อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 3 วันที่ 12 ม.ค.61

อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 3 วันที่ 12 ม.ค.61

พอกลับมาขึ้นรถ แสงเดือนบ่นว่าชยุติเหมือนจะหลบหน้าพวกเรา ล้วนว่าไม่เป็นไรเพราะวลีกับไชโยอยากดองกับเรามาก ไม่นานเขาก็ต้องมาเป็นลูกเขยเราแน่ คนขับรถแทรกให้จ่ายค่าเช่ารถวันนี้ก่อนดีกว่า แสงเดือนสะบัดเสียงว่ารู้แล้ว จ่ายจนกระเป๋าจะฉีกเนี่ย

ในขณะที่ชยุติขับรถกลับมาบ้าน ชวนมาลัยออกไปทานข้าวนอกบ้าน จี๊ด จ๊าดและชูดวงมองหน้ากันรู้ว่าชยุติพามาลัยหนีเที่ยวอีก

มาลัยชอบใจที่หลานชายพามาเดินตลาดในชุมชนท้ายซอย บ่นว่าเบื่ออาหารเหลา กินแบบนี้ค่อยเจริญอาหาร ทั้งสองเดินมาถึงร้านกาแฟ เห็นดำเกิงกำลังซื้อโกปี้อยู่ มาลัยทักดำเกิง ชยุติบอกอาม่าว่าเขาชื่อเกิ่ง ดำเกิงไม่ค่อยพอใจที่ชยุติทำเป็นรู้ดี



“ฮ่อๆๆ อาเกิ่ง จริงสิ บ้านลื้ออยู่แถวนี้นี่” ดำเกิงรับว่าใช่ “ดีเลย งั้นพาอั๊วไปหาอาเจียงหน่อยสิ คุยกับอีแล้วถูกคอ หายเหงาไปเยอะ”

“ได้สิอาม่า แต่เป็นวันหลังได้ไหม วันนี้คงไม่ สะดวก” ดำเกิงบ่ายเบี่ยง

มาลัยแปลกใจ ดำเกิงรับโกปี้จากอาโกแล้วเทเกลือลงรัวๆก่อนจะถือเดินไป สองยายหลานยิ่งงงกับการกระทำของดำเกิง

ในห้องรับแขกบ้านเจียง ธานีสวมแว่นดำปกปิดเบ้าตาที่เขียวช้ำ กำลังทวงหนี้อย่างดุเดือด หลอพยายามอธิบายว่ารอเงินจากทางศาลเจ้า ขอผัดไปอีกสักวัน

ธานีไม่ยอม บัวกลับมาจากเรียนช่วยพูด ธานีชะงักลืมตัวถอดแว่นยิ้มหวานให้ ดำเกิงโผล่มาขวางวางโกปี้ที่ไปซื้อมาอย่างเอาใจ พอเห็นหน้าธานีก็ทักว่าไปโดนหมาที่ไหนฟัด ขวดพลั้งปากตอบแทนเจ้านาย

“หมาที่ไหนล่ะ เมียใหม่ต่างหาก ดุอย่างกะเสือ”

“เมียใหม่! เจ๊ไหมฟ้าน่ะเหรอ ฮ่าๆๆ ช่างเหมาะสมกันดีเหมือนผีเน่ากับโลงผุ”

เจียงรีบปรามกลัวธานีโกรธมากขึ้น ธานีแก้เก้อยกโกปี้ขึ้นจะดูด ดำเกิงลุ้นตัวโก่ง แต่แล้วเขากลับวางลงทวงหนี้ต่อ บัวควักเงินในตัวทั้งหมดกองให้ มีทั้งแบงก์และเหรียญ

“อะไรวะ เศษเงินแค่นี้ยังไม่พอค่าดอกเบี้ยเลยด้วยซ้ำ”

“ก็หามาได้แค่นี้นี่หว่า เอาไปก่อนไม่ได้หรือไง พรุ่งนี้ค่อยมาเอาเงินที่เหลือ” ดำเกิงสวน

