อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 5 วันที่ 17 ม.ค.61
ชยุติลุกขึ้นมองเข้าไปในบ้านด้วยความรู้สึก ลำบากใจ...ด้านดำเกิงพยายามคาดคั้นถามบัวว่าชยุติทำอะไร เธอส่ายหน้าบอกเขาแค่พยายามอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น ดำเกิงห้ามไม่ให้ฟัง พวกนั้นดูถูกเรา บัวรับคำไม่ต้องห่วงและให้เขาไปพัก แต่ดำเกิงกลับบอกว่ายังพักไม่ได้ดำเกิงเข็นรถบะหมี่ออกมาขาย มีลูกค้านั่งกินและซื้อกลับบ้านมากมาย แม้จะเหนื่อยแต่ดำเกิงก็ดีใจ
ชยุติหน้าเครียดบ่นกับมาลัยเรื่องที่วลีจะซื้อไร่ ที่ครอบครัวบัว มาลัยให้เขาไปดูแล เขาบอกไปแล้วแต่บัวกับทุกคนไม่ต้อนรับตนอีก มาลัยถอนใจ
“เฮ้อ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น เดี๋ยวพรุ่งนี้อาม่าไปพยายามกับลื้อเอง”
ชยุติสวมกอดอาม่าด้วยความดีใจ มาลัยกอดตอบบอกว่าเพราะเขาเป็นหลานตนนี่นา...ในขณะเดียวกัน วลีนอนไม่หลับ นั่งมองแหวนที่ชยุติถอดทิ้ง ไชโยปลอบว่าลูกคงแค่หลงเหมือนชายหนุ่มทั่วไป ไม่นานก็คิดได้เอง แต่วลีกลัวจะเสียยิ่งจันทร์ไปก่อน ไชโยเตือนยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ วลีฉุกคิดกับคำพูดนี้
ooooooo
เช้าวันใหม่ บัวเข้ามาเปิดหน้าต่างให้อากาศถ่ายเทในห้องเจียง เขารู้สึกตัวจะลุก บัวรีบเข้าประคอง เจียงถามทำไมยังไม่ไปเรียน เธอตอบว่าไม่มีเรียนวันนี้ หยุดท่องหนังสือสอบ สายๆจะไปติวหนังสือกับเพื่อนๆ ตนเหลือสอบอีกแค่วิชาเดียวก็จะจบแล้ว
“ตั้งใจให้ดีๆนะ เกิดเป็นลูกผู้หญิงเดี๋ยวนี้ยิ่งต้องมีวิชาติดตัว จะหวังพึ่งใครไม่ได้แล้ว ต้องพึ่งตัวเองให้ได้นะลูกนะ”
“ถึงบัวจะเรียนจบแล้ว บัวก็จะดูแลคณะงิ้วของเราด้วยจ้ะป๊า”
“อะไรมันไม่แน่นอนทั้งนั้นล่ะบัวเอ๊ย ไม่รู้ว่าคณะงิ้วของเราจะต้องปลดป้ายลงวันไหน”
“ป๊าอย่าพูดอย่างนั้นสิจ๊ะ เกิ่งยังอยู่ ซินแสยังอยู่ ป๊าก็ยังแข็งแรง บัวว่าเราต้องรอดจ้ะ เราต้องรอดนะป๊า” บัวฝืนไม่ให้น้ำตาไหล ยิ้มให้กำลังใจเจียง เจียงยิ้มรับ
มาลัยเข้าครัวตุ๋นซุปไก่ให้จี๊ดตักใส่กระติก ที่เหลือให้ชูดวงกับจี๊ดแบ่งกันกิน จ๊าดก้าวเข้ามาถามทำอะไรแต่เช้า มาลัยตอกหน้าว่าเรื่องของตน ไม่ยุ่งสักเรื่องได้ไหม จ๊าดหน้าม้าน มองจี๊ดถือกระติกซุปตามมาลัยออกไป อดไม่ได้หันมาถามชูดวงที่นั่งซดซุป ก็โดนตอกกลับประโยคเดียวกัน ชักเคือง
วลี วลัย และไชโยเห็นมาลัยเดินมาก็ชวนทานข้าวเช้า เธอกลับบอกว่าไม่หิวจะไปหากินข้างนอก ทุกคนงงว่าจะไปกับใคร ชยุติเดินเข้ามาบอกว่าไปกับตน แล้วเดี๋ยวตนจะตามไปที่โรงงาน ชยุติรับกระติกจากจี๊ดประคองมาลัยเดินออกไป จี๊ดรู้กาลรีบผลุบกลับเข้าครัว... ไม่ทันไรวลีตามมาคาดคั้นถามจี๊ดถึงในครัว พอรู้ว่ามาลัยทำซุปไปเยี่ยมเจียงก็ยิ่งไม่พอใจอย่างมาก
ชยุติประคองมาลัยเข้ามาในบ้านเจียง เห็นหลอกำลังคะยั้นคะยอให้เจียงกินข้าวต้ม แต่เขาบอกว่ากินไม่ลง มาลัยแทรกขึ้นว่า กินไม่ลงก็ต้องฝืนกิน ร่างกายจะได้แข็งแรง ชยุติไหว้เจียงกับหลอ มาลัยถามหาบัว หลอตอบว่าไปท่องหนังสือสอบกับเพื่อนๆ มาลัยเอาซุปไก่ให้เจียงกิน
“อาม่าไม่น่าต้องลำบากเลยจริงๆ” เจียงเกรงใจ
“ไม่ลำบากหรอก ถือเป็นการไถ่โทษด้วยที่ลูกๆ อั๊วทำให้ลื้อต้องล้มป่วยอย่างนี้...”
