อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 2 วันที่ 20 ต.ค.60
“อย่างนั้นรึ แกพูดเหมือนกับว่า มีคนสนใจจะมาซื้อหุ้นโรงแรมฉัน”ณรังค์รับว่าใช่ แต่พอเอ่ยชื่อสุนันทาพร็อพเพอร์ตี้เท่านั้น แม้นเทพก็โกรธกราดเกรี้ยวขึ้นทันที...
เสียงปาแก้วแตกดังลั่น ประคอง ชื่นและสีดาทำความสะอาดอยู่แถวนั้นตกใจตัวสั่น ปฐวีกำลังจะออกไปข้างนอกได้ยินหันมองด้วยสายตาตั้งคำถาม ประคองรายงานว่า ณรังค์เข้าไปคุยกับท่านชายไม่ทราบว่าเรื่องอะไร ปฐวีหวั่นใจเกรงจะเป็นเรื่องของตน
แม้นเทพยังกราดเกรี้ยวใส่ณรังค์ หาว่าสุนันทาเป็นแร้งทึ้งที่หากินกับความสำเร็จของคนอื่น คิดจะมาชุบมือเปิบกิจการที่ตนสร้างมากับมือ ณรังค์แย้งว่าตอนนี้เดอะแกรนด์รอยัลไม่เหมือนก่อน ท่านชายชะงักรู้ว่าจริงแต่ไม่ยอมรับ ประกาศกร้าวว่าตนไม่ขาย แล้วโบ้ยปัญหา
“มีปัญญาคิดออกแค่ให้ฉันขายมันไปให้พ้นๆหรือไง เนี่ยเหรอที่ฉันอุตส่าห์ลงทุนส่งให้แกไปเรียนถึงเมืองนอก”
“กระหม่อมแค่นำข่าวมาบอก ถ้าไม่ต้องพระประสงค์ ของท่านชาย กระหม่อมขอประทานอภัย”
“เออ! จำไว้นะ...วังจงสวัสดิ์และเดอะแกรนด์รอยัลคือศักดิ์ศรีของฉัน ฉันไม่มีวันยอมให้ตกอยู่ในมือของไอ้อีชั้นต่ำ ที่ทำตัวเป็นแร้งหิวกระหาย อยากครอบครองความสูงศักดิ์ที่พวกมันไม่เคยได้สัมผัสเด็ดขาด หน้าที่แกคือต้องรักษาเกียรติยศของฉัน”
ณรังค์จำต้องรับคำ ก้มหน้าเก็บเศษแก้วที่แตกกระจายใส่ถาด ในขณะที่แม้นเทพยืนหันหลังวางไม่ลงปลงไม่ได้ โยนปัญหาให้ณรังค์เป็นคนสะสาง
ด้านนอกห้อง ปฐวีกำลังเล่นงานประคอง ชื่นและสีดา หาว่ารายงานเรื่องตนแกล้งละมุล ทั้งสามก้มหน้าปฏิเสธ แต่เธอยังโวยวายชี้หน้าด่ากระทบประคองเต็มๆ
“พวกแกไม่คิดอยากจะอยู่ในที่ที่มีความสุขมากกว่านี้เหรอ กะอีแค่ค่าจ้างไม่กี่บาท อยู่ให้ถูกโขกสับอยู่ได้ หรือว่า...หวังมากกว่านั้น เลยทนอยู่กัน ขอเตือนหน่อยนะ เลิกหวังเถอะ ท่านพ่อฉันไม่มีทางพลาดหน้ามืดคว้าคนใช้มาแก้ขัด ปลดปล่อยอารมณ์ใคร่เป็นครั้งที่สองอีก!”