 “ไม่ได้เว้ย มาวันนี้ก็ต้องได้วันนี้ เกิดเสี่ยมีชีวิตอยู่ไม่ถึงพรุ่งนี้จะว่ายังไง”

ธานีพยักหน้าเออออไปกับลูกน้อง แล้วนึกได้ว่าเป็นการแช่งจึงหันมาตบหัวขวดป้าบ บัวพยายามขอร้อง พวกตนไม่ได้อยากผิดนัดเรื่องเงินๆทองๆ แต่มันจำเป็น เรารู้ว่าเสี่ยมีบุญคุณ ที่อุตส่าห์ให้เรากู้ เราขอความกรุณาอีกสักหน่อย พรุ่งนี้ค่อยมาเก็บจะเป็นพระคุณไม่มีวันลืม

ธานียิ้มออกเคลิ้มไปกับคำไพเราะของบัว ยินยอมจะมาใหม่วันพรุ่งนี้ และยื่นถุงโกปี้ให้

“ลื้อกลับมาเหนื่อยๆ เสี่ยให้ เด็กดีมีความกตัญญูอย่างลื้อ เสี่ยรักนะ”

บัวรังเกียจที่จะรับแต่ธานียัดเยียดใส่มือถือโอกาสแต๊ะอั๋ง ก่อนจะเดินเดี้ยงออกไปกับขวด ดำเกิงดึงถุงโกปี้จากมือบัวมา ระเบิดอารมณ์ไล่หลังธานีว่าแก่แล้วยัง

ไม่เจียม รุ่นเดียวกันหน่อยไม่ได้จะเตะให้ร้องเอ๋ง ว่าแล้วก็เผลอดูดโกปี้ไปเต็มลัก หน้าเหยเกรีบวิ่งไปบ้วนทิ้ง เจียงถามว่าขมหรือ เขายิ้มเรี่ยๆไม่กล้าบอกว่า ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว

ทางหน้าบ้าน ชยุติประคองมาลัยตามดำเกิงมา จึงได้ยินเรื่องราวทั้งหมด ทั้งสองสงสารครอบครัวบัวอย่างมาก ชยุติถอนใจ มาลัยรู้ทันว่าหลานอยากช่วยบัว

“อาม่ารู้ทันอีกแล้ว แต่ถึงอยากบัวก็คงไม่รับความช่วยเหลือจากผมหรอกครับ ขนาดแค่ขอขับรถไปส่ง บัวยังไม่ยอมเลย”

“นั่นแน่ ไปขอส่งเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำยังกะสนิท สนมกันอย่างนั้นแหละ”

“แหมอาม่า ก็ผมกับบัวแล้วก็เกิ่งเคยเป็นเพื่อนเล่นกันสมัยเด็กๆไงครับ อาม่าจำได้ไหม”

“อืม...ผู้หญิงมีศักดิ์ศรีเดี๋ยวนี้หายากแล้ว มีอาบัวให้เห็นสักคนก็ชื่นใจ ไม่ใช่วันๆเห็นแต่พวกผู้หญิงไม่เป็นกุลสตรี วิ่งเร่หาผู้ชายไปทั่ว อั๊วระคายตา” มาลัยอดเหน็บยิ่งจันทร์ไม่ได้

จังหวะนั้นชูดวงขี่จักรยานมาตามบอกว่ายิ่งจันทร์มา มาลัยพึมพำ นี่ไงผู้หญิงไร้สาระโผล่มาอีกแล้ว ชยุติ ทำหน้าเซ็งสุดๆ

ooooooo

ไหมฟ้าดึงเงินที่ธานีไปเก็บดอกเบี้ยเอามานับอย่างยิ้มย่อง แล้วถามว่าทำไมวันนี้ได้น้อย ธานีบอกว่าคนจ่ายน้อยดอกก็ต้องน้อย ไหมฟ้าเห็นมีเศษเหรียญก็บ่นว่าใครจ่ายแบบนี้ ขวดบอกว่าคณะงิ้วไซป๋อ ไหมฟ้าฉุกคิดบางอย่างแล้วถามขึ้นว่า