เจียงส่ายหน้าเห็นถึงความจริงใจของสองยายหลานก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไรแล้ว มาลัยจึงย้ำว่าไม่คิดก็ต้องกินซุปที่ตนทำมาให้หมดจะได้แข็งแรง
ด้านวลีหงุดหงิดงุ่นง่านอารมณ์พลุ่งพล่าน วลัยถามทำไมทานข้าวน้อย กลับโดนจิกกัดว่าใครจะกินได้กินเอาอย่างเธอ วลัยว่าถามดีๆจะจิกกัดทำไม วลีหันมาเขย่าตัววลัยอย่างแรง
“ก็ฉันอยากจะจิก อยากจะกัดคน เธอเข้าใจไหม”
“ว้าย...คุณพี่บ้าไปแล้ว!”
กนกวิภาซึ่งนั่งอ่านตำราอยู่แถวนั้น โยนหนังสือทิ้ง แล้วโวยลั่นว่าอ่านไม่รู้เรื่อง ถ้าตนสอบตกจะเรียนไม่จบก็เป็นเพราะอาม้ากับอาอี๊ วลีฉุกคิดนึกได้ว่าบัวกับกนกวิภาอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน ก็ต้องสอบวันเดียวกัน วลัยมองหน้าพี่สาวอย่างงุนงงว่าคิดอะไรอยู่
บัวหอบหนังสือเดินมาที่ป้ายรถเมล์ ดำเกิงปั่นจักรยานตามมายื่นเงินให้บอกว่าเป็นค่าขายบะหมี่ ให้เธอเป็นคนเก็บ บัวปฏิเสธให้เขาเก็บเอง แต่ดำเกิงย้ำว่าที่หาเงินมาเพื่อช่วยคณะของเรา
บัวปลาบปลื้ม “นี่ถ้าป๊ารู้ว่าเกิ่งแอบขายบะหมี่ต้องเป็นเรื่องแน่ๆ ป๊ายิ่งไม่ชอบให้แย่งที่ทางทำมาหากินชาวบ้านแถวนี้อยู่ด้วย”
เกิ่งบอกตนเข็นไปขายตั้งไกลไม่ได้แย่งลูกค้าใครแถวนี้ บัวบอกเสร็จงานจะไปช่วย ดำเกิงให้เธอตั้งใจดูหนังสือสอบอย่างเดียวก็พอ บัวยิ้มขอบคุณย้ำให้เขาพักผ่อนบ้าง
ที่มหาวิทยาลัย นักศึกษาอยู่ในชุดธรรมดาเพื่อมาติวหนังสือกัน เพื่อนๆแปลกใจที่กนกวิภาเรียกให้ออกมาติวหนังสือ เธอบ่นเป็นวิชาสุดท้ายจะได้เรียนจบถึงมา ไม่อย่างนั้นไม่สน จังหวะนั้นบัวเดินมานั่งม้าหินถัดไปกับเพื่อนๆ กนกวิภาหมั่นไส้แกล้งพูดเสียงดังว่า
“ที่อ่านหนังสือที่บ้านไม่รู้เรื่อง เพราะมันมีพวกที่ชอบมาสร้างเรื่องให้ครอบครัวฉันต้องร้อนใจ” เพื่อนถามว่าพวกไหน “พวกเต้นงิ้วรำงิ้วที่คิดรวยทางลัด
ด้วยการคิดจะจับผู้ชายรวยๆน่ะสิ หน้าด้านก็เท่านั้น ไม่รู้เลยว่าการกระทำของตัวเอง มันน่าเกลียดแค่ไหน”
บัวได้ยินไม่อยากมีเรื่อง ชวนเพื่อนๆย้ายที่นั่ง กนกวิภาแหวใส่ถึงกับเก้าอี้ร้อนนั่งไม่ได้เชียวหรือ บัวหันมาถามว่าพูดกับตนหรือ กนกวิภาจิกว่าถ้าไม่ใช่แล้วจะพูดกับหมาที่ไหน
“คุณพูดกับหมาได้ด้วยเหรอคะ”
“นี่แก! แกหาว่าฉันเป็นหมา!”
