อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 1 วันที่ 16 มี.ค.61
กัลป์ เกรียงไกร นายตำรวจหนุ่มกำคมแฝกในมือแน่น หูแว่วเสียงคนกลุ่มหนึ่งมุ่งมาทางนี้พร้อมอาวุธครบมือ เขาอ่อนล้าเต็มทีเพราะหลบหนีติดต่อกันหลายวันจากข้อหาที่ตัวเองไม่ได้ก่อ และวันนี้ก็เป็นวันชี้ชะตาว่าเขาจะรอดจากการตามล่าโดย แสน ราชสีห์ เพื่อนรักซึ่งกลายมาเป็นเพื่อนแค้นหรือไม่...แสน ราชสีห์ กับ กัลป์ เกรียงไกร เป็นเพื่อนรักเพื่อนตายกันมาก่อน สองหนุ่มเป็นศิษย์สำนักเดียวกันโดยอาจารย์อัคนี ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาคมแฝก สักอักขระอาคมและทำพิธีมอบอาวุธประจำตัวให้
“คมแฝกจักรวายุ คมแฝกสะท้านพสุธา อาวุธโบราณนี้เป็นคู่มือซ้ายขวาของนักรบผู้เก่งกล้าตกทอดมาแต่ครั้งบรรพชน ต่อให้คนมีวิชาหรือผีห่าซาตานก็ไม่อาจต้านฤทธาของมันได้”
รอยสักอักขระอาคมบนต้นคอกัลป์กับแสนเปล่งประกายแสงเรืองรองตอบรับพลังคมแฝกจากอัคนี
“ด้วยรอยสักนี้...จะทำให้พวกเอ็งมีอำนาจควบคุมคมแฝกอย่างเต็มที่และที่สำคัญพวกเอ็งจะอยู่ยงคงกระพัน”
อัคนีมอบคมแฝกอาวุธโบราณที่ได้รับตกทอดมาแก่ศิษย์ทั้งสอง
“ข้ายกคมแฝกจักรวายุให้เอ็งไอ้กัลป์ ส่วนเอ็งไอ้แสน...คมแฝกสะท้านพสุธา ไม่มีใครโค่นเอ็งได้ ไม่มีใครฆ่าเอ็งได้...นอกเสียจากเอ็งสองคนจะทำลายล้างกันเอง”
กัลป์กับแสนประนมมือไหว้รับคมแฝก พลันญาณพิเศษก็บอกอัคนีว่าลูกศิษย์คนใดคนหนึ่งจะตายเพราะคมแฝก อัคนีบริกรรมคาถาผ่านกระหม่อมลูกศิษย์ทั้งสองก่อนเตือนเสียงเข้ม
“พวกเอ็งจงระวังให้ดี ไม่เอ็งคนใดคนหนึ่ง จะต้องตายด้วยคมแฝก”
สองหนุ่มศิษย์เอกของอัคนีมองหน้ากันเครียดๆ ไม่คิดว่าจะมีวันนั้น...จนกระทั่งวันนี้ที่คมแฝกทั้งสองต้องฟาดฟันกันจริงจังเป็นครั้งแรก กัลป์ใช้คมแฝกจัดการลูกน้องของแสนจนหมอบ แสนต้องออกโรงตอบโต้อย่างรุนแรงจนคมแฝกกระเด็นจากมืออดีตเพื่อนรัก กัลป์เจ็บร้าวทั้งร่าง กระเสือกกระสนหาคมแฝกแต่แสนก้าวมาเหยียบมือไว้
“จำภาพนี้เอาไว้ไอ้กัลป์ จำเวลานี้เอาไว้...เพราะมันคือจุดเริ่มต้นสำหรับหายนะของมึง!”
ขาดคำของแสน ตำรวจกลุ่มใหญ่ก็โผล่มาจับกัลป์ใส่กุญแจมือ กัลป์ช็อกเหมือนถูกค้อนอันใหญ่ทุบหัวพูดไม่ออกไปชั่วขณะ ได้แต่มองหน้าแสนอดีตเพื่อนรักที่จะกลายเป็นเพื่อนแค้นไปตลอดกาล...
