อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 8/3

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 8/3

บริเวณบ้านปราณนต์ ภัทรินกำลังเดินเล่นกับเจ้าโคโค่ โดยปล่อยเจ้าโคโค่คุ้ยเขี่ยเล่นไป ภัทรินมองเหม่อ คิดถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ ภาพตอนที่ปราณนต์ปลอบเธอและหอมหน้าผากของเธอ

ภัทรินสับสน ไม่เข้าใจหัวใจตัวเอง “ไม่..อย่าเพ้อเจ้อๆๆๆๆ” เจ้าโคโค่วิ่งเข้ามา เห่าเรียก..โฮ่ง! “ใช่..โคโค่ หล่อนเป็นหมามีเซ้นซ์ไวกว่า หล่อนต้องบอกชั้น..เขาก็แค่ทำดีเพื่อตบตาคนอื่นๆให้แนบเนียน แค่นั้นใช่มั้ย..ความห่วงใย ความอ่อนโยน คำพูด ทุกอย่างที่เขาทำให้ชั้น มันก็แค่ละครฉากนึงเท่านั้น ไม่มีอะไรเป็นเรื่องจริงเลย..ใช่มั้ย” หญิงสาวเอ่ยถาม เจ้าโคโค่ก้มหน้าหมอบ ทำท่าเหมือนกลุ้มใจไปกับนายของมัน



ภัทรินอุ้มโคโค่กลับเข้ามาในบ้าน “ต่อไปนี้ แกมาอยู่กับชั้นนะ แกจะได้ช่วยเตือนสติชั้น ไม่ให้เพ้อเจ้อ..ชั้นจะตั้งใจหางานทำ หาเงินมาใช้หนี้หมอ ทุกอย่างจะได้กลับสู่สภาพปกติซะที”
ระหว่างนั้น สมุนของธนาฒน์มายืนด้อมๆ มองๆ อยู่ที่บริเวณหน้าบ้านของปราณนต์
“โฮ่ง!!” อยู่ๆ เจ้าโคโค่ก็เห่าขึ้น ภัทรินหันมามองที่ด้านหน้าบ้านตามสายตาของเจ้าโคโค่ แต่ไม่เห็นอะไรแล้ว ได้แต่รู้สึกแปลกใจ ที่โคโค่ยังเห่าอยู่อีก
“เห่าอะไรของแก..หิวเหรอ..ไปๆ เดี๋ยวเอานมให้กิน” ภัทรินอุ้มหมาโคโค่เข้าบ้านไป ไม่รู้ตัวเลยว่าภัยกำลังมา
ชาย 2 คน โผล่มายืนมองใหม่อีกครั้ง ชายคนนึงหยิบมือถือมากด เอ่ยคุยกับปลายสาย
“ผมเจอบ้านหมอปราณนต์แล้วครับ..ได้ครับ เดี๋ยวจัดให้!”
ที่บ้านของสินธร..สินธรกำลังเปิดดูเอกสารตรวจสุขภาพของพสุวัฒน์
“ผลตรวจสุขภาพประจำปีของคุณพสุวัฒน์ ย้อนหลังห้าปี..โรคเดียวที่ท่านเป็นคือความดัน แต่ก็ไม่ได้รุนแรงอะไรมากนัก ส่วนเบาหวาน หรือโรคเกี่ยวกับหัวใจ ไม่มีเลย” ชมนาดรายงาน
“แต่พี่พสุบอกว่าเป็นเนื้องอกในสมอง”
“คุณเชื่อเหรอคะ”
“ผมไม่รู้ แต่พื้นฐานพี่พสุก็ไม่ใช่คนแข็งแรงอะไรมาก..มันก็เป็นไปได้”
“ชมไม่เชื่อ! แฝดพี่ป่วยก็เป็นความลับ แฝดน้องแต่งงานก็เป็นความลับ นี่คุณพสุวัฒน์ป่วยก็ยังเป็นความลับอีก..อะไรมันจะมีความลับมากขนาดนี้!!..คุณเชื่อเหรอว่าที่คุณปราณผลุบๆ โผล่ๆ เพราะเขาต้องไปรักษาตัวประเทศนั้นประเทศนี้จริงๆ..เราคือจีแอลเอสนะ เทคโนโลยีการแพทย์เราไม่เป็นรองใคร ถ้าต้องการสเปเชี่ยลลิสต์ เราอิมพอร์ตเข้ามาก็ได้..ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องเดินทางไปเองเลย..แล้วคุณปราณดูเหมือนคนป่วยตรงไหน..คุณบอกมาสิ..ไม่เลย!!”
สินธรเดินเข้าโอบลูบต้นแขนเบาๆ อย่างปลอบใจ “ใจเย็นๆ คุณชม คุณเครียดมากไปแล้ว”
“ชมจะไม่ยอมเป็นนังโง่ให้พวกมันปั่นหัว..ชมต้องรู้ให้ได้”
“คุณพูดถูก..พวกมันมีแผนอะไรอยู่แน่..แต่เราจะเดินนำหน้ามัน เราจะต้องเป็นฝ่ายชนะ คุณเชื่อผมสิ”
“ชนะ?..ยังไงคะ?”
“งานสัมมนาเชิงนโยบายทางการแพทย์ระดับชาติวันจันทร์ที่จะถึงนี้..ผมจะทำให้เจ้าปราณไม่มีที่ยืนในจีแอลเอสอีกต่อไป” สินธรเอ่ยแสดงความมั่นใจ ลูบแขนลูบหน้าให้ชมนาดคลายความเครียด แต่แล้วชมนาดชะงัก ผละออก เพราะมองผ่านหน้าสินธรไป เห็นคุณแอ๋วถือจานผลไม้เดินมาแต่ไกล ไม่อยากให้คุณแอ๋วจับได้
คุณแอ๋วยิ้มสดใส ไม่รู้เรื่องอะไร “ของว่างค่ะ..ขนมกลีบลำดวน แอ๋วเพิ่งหัดลองทำ คุณชมมาเป็นหนูทดลองให้แอ๋วซะดีๆ”

