นึกว่าเรื่องอะไร เสื้อผ้าไอ้พุธก็อยู่ที่ห้องมันสิ ของเปื้อนเลือดยังงั้น ฉันไม่เอามาไว้ในห้องฉันหรอก...อัปมงคล”เนียงได้ยินเสียงเอะอะจึงมาแอบดู ทันเห็นอุไร ออกจากห้องมาลินไปห้องวันพุธ แม่บ้านเก่าแก่ร้อนใจมาก ก่อนจะได้ถอนใจยาวเมื่อเห็นถุงใส่เสื้อผ้าของวันพุธวางบนเตียง
“อยู่นี่เอง...คุณท่านคงบังตามันไม่ให้อีนรกนั่นเห็นเหรียญแน่ๆ”
อุไรรีบนำเหรียญทองไปให้วันพุธที่โรงพยาบาล ทุกคนมีสีหน้าโล่งอกเมื่อเห็นหน้าแม่บ้านเก่าแก่ โดย
เฉพาะพินทุอรที่โทร.หาอีกฝ่ายมือแทบหงิก แถมเดิน
ตามหารอบโรงพยาบาลแต่ไม่พบแม้แต่เงา
“กลับไปเอาที่บ้านมาน่ะสิคะ...นังมาลินมันเอาไปบ้าน”
ทุกคนถึงกับอึ้ง อุไรไม่ใส่ใจ รีบบอกให้วันพุธตรวจสอบเหรียญทอง
“จับดูสิคะว่าใช่ของแท้หรือเปล่า...บอกตรงๆว่าป้ากลัวมันเปลี่ยน”
วันพุธมีสีหน้าเคร่งเครียด ลูบเหรียญเบาๆก่อนบอกว่าเป็นของจริง ทุกคนสบายใจขึ้น แต่กระนั้นธงชาติก็อดสงสัยไม่ได้ เหตุใดมาลินถึงยอมปล่อยให้เหรียญหลุดมือ ทั้งที่อยากได้มาตลอด
เสริมพยักหน้าเห็นด้วยกับธงชาติ “นั่นสิ ธงชาติพูดน่าคิด...พุธแน่ใจนะลูก”
“แน่ใจครับพ่อ”
รุ้งแก้วอดทนฟังเงียบๆ แต่ในใจวิ่งพล่านด้วยความสงสัย จนต้องส่งกระแสจิตไปถามเลี้ยง
“คุณคะ...เหรียญนี่ใช่ของคุณหรือเปล่าคะ...บอกรุ้งหน่อยเถิดค่ะ”
เลี้ยงรับรู้ถึงกระแสจิตของรุ้งแก้ว แต่ไม่มีแรงตอบโต้ ได้แต่นั่งน้ำตาคลอ ปล่อยให้เสียงรุ้งแก้วดังรอบบ้าน
“รุ้งอยากรู้ค่ะ...เหรียญทองนี่ใช่เหรียญของคุณหรือเปล่าคะ...คุณได้ยินรุ้งไหมคะ...”
ooooooo
ธงชาติกับพินทุอรพาเสริมกลับบ้านเย็น
วันเดียวกัน มาลินรออยู่แล้ว โดยมีน้อยคอยนวดให้
“พาพ่อเข้าไปในห้อง...แล้วเราสองคนกลับไปดูพี่เขาเถอะ ไม่ต้องห่วงทางนี้หรอก”
เสริมบอกเสียงเรียบ แต่พินทุอรอดไม่ได้ต้องแขวะแม่เลี้ยง
“คุณพ่อแน่ใจนะคะว่าไม่กลัว...นังปีศาจ”
มาลินตวัดสายตามองลูกเลี้ยงสาว สวนแบบไม่ยอมแพ้
“ระวัง! แกจะถูกฉันดูดเลือด แล้ววันนั้นแกจะร้องไม่ออก...ปากดีนัก”
พินทุอรไม่สะทกสะท้าน ตอกด้วยสีหน้าเย้ยหยัน
“วันนี้พี่พุธนัดทนายไปคุยที่โรงพยาบาล...คุณพ่อก็อยู่ด้วย ไอ้ที่หวังจะได้ครองสมบัติฉันน่ะ...ท่าทางจะริบหรี่”
มาลินแทบคลั่ง แต่ทำอะไรพินทุอรไม่ได้ นอกจากฮึดฮัดขึ้นห้อง ทันเห็นเนียงกำลังขโมยถุงอาคมพอดี!
