อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 1 วันที่ 17 มี.ค.61
ตะเภา ลูกสาวของปานกับแจ้ บริการลูกค้าหน้าร้านเหมือนเคย ขวานกับสิงโตลูกสมุนปลายแถวของแสนตามตอแยและแซวอย่างสนุกปาก ตะเภาด่ากลับไม่ไว้หน้า สองสมุนหัวเราะชอบใจแต่ไม่กล้าลงไม้ลงมือเพราะรู้ดีว่าแสนหมายตาเธอไว้จะเอาไปเป็นเมียอีกคนปานกับแจ้ได้ยินเสียงเอะอะของลูกสาวก็โผล่ไปห้ามทัพ ไล่ให้ไปหลังร้านเพราะกลัวมีเรื่อง ตะเภาฮึดฮัดไม่อยากทำตามสั่ง พลันสายตาก็เหลือบเห็นกัลป์ที่เพิ่งเดินมานั่งในร้าน
กัลป์ไม่ยี่หระสายตาหาเรื่องของขวานกับสิงโต หันไปสั่งเครื่องดื่มกับปานอย่างคุ้นเคยดี ตะเภาดีใจได้เจอกัลป์ หนุ่มรุ่นพี่ที่แอบปลื้ม ตั้งท่าจะไปทักแต่ถูกแจ้ดึงไว้กลัวลูกสาวจะมีปัญหาหากแสนรู้เข้า
ปานสงสารและเห็นใจกัลป์ ฉวยโอกาสตอนเอาเครื่องดื่มไปเสิร์ฟกระซิบบอกเรื่องบ้านและครอบครัวของเขา กัลป์ตกใจรีบถามถึงมาลัยกับกระรอก แม่และน้องสาวของเขา ปานไม่ทันตอบ ขวานกับสิงโตที่เหม็นหน้ากัลป์เพราะคิดว่าเป็นพวกต่างถิ่นก็ย่างสามขุมมาหาเรื่อง
กัลป์ไม่สนใจพวกอันธพาลปลายแถวอย่างขวานและสิงโต คาดคั้นปานที่มีท่าทีอึกอักเสียงเข้ม
“ลุง...ฉันถามว่าแม่ฉันอยู่ไหน น้องสาวฉันด้วย ทำไมไม่มีใครบอกฉัน”
“เอ็งรีบไปจากที่นี่ก่อน...เชื่อข้าเถอะ”
ปานเดินหนีไม่อยากบอกให้มีปัญหา กัลป์ไม่ยอมตามไปดักหน้า กระชากเสียงถาม
“ฉันถามว่าแม่กับน้องฉันไปไหน!”
ขวานกับสิงโตเห็นชายหนุ่มแปลกหน้าทำเสียงดังเลยปรี่มาต่อย กัลป์ต้องสู้กับใจตัวเองอย่างหนักไม่ให้ตอบโต้ ปานพยายามไกล่เกลี่ยและถือโอกาสนี้ไล่กัลป์ออกจากร้าน เรื่องจะได้ไม่รู้ถึงหูแสน
กัลป์เข้าใจเจตนาของปานยอมผละไปแบบเสียไม่ได้ ตะเภามองตามแล้วแอบสะกดรอยจนถึงบ้านเก่าของเขาที่เวลานี้กลายเป็นโรงปอราชสีห์ กัลป์มองบ้านเก่าตัวเองด้วยแววตาชอกช้ำ กำหมัดแน่น ท่าทางเหม่อลอยจนหวิดถูกจับได้เมื่อมั่นลูกสมุนเฝ้าโรงปอของแสนผ่านมาเห็นและสั่งคนไล่ตาม
ตะเภาเห็นกัลป์ถูกไล่ต้อนก็เป็นห่วง แอบตามห่างๆ แต่ก็ถูกเขาจับได้
“เธอเป็นใคร” กัลป์ถามเสียงห้วน
“ตะเภาไงพี่...จำฉันได้รึเปล่า ตะเภาที่แต่ก่อนไว้ผมเปีย เคยขี่หลังพี่ไง”
“ตามมาทำไม คนเมืองพลไม่มีใครอยากจะรู้จักฉันอีกแล้ว”
“แต่ไม่ใช่ฉัน เพราะฉันยังรักยังนับถือพี่เป็นเหมือนพี่ชายแท้ๆเสมอ...ตะเภาคิดถึงพี่”
พูดจบตะเภาก็โผกอดแน่น กัลป์ผงะเล็กน้อยเพราะไม่ชินแต่สุดท้ายก็ยกมือโอบตอบเมื่อสัมผัสได้ถึงความจริงใจของเธอ ตะเภากอดจนพอใจก็ผละออกและตัดสินใจเล่าวีรกรรมร้ายกาจของแสนหลายปีที่ผ่านมา...