“ถ้าเราอยากเก็บดอกได้เยอะๆ ก็ต้องเพิ่มเงินต้นให้มันเยอะๆสินะ”

“ก็ใช่น่ะสิ ต้นเยอะ ดอกเบี้ยก็ยิ่งงอกเงย” ขวดตอบแทนทำให้ไหมฟ้าคิดแผนร้ายในใจ...

ยิ่งจันทร์มาบ้านชยุติในชุดกี่เพ้าสั้นจู๋ โชว์เรียวขาจนไชโยต้องกลืนน้ำลายเอื๊อก และยังมีพัดในมือ

เตรียมพร้อมจะไปดูงิ้ว ชยุติเดินเข้ามากับมาลัย กนกวิภารีบบิวต์พี่ชายให้ดูยิ่งจันทร์

“ไวๆสิคะพี่ติ พี่จันทร์เก๋จัง เริ่ดสะแมนแตนซะไม่มี”

“ก็คืนนี้พี่จะไปชมอุปรากรจีนกับคุณยายกับพี่ตินี่คะน้องหนก” ยิ่งจันทร์กางพัดโบก

“เค้าเป๋ คืนนี้งิ้วจะเล่นข้างบนหรือข้างล่างเวทีกันแน่วะเนี่ย” มาลัยทำหน้าระอาใจ

เย็นวันนั้น ตรึงจิตกับนกขมิ้นนั่งกินเกาเหลาอยู่ในตลาด นกขมิ้นเร่งให้รีบกินจะได้ไปแต่งตัวเตรียมแสดง ตรึงจิตบ่นแค่เล่นเป็นตัวสองตัวสามจะต้องแต่งอะไรมากมาย นกขมิ้นแย้งว่าตนเป็นพระเอก ตรึงจิตของขึ้นทันที

“ใช่สิ ฉันคนเดียวนี่ที่กลายเป็นนางงิ้วต๊อกต๋อย เป็นตัวประกอบตลอดชาติ”

ไหมฟ้าเดินมาได้ยินยิ้มเยาะทันที นกขมิ้นขอร้องอย่ามีเรื่องกันอีก ไหมฟ้าจึงว่าแค่มาดูหน้าว่าทำไมถึงไม่ได้เป็นนางเอกงิ้ว ทั้งที่ตนถอนตัวออกมาแล้ว นกขมิ้นบอกว่าบัวได้เป็น

เข้าทางไหมฟ้าพอดี “อ้อ อย่างนี้นี่เอง ป๊าลำเอียงไม่เห็นความงามของแก แต่ถ้าเป็นฉันนะ ถ้าฉันไม่ได้ขึ้นเล่นในบทที่ฉันต้องการ คนอื่นก็ต้องไม่ได้เล่นด้วย ฉันไม่ยอมหรอก”

ตรึงจิตฉุกคิด ถามกลับว่าถ้าเป็นเธอ เธอจะทำ อย่างไร ไหมฟ้ายิ้มกริ่มเริ่มแผนยุยง...

เย็นวันเดียวกัน จี๊ด จ๊าดและชูดวงช่วยกันหิ้วหม้ออาหารเดินตามชยุติซึ่งประคองมาลัย และมียิ่งจันทร์สวมรองเท้าส้นสูงเดินตาม มาลัยร้องเรียกเด็กให้ตามไปกินอาหารฟรีที่ศาลเจ้า เด็กๆวิ่งล้อมหน้าล้อมหลัง  ยิ่งจันทร์ซึ่งเดินลำบากเพราะพื้นขรุขระ พยายามจะไปเกาะแขน

ชยุติแต่ไม่ทันเสียที ยังต้องมาโดนเด็กขวาง บางคนวิ่งชนจนตัวเองหมุนคว้างก็ลืมตัวโวย