ooooooo
ความแค้นระหว่าง กัลป์ เกรียงไกร และ แสน ราชสีห์ เริ่มต้นเมื่อหลายปีก่อน สองหนุ่มเพื่อนรักเป็นชาวเมืองพล เมืองใหญ่แถบอีสานติดชายแดนไทย กัลป์เรียนจบและจะได้บรรจุเป็นตำรวจในอีกไม่กี่วัน ส่วนแสนเพื่อนร่วมสำนักและโรงเรียนเดียวกันยังไม่มีงานเป็นหลักแหล่ง ทั้งสองไปร่วมงานเลี้ยงรุ่นของโรงเรียนที่โรงแรมแสงทอง
กัลป์เต้นรำกับอัญชันแฟนสาวซึ่งเป็นน้องสาวของแสนอย่างสนุกสนาน เสียงโห่ร้องแซวตลอดงานเพราะทั้งคู่เป็นดาวเด่นประจำรุ่น แสนไม่สนใจเพื่อนรักกับน้องสาว มัวพะเน้าพะนอดอกไม้เพื่อนสาวที่แอบชอบมานาน
ดอกไม้ไม่ชอบแสนเพราะนิสัยใจร้อนและชอบมีเรื่องแต่เธอแอบรักกัลป์เพราะท่าทางนุ่มนวลเป็นสุภาพบุรุษ หญิงสาวเฝ้ามองกัลป์เต้นรำกับอัญชันด้วยความอิจฉา แสนรู้ใจเธอดีแต่ไม่ละความพยายามจะจีบ
“แน่ใจนะว่าดอกไม้ไม่อยากเต้นรำ”
“ยังไม่มีอารมณ์”
แสนมองตามสายตาดอกไม้ที่มองไปทางกัลป์และอัญชันก็เดาออก
“คู่นั้นเขาเท้าไฟทั้งคู่ สงสัยคงเต้นกันอีกนาน ถ้าดอกไม้จะรอคิวนายกัลป์มีหวังได้รอเก้อ”
“ฉันไม่ได้ถามนาย”
ดอกไม้เมินหน้าหนี แสนเสียใจที่เธอไม่สนใจแต่ไม่ทันได้พูดอะไร บริกรเฝ้าประตูโรงแรมก็ถูกพวกทหารจีไอผลักล้มลง เหล่าศิษย์เก่าที่มาร่วมงานแตกตื่น ผู้จัดการโรงแรมพยายามไกล่เกลี่ยแต่พวกทหารจีไอดึงดันจะเข้ามาใช้บริการในโรงแรมให้ได้ แสนไม่ยอมอยู่เฉยตามประสาพวกเลือดร้อนกระโจนไปมีเรื่องด้วยทันที
อัญชันเป็นห่วงพี่ชาย กัลป์จึงตามไปช่วย หลังชนหลังเพื่อรับมือพวกทหารจีไอที่ล้อมอยู่
“ทำไมเพิ่งมาวะ” แสนส่งเสียงถามเพื่อนรักหน่ายๆ
“ก็ไม่เห็นเรียกนี่หว่า”
“เอาไงต่อดี...มีแผนไหม”
“มีแผนเดียว...ซัดมันให้เละ!”
เรื่องกัลป์กับแสนชกต่อยกับพวกทหารจีไอจนสะบักสะบอมทั้งสองฝ่ายทำให้ก้าน พ่อของกัลป์ หัวเสียมากต้องเรียกตัวลูกชายคนโตมาสั่งสอนเวลาต่อมา
“เดือนหน้าจะบรรจุเป็นตำรวจแล้วยังไปก่อเรื่องกับพวกไอ้จีไอมันอีก เอ็งไม่กลัวโดนถอดหรือไงไอ้กัลป์”
“แต่ไอ้พวกนั้นมันเล่นงานเพื่อนผมก่อนนะพ่อ”
“เพื่อนเอ็งนั่นแหละตัวดี เอ็งเคยรู้ไหมว่าพ่อไอ้แสนมันทำงานอะไร...มันค้าของเถื่อน มันเป็นโจร!”
กัลป์หน้าเสียเพราะแสนกับอัญชันนั่งรอเขาที่
หัวบันไดหน้าบ้าน แต่ก้านไม่รู้ด่าแสนเสียงดัง
“เลิกคบกับพวกมันได้แล้ว พวกตระกูลราชสีห์มีแต่คนเลวทั้งนั้น”
“แต่พวกเราโตมาด้วยกัน พ่อห้ามผมไม่ได้หรอก”
“เอ็งต้องเป็นผู้ใหญ่ซะที พ่อหารือกับดาบหง่าแล้ว เอ็งได้เป็นตำรวจเมื่อไหร่ พ่อจะให้เอ็งหมั้นกับดอกไม้!”