ที่บ้านของปราณนต์ ภัทรินกำลังหอบเอาผักเก็บเข้าไปไว้ในส่วนครัว วางเตรียมเอาไว้ที่โต๊ะ
“แม่นะแม่ ให้แต่คลอโรฟิลล์..สะตงสเต็กไม่เคยคิดจะให้ลูกกินหรอก” ภัทรินบ่น สักพักมีเสียงกึกกักดังมาจากด้านในบ้าน ภัทรินหันไปมองอย่างแปลกใจ หญิงสาวเดินกลับเข้ามามองสำรวจ มองหาไม่เห็นอะไร แต่แล้วพอมองไปทางด้านห้องนอนที่มีผ้าม่านปิดอยู่ เห็นเงาใครบางคนเดินผ่านไปเร็วๆ
“ใครน่ะ” ภัทรินร้องถามออกไป รู้สึกไม่ปลอดภัย คว้าแจกันขึ้นมา จะรีบเดินตามออกไปดูด้านนอก แต่พอเดินพ้นประตูบ้านออกมา ก็มีใครอีกคนที่ซ่อนตัวอยู่หลังประตู เอื้อมมือมาจับบ่า..หมับ!!! ภัทรินตกใจหันมาเงื้อมือจะตี
“อย่า!!!!!” จันทร์วิภาร้องห้าม
“ยัยจันทร์!” ภัทรินชะงักเอาไว้ได้ทัน เนตรมณีกับเบญจคีย์วิ่งมาจากอีกด้าน ภัทรินก็ประสาทไว หันกลับมาเงื้อจะตีอีกเช่นกัน
“ชั้นเองๆๆ” ทั้งเนตรมณีและเบญจคีย์รีบยกมือร้องห้าม
ภัทรินชะงักมือเอาไว้ทัน เนตรมณีกับเบญจคีย์หน้าซีด ยิ้มเจื่อนๆ ให้เพื่อน