ooooooo
กัลป์ตาลุกเป็นไฟเมื่อตะเภาเล่าว่าหลังเขาเข้าคุก แสนบุกไปยิงก้านถึงบ้านและปล้นบ้านของเขาทำเป็นโรงปอราชสีห์อย่างหน้าไม่อาย แถมไม่ยอมเผาศพพ่อของเขาเพราะต้องการล่อให้เขากลับมาล้างแค้น
“แล้วดอกไม้ แม่กับกระรอกตอนนี้อยู่ที่ไหน”
ตะเภามีสีหน้าอึกอักแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเล่าตามจริง
“พ่อก้านตายไม่ถึงเดือน พี่ดอกไม้ก็ถูกฉุด พี่คงจะเดาออกว่าใครอยู่เบื้องหลัง ตอนนี้แม่พี่ ดอกไม้กับกระรอกเมียกับน้องสาวพี่อยู่บ้านไอ้แสน เขานินทาทั้งเมืองว่ามันรอให้น้องพี่เป็นสาวเต็มตัวแล้วจะรวบรัดเป็นเมียเก็บอีกคน”
กัลป์แค้นแทบกระอักแต่ไม่ทันซักไซ้มากกว่านั้น หูก็พลันได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์
“มีคนมา...ตะเภารีบกลับไปก่อน เดี๋ยวใครมาเห็นว่าอยู่กับพี่จะไม่ปลอดภัย”
“ไม่...ฉันไม่กลัว ฉันจะอยู่กับพี่”
“อย่าดื้อสิ...ถ้ามีคนเห็นเข้า พ่อแม่ตะเภาจะเดือดร้อน”
ตะเภายอมทำตามสั่งเพราะห่วงพ่อแม่ ทิ้งกัลป์ประจันหน้าขวานกับสิงโต สองสมุนของแสนตามลำพัง
รอยสักบนคอกัลป์เรืองแสงขึ้นชั่วอึดใจ เช่นเดียวกับรอยอักขระบนคมแฝกที่กัลป์จับไว้ในท่าเตรียมพร้อม ขวานกับสิงโตดาหน้าเข้าหาหวังอัดให้น่วม แต่นอกจากจะเข้าไม่ถึงตัวกัลป์ยังถูกแม่ไม้คมแฝกเล่นงานหลายชุด
เข้มกับมั่นลูกน้องของแสนได้ยินเสียงปืนหลายนัดก็รีบตามเสียงนั้นมา กัลป์ได้ยินเสียงรถจะหนี โชคดีตะโพนสัปเหร่อประจำเมืองพลผ่านมาเห็นจึงให้เขาเข้าไปแอบในโลงศพเน่าๆผุๆที่ขนมาแล้วหลอกพวกสมุนของแสนว่าเป็นศพตายเพราะโรคระบาด เหล่าสมุนของแสนไม่มีใครกล้าเปิดโลงศพกลัวติดโรค กัลป์เลยรอดมาได้...
แสน ราชสีห์ เจ้าพ่อเมืองพล โกรธมากเมื่อเหล่าสมุนรายงานว่ามีผู้บุกรุก ขวานกับสิงโตหอบสภาพสะบักสะบอมไปฟ้องว่าอีกฝ่ายมีฝีมือและคมแฝกพวกตนเลยสู้ไม่ได้ แสนชะงักจ้องรอยแผลตามตัวของสองสมุน
“เหลี่ยมคมแม่นยำมาก...พยัคฆ์ล้มสิงขร...คมจักรนารายณ์...นี่ถ้ามันไม่ยั้งมือพวกเอ็งตายไปแล้ว”
ร่องรอยคมแฝกตามตัวลูกน้องทำให้แสนขบกรามแน่นก่อนแสยะยิ้มร้าย รู้ดีว่าเป็นฝีมือใคร
“มือคมแฝกในเมืองพลนอกจากกู...ก็มีมันคนเดียว!”
ดอกไม้แอบได้ยินทุกอย่างจากด้านนอก แสนชำเลืองจากหางตาเห็นเธอก็ตามไปกระชากผม เอ็ดลั่น
“เธอได้ยินแล้วใช่ไหมดอกไม้...ในที่สุดผัวเก่าเธอก็กลับมาจนได้ อีกเดี๋ยวฉันจะล่าหัวมัน วันนี้ไอ้กัลป์ต้องตาย!”