ประคองสะอึกเจ็บใจอยู่ข้างใน ชื่นกับสีดาครางซี้ดๆในความแรงของเจ้านาย ปฐวียิ้มสะใจเดินออกไป ปล่อยประคองยืนนิ่งข่มความเจ็บปวดและอดเป็นห่วงเรื่องในห้องไม่ได้
ที่หน้าตึกมีก้องชายหนุ่มจอดรถรอรับปฐวี ณรังค์เดินออกมาเห็นนึกสะท้อนใจที่คุณหญิงเปลี่ยนคู่ควงเป็นว่าเล่น ยังมีท่านชายอีกคนที่ยืนมองอยู่ข้างบนด้วยสีหน้าเครียดคิดถึงอดีต
แม้นเทพเสียพนันในบ่อนอย่างหนัก เกียรติศักดิ์เต๊ะท่ายื่นเอกสารกู้เงินให้ดูว่าตอนนี้มันมากมายเกินกว่าที่จะใช้คืนภายในสิบวัน แม้นเทพโกรธหาว่าสามหาวกล้าบีบให้ใช้หนี้
“อีกสิบวัน ทันเหรอกระหม่อม แต่คงทันสำหรับการเก็บเสื้อผ้าออกจากวังจงสวัสดิ์ เพราะมันคือสิ่งที่ฝ่าบาทใช้ค้ำประกันเงินกู้ และต้องตกเป็นของผม...แต่เรื่องนี้ใช่ว่าจะไม่มีทางออก ฝ่าบาทยังมีตัวช่วยนะกระหม่อม เพื่อแลกกับหนี้ทั้งหมด”
แม้นเทพรู้ทัน “ไม่มีทาง! คนอย่างฉันไม่มีทางจะไปดองเป็นญาติกับแร้งอย่างแก”
“แร้งตัวนี้อาจช่วยพญาอินทรีไม่ให้ปีกหัก และยังสามารถบินอยู่อย่างสง่างามกลางท้องฟ้าได้ต่อไป ทรงคิดให้รอบคอบนะกระหม่อม อย่าลืม...อีกสิบวัน” เกียรติศักดิ์ข่มขู่
แม้นเทพคิดเรื่องนี้แล้วเครียด ลังเลว่าจะทำอย่างไรดี ...ค่ำคืนนั้น ณรังค์เห็นละมุลนั่งซึมไม่พูดคุยกับใคร ประคอง เข้ามายืนข้างๆถามว่าน้องคุยด้วยไหม เขาส่ายหน้าอย่างเป็นห่วง ผู้เป็นแม่รู้ว่าลูกสาวไม่อยากมีปัญหากับปฐวีอีก เธอได้รับการตามใจมาตั้งแต่เล็กไม่เคยโดนขัดใจ
“ดูมีค่ายังไงไม่รู้นะครับแม่” ณรังค์พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ
“ณะมีค่านะลูก ถึงใครไม่เห็น แม่ ละมุลมองเห็นและเชื่อว่าท่านชายก็กำลังจะมองเห็น ไม่อย่างนั้นท่าน คงไม่ไว้ใจให้ณะดูแลโรงแรม”
ณรังค์ยิ้มหยันให้ตัวเอง “จะพยายามเชื่ออย่างนั้นนะครับแม่ ทั้งที่ความจริงแล้วท่านอาจจะคิดกับผมเป็นแค่...ลูกจ้างที่ต้องทำงานให้คุ้มเงินที่ท่านจ่ายไป”
ประคองยิ้มปลอบแล้วถามถึงเรื่องที่ท่านชายกริ้วเมื่อเย็น ณรังค์เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ประคองเห็นว่าเขาควรช่วยท่านชายรักษาโรงแรมไว้ ชายหนุ่มถอนใจพยายามคิดหาทางช่วย...ละมุลเดินเข้ามา ณรังค์หันไปยั่วให้หญิงสาว ยิ้มบ้าง แต่เธอกลับให้เขาไปอยู่ห่างๆ อย่าร่วมชายคากันยิ่งดี ประคองปรามลูกสาว ณรังค์เข้าใจสัญญาจะไม่ให้คุณหญิงทำอะไรละมุลอีก
“พี่ณะจะทำอะไรเขาได้”
“พี่ไม่ทำอะไรเขาหรอก พี่แค่ยืนหยัดจุดยืนของตัวเอง พี่ไม่ใช่เครื่องมือแก้แค้นท่านพ่อของเขาอีกแล้ว”
ละมุลยิ้มออกโผกอดขอบคุณผู้เป็นเหมือนพี่ชาย รู้สึกอุ่นใจขึ้นมา ประคองมองภาพลูกทั้งสอง ยิ้มด้วยความสุข ลึกๆคิดเลยไปมากกว่านั้น
ooooooo
ค่ำคืนเดียวกัน สิริกันยาในชุดอยู่บ้านกะโปโลวิ่งกระหืดกระหอบมาที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง เพราะสุนันทาโทร.ไปตามให้ออกมาพบ เธอจึงรีบมาโดย
ไม่สนใจการแต่งตัวของตัวเอง มาถึงก็โทรศัพท์รายงานสุนันทา จังหวะนั้นชนโครมเข้ากับใครคนหนึ่ง รีบลุกขึ้นมาจะขอโทษ
เสียงคุ้นเคยโวยวายด้วยคำดูถูกดูแคลน สิริกันยามองหน้าถึงกับผงะที่เป็นคู่ปรับเก่าคุณหญิงจอมวีนนี่เอง ก้องเพื่อนชายถือถุงพะรุงพะรังตามมา เข้าช่วยปฐวีอย่างสนิทชิดเชื้อและด่าว่าสิริกันยาเป็นพวกสิบแปดมงกุฎแกล้งชนเพื่อจะล้วงกระเป๋า
“เฮ้ย! ไม่ใช่สิบแปดมงกุฎว่ะ เป็นคนธรรมดาหากินสุจริต”