สามสาวกลับเข้ามานั่งในบ้าน
“แหย่เล่นนิดๆ หน่อยๆ ก็ไม่ได้ ขุนผาหมอกไม่ใช่กรุงเทพนะ จะได้มีโจรขโมยพลุ่กพล่าน” จันทร์วิภาบ่น
“ใครจะไปรู้ ทีหลังก็อย่าเล่นอย่างนี้อีก” ภัทรินบอก
“อุตส่าห์มีของดีมาฝาก เซ็งเลย” เนตรมณีเปรย
“ของดีอะไร” ภัทรินชักอยากรู้
เบญจคีย์กับเนตรมณียิ้มให้กันคิกคักๆ แล้วเบญจคีย์ก็หยิบของที่ใส่ในย่ามชาวเขาออกมาวาง กางห่อกระดาษออกให้ดู
“อะไร” ภัทรินมองของแล้วถามขึ้น
“ไม่รู้จักเหรอ..ตังถั่งเช่าไง..พวกชั้นไปช่วยกันเก็บมาเองกับมือเลย สรรพคุณเยอะมาก แต่ที่เด่นๆก็คือ..ช่วยเรื่อง..จุดจุดจุด” เบญจคีย์เอ่ยบอกสรรพคุณ
“หา..” ภัทรินตกใจ
“มีราคาและหายากมากนะขอบอก..แต่นี่เพื่อแกกับคุณหมอ..ชีวิตคู่จะได้มีความสุข” จันทร์วิภาชี้แจง
“มาๆๆ ขอถ่ายรูปรับมอบของหน่อย “เนตรมณีหยิบมือถือมาถ่ายรูปภาพส่งมอบยาให้ภัทริน “อุ๊ย แบตจะหมด..ภัท ขอชาร์ตไฟหน่อยนะ”
เบญจคีย์มากระเซ้าๆ “ภัท..แกรู้ป่าว คืนนี้พยากรณ์อากาศบอกว่ายอดดอยอุณหภูมิจะลดลงอีก....อากาศหนาวๆ ข้าวใหม่ปลามันจะทำอะไรให้ร่างกายอบอุ่นก็ไม่รุ” หญิงสาวหัวเราะคิกคัก กับเนตรมณี
“เดี๋ยวนะ..คือ..พวกแกจะเอามาให้หมอโด๊ป? เอากลับไปเลย เราไม่ได้มีอะไรกัน..ชั้นหมายถึง เราไม่ได้มีปัญหาอย่างนั้น”

“แหมๆๆ ไม่ต้องอายหรอกแก หมอณนต์อาจจะทำงานหนักและเครียดมาก แต่มันแก้ไขได้” จันทร์วิภาปลอบใจเพื่อน
“ใส่น้ำต้มให้คุณหมอดื่มตามต้องการ ไม่ต้องกลัวผลข้างเคียง สมุนไพรตัวนี้ยิ่งดื่มยิ่งเด่” เนตรมณีบอกรายละเอียดเพิ่ม
“ยิ่งดี!!!!” จันทร์มณีและเบญจคีย์ รีบพูดแก้
“ว้าย ชั้นพูดอะไรออกไป” เนตรมณีเอามือปิดหน้า เขิน อายตัวเอง
ภัทรินทำหน้าเซ็ง ปฏิเสธไม่ได้ หันเดินหนีออกไป ทั้งจันทร์วิภา เนตรมณี และเบญจคีย์ชะงัก งงไป
ภัทรินไปเดินออกไปด้านนอกตัวบ้าน คนร้ายชายยังแอบซุ่มอยู่ รอจังหวะ