“มึงจะทำอะไรอีเนียง”
เนียงหันขวับมาสบตา เอาถุงซ่อนไว้ด้านหลัง มาลินถึงกับเต้น แหวลั่น
“อีงูพิษ...เอาคืนมาเดี๋ยวนี้!”
“ของอะไร”
“ตอแหล...เอามา!”
มาลินปรี่ไปตบและดึงถุงคืน แต่ถูกเนียงตบกลับและแย่งถุงไปได้
“เหรียญไอ้เลี้ยงต้องเป็นของฉัน”
“อีเนียง...นี่แก...”
“เออ...ที่เข้ามาบ้านนี้ก็เพราะอยากได้เหรียญ
ไอ้เลี้ยงนี่แหละ ไม่ได้พิศวาสน้องชายแกหรอก...นังโง่!”
ความจริงที่ถูกสาดใส่หน้าทำให้มาลินตัวชา เดือดพล่านด้วยความโกรธจัดและหึงหวง พุ่งตัวจะตบเนียงแต่ถูกตบสวนแทบลุกไม่ขึ้น ต้องตะโกนเรียกจูหยวนให้มาช่วย
“ซินแส...ช่วยด้วย อีเนียงมันแย่งเหรียญไปแล้ว!”
จูหยวนตาลุกโพลงด้วยความโกรธจัด ถอดจิตจากศาลเจ้าไปขโมยเหรียญจากเนียงในพริบตา เนียงเข้าใจว่าเป็นมาลินเลยกลับไปเอาเรื่อง
“ไวนักนะ...เอาเหรียญคืนมา คิดว่าอาคมตัวเองเก่งนักเหรอ นังมาลิน แกไม่มีวันชนะฉันหรอก”
พูดพลางจิกผมมาลินจนหน้าหงาย ตวาดเสียงกร้าว
“เอาเหรียญฉันมา!”
มาลินหัวเราะเย้ยหยัน “แกไม่มีวันได้เหรียญไอ้เลี้ยงไปหรอกนังเนียง”
เนียงเลือดขึ้นหน้า ผลักมาลินตกบันไดจนแน่นิ่ง ก่อนพูดตบหน้าอีกฝ่ายด้วยสถานะแท้จริงของเธอ
“ถ้าไม่มีแก...คุณอาคมก็จะเป็นของฉันคนเดียว”
มาลินอ้าปากค้าง เดาได้โดยไม่ต้องคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเมียอีกคนของอาคม
เนียงสะใจมาก ก้าวไปยืนคร่อมหัวมาลินที่นอนนิ่ง “ใช่! ทีนี้ตาสว่างหรือยังนังโง่ ฉันนี่แหละเป็นเมียของคุณอาคม และเหรียญเงินปากผีของไอ้เลี้ยงต้องเป็นของฉัน...อยู่ไหนเอามา!”
มาลินพยายามตั้งสติ ใช้คาถาเป่าใส่หน้าเนียง แต่ไม่ได้ผล
“คิดใช้คาถากับฉันเหรอ...อ่อนนักนังมาลิน”
เนียงใช้เท้ากระทืบขาของมาลินอย่างแรงหลายทีจนน่าจะหักคาที่ โชคดีที่น้อยโผล่มาโวยวาย
“ว้าย! คุณมาลิน...อีเนียง...อีฆาตกร...กูจะเอามึงเข้าตะรางอีเนียง!”