“อะไรกันเนี่ย ป่าเถื่อน ล้าหลัง ไร้อารยธรรมกันจริงๆ” ไม่ทันขาดคำ เด็กคนหนึ่งแกล้งเอานิ้วจิ้มก้นแล้ววิ่งหนี “อ๊าย...ไอ้เด็กบ้า ไอ้เด็กเปรต เด็กนรก ที่นี่มันนรกชัดๆ นรกๆๆๆ”

ด้วยความที่มัวแต่โกรธ ยิ่งจันทร์ไม่ทันมอง เดินเหยียบขี้หมากองโตเข้าเต็มลัก เธอกรีดร้องให้ชยุติช่วย แต่เขาเดินลิ่วไปไกลแล้ว

มาถึงศาลเจ้า ยิ่งจันทร์นั่งหน้างออยู่มุมหนึ่ง ทั้งร้อนทั้งอึดอัดกางพัดพัดเยิบๆ ชยุติกับมาลัยช่วยกันแจกอาหารเด็กๆ ชยุตินึกได้ตักอาหารและผลไม้มาให้ยิ่งจันทร์ เธอรีบปรับสีหน้าชื่นชมว่าน่ารับประทานมาก ทั้งที่ในใจรังเกียจสุดๆ มีเด็กเข้ามาเรียกน้าๆ ยิ่งจันทร์เสียงหวาน

“ขาลูก...ว่าไงคะ”

“มากับพวกงิ้ว ทำไมไม่ไปเขียนหน้าซะทีล่ะ”

ยิ่งจันทร์แค้นจัดแต่ต้องปั้นหน้ายิ้มหวานต่อหน้าชยุติ...บัวกับชาวคณะต่างกำลังแต่งหน้าตัวเอง บัวมองมาเห็นชยุติกับยิ่งจันทร์ ก็นึกถึงคำพูดของกนกวิภาที่บอกว่านี่ว่าที่พี่สะใภ้...บัวรู้สึกหัวใจหวั่นไหว พยายามสงบจิตใจให้เป็นปกติ

ถึงเวลาแสดง บัวร้องและร่ายรำเป็นนางพญางูขาวได้อย่างสวยงาม มาลัยตั้งใจดูอย่างมีความสุข  ยิ่งจันทร์

โบกพัดเป็นระวิง อยากจะกลั้นใจตายเพราะฟังไม่รู้เรื่องและร้อนจนจะบ้าตาย

“พี่ติขา...จันทร์ไม่ไหวแล้ว จันทร์จะเป็นลม ร้อนแล้วก็เหม็น แล้วก็เสียงดัง จันทร์หายใจไม่ออก”

มาลัยติงจะมาเป็นลมอะไรตรงนี้ ชยุติลุกขึ้นไปประคองยิ่งจันทร์ เธอโอบกอดซบอกเขา อ้อนให้พากลับอ้างว่าอยากอาเจียน มาลัยรำคาญกลับก็กลับทั้งที่เสียดายกำลังสนุก...บัวมองมาจากบนเวทีเห็นความใกล้ชิดของชยุติกับยิ่งจันทร์ก็ชะงัก ใจแป้วอย่างบอก

ไม่ถูก ดนตรีกลับมาเล่นท่อนส่งให้บัวร้องอีกรอบ หลอตะโกนเรียกบัว สติเธอกลับคืนขยับเข้าท่อนร้องอย่างเนียนๆ

อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 3 วันที่ 12 ม.ค.61

ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว บทประพันธ์โดย กราตร ศักตา
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว บทโทรทัศน์โดย ยิ่งยศ ปัญญา, สรรัตน์ จิรบวรวิสุทธิ์
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว กำกับการแสดงโดย ธนากร โปษยานนท์
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ผลิตโดย บริษัท ดู เอนเตอร์เทนเมนต์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ควบคุมการผลิตโดย ธัญญา-พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