ที่โรงพยาบาลผาหมอก ปราณนต์ที่กำลังรอสายโทรศัพท์ไปด้วยดูชาร์ตคนไข้ไปด้วย พอมีคนรับสาย ปราณนต์รีบส่งชาร์ตคืนพยาบาล แล้วคุยไปด้วยเดินไปห้องตรวจด้วย
“อัณ..พี่ปราณเป็นยังไงบ้าง”
“ปราณฟื้นแล้ว แต่เมื่อเช้าปราณชักเพราะเครียด..ค่ะ เป็นอาการปกติของคนไข้ที่มีปัญหาด้านสมอง ตอนนี้โอเคแล้ว”
“ไม่มีอาการอะไรน่าเป็นห่วงเป็นพิเศษใช่มั้ย”
“ใช่..ก็มีแค่ปราณยังจำอะไรไม่ค่อยได้..ไม่ถึงกับความจำเสื่อม..แค่จำได้บางคน บางอย่าง..หรือไม่ก็จำได้เป็นความรู้สึก ว่าคนๆ นี้ไว้ใจได้ คนๆ นี้ไว้ใจไม่ได้..ต้องใช้เวลาสมองฟื้นตัวเองอีกสักระยะกว่าที่จะกลับมาทำงานได้..ณนต์คงต้องเหนื่อยอีกสักพักนะ”
“ไม่มีปัญหา..ฝากพี่ปราณด้วยนะอัณ ถ้ามีอะไรเร่งด่วนโทรหาผมทันทีนะ”
อัณณารีบเรียกก่อนจะวาง “เดี๋ยวก่อนณนต์..รู้หรือเปล่าว่าตอนนี้ธนาฒน์อยู่ที่เชียงใหม่”
“รู้..มันมาดักเจอภัทรินที่บริษัทนำเข้ายา ผมอยู่ที่นั่นด้วย..” ปราณนต์มองรอบๆ ว่าปลอดคน จึงลดเสียงลง “พวกมันคงกำลังดิ้นพล่านเพราะไม่รู้ว่าแผนการที่พวกเราวางไว้คืออะไร มันถึงบุกมาถึงนี่”
“เราก็ไม่รู้แผนการของพวกเขาเหมือนกัน..ก่อนหน้านี้คุณสินธรก็บุกมาที่นี่ วันนี้ธนาฒน์ไปเชียงใหม่..พวกเขากำลังไล่บี้เราทุกทาง..แล้วเราก็ไม่รู้จะปกปิดความลับนี้ได้อีกนานแค่ไหน..ณนต์ เราต้องรีบจัดการเรื่องนี้ ก่อนที่พวกเขาจะต้อนให้เราจนมุม” อัณณาเอ่ยอย่างหนักใจ
“อัณมีแผนอะไรอยู่ในใจแล้วใช่มั้ย” ปราณนต์ถามขึ้น ขณะที่อัณณาสีหน้าหนักแน่นมั่นใจ