ooooooo
เสียงเอะอะกลางบ้านทำให้เสริมต้องเข็นรถมาดู น้อยละล่ำละลักฟ้องเรื่องเนียงเป็นตัวการผลักมาลินตกบันได เสริมเลยรีบสั่งให้โทร.หาเมฆาและเรียกรถพยาบาล
เนียงไม่ได้สนใจเสียงโวยวายของน้อย วิ่งไปรื้อห้องมาลินเพื่อตามหาเหรียญแต่ไม่พบแม้แต่เงา น้อยแค้นใจมาก ตามมาเอาเรื่องและจะจับตัวส่งตำรวจ
“จะหนีไปไหนนังฆาตกร”
เสริมก็ไม่ยอม เอ็ดลั่น “แกจะทำยังงี้ไม่ได้นะ ทำร้ายคนในบ้านฉันแล้วจะหนีลอยนวลเหรอ”
“ไอ้แก่...ฉันไม่ฆ่าแกด้วยก็ดีเท่าไหร่แล้ว อย่าวุ่นวาย เอาตัวให้รอดก่อนเถอะ”
พูดจบเนียงก็ท่องคาถาเรียกวอนผีพ่อที่เป็นอดีตหมอผีเขมรมาเฝ้าน้อยกับเสริม ส่วนตัวเองไปหาอาคมที่ถึงกับกุมขมับ เมื่อเธอบอกว่าเหรียญทองหายไปแล้ว
“ตกลงไม่ได้เหรียญหรือเธอเล่นตลกกับฉันเนียง...อย่าคิดนะ...ถึงฉันจะไม่มีของดีอย่างเธอแต่ฉันก็มีอาจารย์ดี”
“เหรียญมันหายไป หาเท่าไหร่ก็ไม่เห็น มันต้องเป็นอาถรรพณ์ หรือไม่ก็...”
“อะไร...หรือไม่ก็อะไร”
“ใครที่มีวิชาอาคมเก่งกว่าฉัน...ที่มันจะมาช่วยนังมาลินได้น่ะ”
“ช่วยมาลินเหรอ...หรือว่าจะเป็นซินแสจูหยวน”
“ใช่...ฉันได้ยินนังมาลินมันบอกไอ้เมฆาว่าถุงอาคมนั่นเป็นของไอ้จูหยวน”
อาคมหน้าเครียด “บัดซบกันละทีนี้ ถ้าอยู่ที่ซินแสก็อย่าหวังว่าจะได้มา ป่านนี้ไอ้แก่เสริมคงแจ้งตำรวจมาลากคอเธอเข้าตะราง...รีบไปให้พ้นหน้าฉันเลย...ไปเลยไปสิเนียง”
เนียงหน้าตึงเมื่อจู่ๆก็ถูกไล่ ปฏิเสธเสียงห้วน
“ไม่! เนียงไม่ไป ถ้าต้องติดตะราง ก็ต้องติดด้วยกัน เนียงจะอยู่ที่นี่!”
พินทุอรกับธงชาติรู้ข่าวเรื่องมาลินตกบันไดก็ถึงกับพูดไม่ออก โทร.หาเสริมทันทีด้วยความเป็นห่วง
“พ่อไม่เป็นอะไรมากหรอกลูก”
“พินเป็นห่วงคุณพ่อค่ะ เดี๋ยวพินกับพี่ชาติจะกลับบ้านนะคะ”
“ระวังตัวด้วยนะพิน”
เสริมไม่ได้บอกลูกสาวว่ามีผีมาเฝ้าเขากับน้อย เลยตามไปดูมาลินที่โรงพยาบาลไม่ได้ แต่กระนั้นพินทุอรกับธงชาติก็ไม่คลายความกังวลใจ ตัดสินใจหาตัวช่วย
“พี่ว่าเราบอกคุณบุญคงหน่อยไหม...อย่างน้อยเขาก็เป็นผู้ใหญ่ น่าจะช่วยเราได้บ้าง”
“พินเห็นด้วยค่ะ พินอยากรู้จังว่าใครทำยัยมาลินกับน้อยเป็นแบบนี้”
“จะมีใครถ้าไม่ใช่เนียง พี่ไม่เคยไว้ใจผู้หญิงคนนี้เลย รีบไปเถอะ เราไม่ควรให้คุณอาอยู่กับเนียงสองคน”
ooooooo
บุญคงสังหรณ์ใจไม่ดีเมื่อได้รับสายขอความช่วยเหลือจากพินทุอรกับธงชาติ จึงไปหาเสริมที่บ้านทันที
“คุณบุญคง...มาได้ยังไง”
“หนูพินโทร.บอกผม ประตูรั้วเปิดอยู่ ผมเลย
เข้ามาได้ เกิดอะไรขึ้นครับ”
อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 12 วันที่ 2 มี.ค.61
ละครเรื่องเงินปากผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่องเงินปากผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่องเงินปากผี กำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่องเงินปากผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟ โวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่องเงินปากผี ออกอากาศ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