แสนเหวี่ยงดอกไม้ล้มชนข้าวของแตกกระจาย มาลัยกับกระรอก แม่และน้องสาวของกัลป์รอจนแสนลับตาจึงโผล่มาช่วยพยุงดอกไม้และคาดคั้นเรื่องกัลป์ ดอกไม้ปากคอสั่นไม่กล้าบอกความจริงแต่กระรอกเดาท่าทางนั้นออกและกระตือรือร้นจะไปหาพี่ชายคนเดียว มาลัยต้องรั้งตัวไว้
“อย่านะกระรอก”
“ทำไมล่ะแม่”
“ที่พวกเราต้องประสบชะตากรรมอยู่ทุกวันนี้มันเป็นเพราะใคร พ่อของแกต้องตาย ส่วนนังดอกไม้ต้องกลายเป็นนางบำเรอของไอ้แสน ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะไอ้กัลป์”
“แม่...แต่พี่กัลป์เป็นพี่ชายฉัน เป็นลูกชายของแม่นะ”
กระรอกปึงปังไม่พอใจ มาลัยหน้าเสีย...ไม่ใช่ไม่รักลูกชายแต่รู้ดีว่าใครก็ตามที่ยุ่งกับเขาจะเดือดร้อน
ooooooo
การกลับมาของกัลป์ อดีตเพื่อนรักเพื่อนตาย ทำให้แสนตื่นตัว เขาเข้าไปคว้าคมแฝกประจำตัวมากำแน่น...ถึงเวลาแล้วที่เขาจะได้ปิดบัญชีแค้นที่มีมานาน
แสนส่งลูกน้องไปควานหาตัวกัลป์ทั่วเมืองพล ส่วนตัวเองบุกไปร้านกาแฟของปานกับแจ้ที่ตลาดใหม่ราชสีห์ ตะเภากำลังปิดร้านต้องผงะเมื่อเจอสายตากะลิ้ม กะเหลี่ยของเจ้าพ่อเมืองพล
“เดี๋ยว...รีบปิดร้านทำไม”
ตะเภาลอบเบ้หน้าพึมพำ “ดึกป่านนี้จะเปิดให้โจรมาปล้นรึไง ขนาดรีบปิดยังไม่ทันเลย”
แสนได้ยินยื่นมือไปบีบหน้าเธอ “ปากดีแบบนี้ฉันชอบ”
ตะเภาสะบัดหน้าหนี แสนมองตามขำๆ สั่งลูกน้องค้นทั่วร้านหาตัวกัลป์ ปานเห็นท่าไม่ดีโผล่มาทัก
“นายแสน...มาทำไมค่ำๆมืดๆ”
“พ่อปาน...ที่ผ่านมาฉันเรียกพ่อปานว่าพ่อแล้ว อย่าต้องให้ฉันเรียกว่าไอ้ปานเลยนะ...มันไม่งาม!”
แสนตอกแบบไม่ไว้หน้าก่อนตะคอกถามถึงกัลป์
“ไอ้กัลป์ เกรียงไกร...มันมาที่นี่ใช่ไหม”
ปานสีหน้าเลิ่กลั่กมีพิรุธ แสนยิ่งมั่นใจว่าอดีตเพื่อนรักมาที่นี่
“ฉันถามว่ามันมาที่นี่ใช่ไหม”
“มาในฐานะลูกค้า แต่ฉันตะเพิดมันไปแล้ว”
แสนหรี่ตาเหมือนไม่เชื่อ เหยียดยิ้มและขู่ “ตกลง... ฉันเชื่อก็ได้ แต่ขอเตือนไว้ก่อน อย่าคิดให้ความช่วยเหลือไอ้กัลป์เด็ดขาด ใครที่ยังข้องเกี่ยวกับมันจะถือว่าประกาศตัวเป็นศัตรูกับฉัน...แสน ราชสีห์!”
คำขู่ของแสนทำให้ทุกคนในครอบครัวปานมองหน้ากันเครียดๆ โดยปานกับแจ้ ผัวเมียเจ้าของร้านกาแฟเก่าแก่ประจำตลาด จำได้ดีถึงวันที่แสนโค่นเฮียเล้งเจ้าพ่อเมืองพลคนก่อน
อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 1 วันที่ 17 มี.ค.61
ละครเรื่อง คมแฝก ประพันธ์โดย เสนีย์ บุษปะเกศละครเรื่อง คมแฝก บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ/ ณพุทธ สุศรีฯ
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้สร้าง เมตตาและมหานิยม จำกัด
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้จัด นก ฉัตรชัย เปล่งพานิช
ละครเรื่อง คมแฝก กำกับการแสดง ปิยะพันธ์ ชูเพ็ชร
ละครเรื่อง คมแฝก ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