ภายในบ้านของสินธร สินธรกลับมาทิ้งตัวนั่งที่โซฟา เอนหลัง หลับตา พักเหนื่อย
คุณแอ๋วเพิ่งออกมาจากในครัวเห็นเข้า “คุณชมกลับไปแล้วเหรอคะ”
“อื้อ”
คุณแอ๋วเห็นสินธรท่าทางล้า เดินเข้าไปนวดบ่าให้ สินธรปล่อยให้แอ๋วนวดไป รู้สึกสบายขึ้น “งานมีปัญหาเหรอคะ..ตั้งแต่เกิดเรื่องทุจริต แล้วก็เรื่องที่มีคนลอบทำร้ายคุณปราณ..แอ๋วเห็นคุณทำแต่งานๆ แทบไม่เคยได้พักเลย..แอ๋วเป็นห่วงนะคะ”
“ขอบใจ”
“ถ้าปัญหาเรื่องงานทุเลาแล้ว แอ๋วว่าเราไปพักผ่อนยาวๆ ต่างจังหวัดกันบ้าง เถอะ ปีนี้ทั้งปีคุณยังไม่ได้หยุดสักวันเลยนะคะ”
“หยุดทำไม นวดต่อ..ผมจะได้พักก็ต่อเมื่อนายปราณลาออกนั่นแหละ”
“ทำไมคะ?“
“คุณไม่ต้องรู้หรอก รู้แค่ว่ามันคือปัญหาเดียวของผมตอนนี้” สินธรเอ่ยเลี่ยงๆ ไป
“เกี่ยวกับการที่ปราณต้องไปพักรักษาตัวต่างประเทศ เลยไม่ค่อยได้เข้าบริษัทใช่มั้ยคะ” สินธรลืมตา เงยหน้ามองคุณแอ๋วอย่างทึ่งนิดๆ ว่ารู้เรื่องงานด้วยเหรอ
คุณแอ๋วยิ้มภาคภูมิเพราะคิดว่าสิ่งที่ตัวเองรู้คือปัญหาที่แท้จริงของสามี “แอ๋วไม่ใช่แม่บ้านบื้อๆที่วันๆสนใจแต่งานบ้าน แต่งานของสามีไม่รู้เรื่องอะไรเลยหรอกนะคะ”
“อ้อเหรอ ไม่ยักรู้ว่าคุณใส่ใจเรื่องงานด้วย..แล้วรู้อะไรอีก” สินธรเอ่ยขำๆ
“แอ๋วรู้ว่าทุกวันนี้จีแอลเอสจะทำอะไรทีก็ยาก ล่าช้าไปหมด แล้วกำลังจะมีงานสัมมนาระดับชาติด้วย..คุณก็คงจะกังวลว่าปราณจะโผล่มาร่วมงานนี้ด้วยหรือเปล่า..ใช่มั้ยคะ”
“โห คุณไม่ใช่แม่บ้านธรรมดานะเนี่ย รู้ขนาดนี้ ฮะๆๆ” สินธรเอ่ยประชดๆ ขำๆ
“นี่ถ้าน้องชายฝาแฝดของปราณอยู่ที่นี่ด้วยก็คงจะช่วยอะไรได้”
“ช่วยยังไง”
“ก็ถ้าเกิดปราณไม่มาหรือมาสาย ก็ให้น้องชายไปหน้าแขกก่อนไงคะ..เด็กแฝดคู่นี้ชอบสลับตัวกันหลอกคนอื่นอยู่แล้ว..เดี๋ยวปราณเป็นณนต์ เดี๋ยวณนต์เป็นปราณ แอ๋วจำได้ว่าพ่อกับแม่เขาบางทียังสับสนเลย..ถ้าเป็นคนอื่นไม่มีทางจำได้แน่”
สินธรตะลึง ตาโต ฉุกคิดขึ้นมาได้ “ปราณเป็นณนต์ ณนต์เป็นปราณ”

อีกด้านหนึ่งที่คอนโดของชมนาด
“ทำไมเราถึงไม่เคยคิดประเด็นนี้เลย” ชมนาดเริ่มเข้าใจ
“แต่มันก็ไม่แน่นะคุณชม เจ้าณนต์ไม่ลงรอยกับพ่อมันมาแต่ไหนแต่ไร..มันไม่น่าจะมายุ่ง..”
“แต่นี่พี่ชายเขานะคะ มันก็อาจจะเป็นไปได้ไม่ใช่เหรอ..ไม่ต้องห่วง จะใช่หรือไม่ใช่ เดี๋ยวชมจะพิสูจน์เอง”
เวลาต่อมา ที่โต๊ะพูล ธนาฒน์กำลังแทงพูลไปพูดบลูทูธไปด้วย
“ให้ผมตามประกบหมอณนต์เอาไว้? ทำไมครับ”
“ไม่ต้องถาม..ประกบมันเอาไว้ อย่าให้มันเข้ากรุงเทพได้จนกว่าจะผ่านวันจันทร์นี้ไป เข้าใจมั้ย”

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 8/3

ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์
ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3