“คุณกำลังด่าตัวเองค่ะ ฉันไม่ได้ด่าคุณ” บัวพูดจบจะเดินหนีบอกเพื่อนๆวันหลังนัดใหม่
กนกวิภาไม่ยอมแพ้ ตามไปถึงหน้าประตูใหญ่ เข้าขวางหน้าถาม “แน่นักใช่ไหม ที่ทำให้พี่ติหลงแกได้”
“ฉันไม่เคยทำให้ใครหลงฉัน ถ้าใครจะหลงก็เป็นเพราะตัวเขาเอง ไม่ใช่ฉันค่ะ”
“พูดแบบนี้คือแกจะไม่ยอมเลิกยุ่งกับพี่ติใช่ไหม”
“บอกแล้วไงคะว่าฉันไม่เคยยุ่งกับเขา จะต้องให้ฉันบอกกี่ทีคุณถึงจะเข้าใจ เอาเวลาที่คุณมาวุ่นวายกับคนชั้นต่ำอย่างฉันไปใส่ใจกับการเรียนการสอบดีกว่านะคะ เรื่องของฉันมันไม่ได้ทำให้ชีวิตคุณดีขึ้นหรือเลวลงหรอกค่ะ แต่ถ้าคุณยังไม่ใส่ใจเรื่องเรียน สอบตกเรียนไม่จบชีวิตคุณอาจจะพังได้ง่ายๆนะคะคุณกนกวิภา” พูดจบบัวจะเดินไป
กนกวิภาโกรธเลือดขึ้นหน้า พุ่งเข้าผลักบัวอย่างแรงล้มลงหนังสือกระจาย และเย้ย “จำเอาไว้ อย่าสะเออะมาสั่งสอนฉัน พวกแกมันพวกชั้นต่ำ พวกสลัมสถุน ถ้ายังไม่เลิกคิดจับพี่ติล่ะก็ จะโดนหนักกว่านี้แน่”
เพื่อนๆกนกวิภามตามมาหัวเราะเยาะแล้วเดินตามกนกวิภาไป บัวน้ำตาคลอพยายามอดกลั้นอย่างถึงที่สุด
ooooooo
วลีเห็นวลัยนั่งดูละครสนุกสนานก็หมั่นไส้เข้ามาปิดทีวีและสั่งให้โทร.ไปถามอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยว่าบัวสอบวันเดียวกับกนกวิภาใช่ไหม วลัยแปลกใจว่าพี่สาวฝาแฝดมีแผนอะไร
เย็นวันนั้น ยิ่งจันทร์มานั่งคุยกับครอบครัววลีอย่างออกรสถึงงานเปิดตึกใหม่ของโรงงานน้ำปลา วลัยบอกว่าจัดโต๊ะจีนไว้ร้อยโต๊ะ ยิ่งจันทร์ตาโตในความร่ำรวยอู้ฟู่ของครอบครัวนี้
“เปิดตึกใหม่ทั้งที ผมว่าแค่เชิดสิงโตมันจะยิ่งใหญ่ไม่พอซะแล้วนะคุณ”
“นั่นสิคะ ขยายกิจการสวนกระแสเศรษฐกิจทั้งที ต้องให้พวกนักข่าวหนังสือพิมพ์ฮือฮาให้ได้เลย” วลีโอ่
ชยุตินั่งอยู่ด้วยแต่เหม่อลอย พอวลัยกระทุ้งถามว่าจริงไหม เขาก็เออออไปงั้นๆ วลัยถามเขาอยากเพิ่มเติมอะไรอีก ชยุติบอกน่าจะพอแล้ว แต่ไชโยบอกไม่พอ อยากมีอะไรที่ยิ่งใหญ่อีกสักอย่าง ให้คนฮือฮา กนกวิภาแนะนำวงดนตรีอิมพอสซิเบิ้ล
“แต่พี่ว่าถ้าเราจะอินเตอร์นะคะน้องหนก จ้างวงบินมาจากเมืองนอกโดยตรงเลยดีกว่า วงทีเร็กซ์ก็ได้ค่ะ”
กนกวิภาทำหน้าฉงนที่ชื่อวงเหมือนไดโนเสาร์ ยิ่งจันทร์ร้องว้าย...เขาดังจะตายที่ร้องเพลง ลินดา...
ลินดา...กนกวิภาร้องอ๋อ วงทีเซ็ท ยิ่งจันทร์หน้าเจื่อน ไชโยตัดบทบอกแขกของเราเป็นคนจีน ฟังเพลงพวกนั้นคงปวดหัว เอาที่ถูกใจคนจีนหน่อย ไชโยสบตาวลีแล้วเอ่ยขึ้นว่า
“เอางิ้วมาเล่นไหม คนจีนก็ต้องมีงิ้วสินะถึงจะดี คุณวลีว่ายังไง”
“ก็ดีนะคะ มีงิ้วเอาใจคนจีนดีงามค่ะ ฉันเห็นด้วย จ้างคณะที่อยู่ใกล้บ้านเรานี่แหละไปเล่น ดีไหม คณะของยัยหนูบัวน่ะ...ดีไหมตาติ
อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 5 วันที่ 17 ม.ค.61
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว บทประพันธ์โดย กราตร ศักตาละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว บทโทรทัศน์โดย ยิ่งยศ ปัญญา, สรรัตน์ จิรบวรวิสุทธิ์
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว กำกับการแสดงโดย ธนากร โปษยานนท์
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ผลิตโดย บริษัท ดู เอนเตอร์เทนเมนต์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ควบคุมการผลิตโดย ธัญญา-พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