ก้องไม่เชื่อตรวจเช็กว่าของในกระเป๋าปฐวีมีอะไรหายบ้าง ปฐวีด่าทอสิริกันยาเป็นคนชั้นต่ำเป็นแค่เด็กเสิร์ฟ
ก้องสั่งให้ขอโทษ สิริกันยาสวน
“ให้แฟนนายที่เป็นแฟนของคนอื่นขอโทษฉันด้วยสิ เพราะต่างคนต่างผิดที่เดินไม่ดูทาง”
ก้องชะงักให้พูดอีกครั้ง ปฐวีหน้าเสียตวาดกร้าวพูดอะไรของเธอ สิริกันยาคิดเอาคืนบ้าง
“พูดความจริงไง ว่าหม่อมราชวงศ์ปฐวี จงสวัสดิ์ ชื่อที่ฉันจำได้ขึ้นใจคนนี้ เป็นแฟนของคนอื่นที่ไม่ใช่ไอ้หน้าปลวกคนนี้ คืนนั้นในงานผู้ชายยังเกือบจะต่อยกัน เพราะคุณเป็นต้นเหตุอยู่เลย...รู้ยัง”
ปฐวีโกรธเลือดขึ้นหน้าตวาดให้หยุด ก้องต้องการคำอธิบาย ไหนบอกว่าคบกับตนคนเดียว สิริกันยายิ้มย่องให้เคลียร์กันตามสบาย ขอบคุณความบังเอิญที่ทำให้ได้เจอกัน ถือว่าเจ๊ากันจบกัน แล้วจะเดินไป ปฐวีแค้นใจจะเอาเรื่องแต่ถูกก้องรั้งไว้ซักไซ้ เธอเริ่มอายสายตาคนที่เดินผ่านไปมา...ห่างออกมาสุนันทายืนดูเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างพอใจ
สิริกันยาวิ่งมาหายกมือไหว้สุนันทา เธอยิ้มกระเซ้า “ฉันคงมีดวงจะได้เห็นเธอมีเรื่องกับยัยคุณหญิงเปลือกหนานั่นทุกครั้งเลยนะ”
“บอสเห็น...”
“อืม เห็นตั้งแต่ต้นจนจบเหมือนคราวที่แล้ว แต่คราวนี้เธอเป็นฝ่ายเอาคืน”
“ก็ไม่ได้อยากจะมีเรื่องหรอกค่ะ ถ้าพวกเขาไม่ดูถูกหนูก่อน”
“เธอทำถูกแล้ว ไม่ได้มีอะไรต้องตำหนิ คนอย่างคุณหญิงปฐวีต่างหากที่ควรถูกตำหนิ และเอาคืนซะบ้าง ไม่งั้นก็เที่ยวได้ดูถูกคนอื่นทั่วไป ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น”
สิริกันยารู้สึกเหมือนสุนันทาเคยโดนทำร้ายมาก่อน
ผู้เป็นเจ้านายยอมรับกลายๆ แต่เพราะความที่เป็นผู้ใหญ่ไม่อาจทำอะไรได้เพราะจะกลายเป็นการรังแกเด็ก แต่ตอนนี้รู้สึกดีที่มีคนทำแทน สิริกันยาหวังให้จบแค่นี้ไม่อยากประสาทเสียอีก สุนันทาบอกโลกแคบกว่าที่คิดแต่ตนเชียร์เธอ แล้วนึกได้เร่งให้ไปด้วยกันก่อนที่ร้านรวง จะปิดเสียก่อน
ด้านปฐวียังโดนก้องซักไซ้เรื่องที่คบชายอื่นซ้อน หญิงสาวเริ่มโกรธเหวี่ยงวีนใส่ว่าคนอย่างตนต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุด ก้องเสียใจไม่คิดว่าจะหลอกกัน เดินจากไป ปล่อยให้ปฐวียืนเจ็บแค้นสิริกันยามากยิ่งขึ้น สักพักเธอก็นึกได้มองถุงข้าวของที่กองอยู่ ว่าตนจะกลับอย่างไร
ณรังค์นั่งทำงานอยู่ในห้องนอน ได้รับโทรศัพท์จากปฐวีให้ขับรถไปรับที่ศูนย์การค้า เขารู้สึกไม่ชอบมา พากล ตัดสินใจส่งบรรจงขับรถไปรับแทน...พอบรรจงเดินนอบน้อมเข้าไปหาปฐวีที่ยืนคอแข็งรออยู่ พอเธอเห็นว่าไม่ใช่ณรังค์ก็ตากร้าวเสียงเขียวทันที
“ทำไมณรังค์ไม่มารับตามคำสั่ง! ทำไมเป็นแก!”
อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 2 วันที่ 20 ต.ค.60
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทประพันธ์โดย วาสนาละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทโทรทัศน์โดย คนเขียนเงา
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ กำกับการแสดงโดย ชนะ คราประยูร
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ผลิตโดย บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ควบคุมการผลิตโดย ณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิเวช
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 33 HD
ที่มา ไทยรัฐ