ooooooo
คำประกาศกร้าวของก้านพ่อของกัลป์ทำให้แสนช้ำใจมาก เช่นเดียวกับอัญชันต้องทนเก็บความเสียใจไว้เมื่อพ่อของกัลป์ไม่ยอมรับและจะพรากเขาไปแต่งงานกับดอกไม้ ลูกสาวของดาบหง่าเพื่อนสนิทของก้าน
กัลป์เสียความรู้สึกไม่ต่างกัน นั่งปรับทุกข์กับแสนริมแม่น้ำ โดยมีอัญชันรอบนรถจี๊ปไม่ไกลกันนั้น
“พ่อมึงพูดถูกไอ้กัลป์ กูมันไม่มีอะไรดีสักอย่าง เพราะแบบนี้ไงดอกไม้เขาถึงไม่สนใจกู”
“แต่ผู้หญิงที่กูรักไม่ใช่ดอกไม้ซะหน่อย กูชอบ...”
สายตาของกัลป์มองไปที่อัญชัน แสนเข้าใจความรู้สึกเพื่อนรักแต่ก็อดถามย้ำไม่ได้
“มึงคิดดีแล้วเหรอวะ”
“มึงกับกูเป็นเพื่อนกันนะไอ้แสน...เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป”
“เออ...ตลอดกาลเว้ยเพื่อน”
คำสัญญานั้นคงผูกใจสองหนุ่มเพื่อนรักไว้อีกนาน หากกัลป์จะไม่จับตายสน พ่อของแสนในวันหนึ่งระหว่างที่เขาปฏิบัติหน้าที่ตำรวจจับผู้ร้ายค้ายาเสพติดและของเถื่อน
แสน ราชสีห์ ประกาศตัดขาดความเป็นเพื่อนกับกัลป์ เกรียงไกร หลังจากนั้น นอกจากความแค้นที่อีกฝ่ายจับตายสนผู้เป็นพ่อ ตำรวจยังจับตัวเขาไปเค้นคอและทรมานอย่างหนักเพราะคิดว่าเขามีส่วนรู้เห็น
กัลป์ลำบากใจมาก เขาพยายามจะไถ่โทษแต่แสนปิดใจเสียแล้ว ความเจ็บแค้นที่สั่งสมมานานทำให้เขาหาทางจัดฉากใส่ร้ายกัลป์ด้วยข้อหาฆ่าคนตายจนกัลป์ถูกจับและติดคุกหลายปี
วันเวลาผ่านไปเกือบสิบปี...กัลป์พ้นโทษและตัดสินใจกลับเมืองพลบ้านเกิด บ้านเมืองรอบตัวที่คุ้นเคยเปลี่ยนไปมากจนน่าใจหาย กัลป์แบกถุงสัมภาระใบเล็กที่ซ่อนคมแฝกอาวุธคู่ใจไว้เดินเข้าเมืองเงียบๆ แม้แต่ตลาดเมืองพลที่เคยครึกครื้นก็เงียบสงัดแถมถูกเปลี่ยนชื่อเป็นตลาดใหม่ราชสีห์
กัลป์สำเหนียกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของเมืองพล รวมถึงพวกชาวบ้านที่แม้จะจำหน้ากันได้แต่ไม่มีใครกล้าทักทายเขา กัลป์คิดว่าเป็นเพราะเรื่องเก่าๆจึงไม่ถือสา ได้แต่เดินผ่านไปจนถึงร้านกาแฟเก่าแก่ของปานกับแจ้
จงอาง ลูกชายของปานกับแจ้จำหน้ากัลป์ได้รีบวิ่งไปบอกพ่อแม่ที่หลังร้าน ปานมีสีหน้าไม่สบายใจ
“นี่ถ้ามันรู้ว่าบ้านมันกลายเป็นโรงปอของไอ้แสนไปแล้วมีหวังบรรลัยแน่”
แจ้ส่ายหน้าให้ผัว ค้านเสียงเบา “ฉันว่ามันต่างหากที่บรรลัย ถ้านายแสนรู้ว่ามันกลับมาล่ะก็...มันตายแน่!”
ooooooo
อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 1 วันที่ 16 มี.ค.61
ละครเรื่อง คมแฝก ประพันธ์โดย เสนีย์ บุษปะเกศละครเรื่อง คมแฝก บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ/ ณพุทธ สุศรีฯ
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้สร้าง เมตตาและมหานิยม จำกัด
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้จัด นก ฉัตรชัย เปล่งพานิช
ละครเรื่อง คมแฝก กำกับการแสดง ปิยะพันธ์ ชูเพ็ชร
ละครเรื่อง คมแฝก ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