อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 23/2
“จะช่วยพ่อแล้วบุกเดี่ยวมาที่นี่ทำไม!!..คิดเหรอว่าถ้าพี่ยอมเสียสละตัวเองแล้วพวกมันจะยอมจบ พ่อไม่ยอมเข้าผ่าตัดเพื่อปกป้องจีแอลเอสเอาไว้ แต่พี่กำลังจะทำให้ความตั้งใจของพ่อสูญเปล่า”“ชั้นรู้ ชั้นถึงกลับออกมา ไม่ได้เข้าไปหาชมนาดนี่ไง”
“วันหลังคิดได้ให้เร็วกว่านี้หน่อยก็ดี!!” ปราณนต์เอ่ยดุๆ ใส่พี่ชาย โดยไม่รู้เลยว่า อีกมุมหนึ่ง ภัทรินเข้ามาหลบตรงหลืบข้างๆ ใกล้ๆ กับจุดที่ปราณนต์อยู่ ใกล้พอจะได้ยินทุกอย่าง “คิดบ้างมั้ยว่าถ้ามีคนจับได้ว่าพี่กับผมเล่นละครตบตาคนทั้งโลกอยู่ จะเป็นไง!! มันจะกลายเป็นประเด็นที่มาดิสเครดิตเราจนหมดความน่าเชื่อถือ แล้วเราจะเป็นฝ่ายเดือดร้อน”
“เวลานี้ไม่มีปัญหาของพี่แล้ว เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว และพี่ก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ พี่ต้องทำให้คนเชื่อว่าผมป่วยอยู่..โดยเฉพาะภัทริน..อย่าให้ภัทรินจับได้ จะยุ่งยากที่สุด”
“แต่สุดท้ายภัทรินก็ต้องรู้ความจริงอยู่ดี แล้วชีวิตนายนั่นแหละจะพัง”
ปราณนต์อึ้งไป เพราะมันจะต้องเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ไม่มีทางเลือก “อย่างน้อยก็รักษาจีแอลเอสไว้ได้..ยังดีกว่าเสียไปหมดทุกอย่าง” ปราณนต์เอ่ยขึ้นอย่างจำยอม แล้วทั้งคู่ก็เดินแยกไป
ขณะที่อีกมุมหนึ่ง ภัทรินกำลังยืนช็อกกับความจริงที่ได้รู้ทั้งหมดสดๆ ร้อนๆ “ไม่จริง คุณปราณคือ..หมอณนต์..” ภัทรินนึกถึงเรื่องราวเหตุการณ์ทั้งหมดที่ผ่านมาตั้งแต่เมื่อเจอปราณที่สนามบินครั้งแรก จนมาถึงปัจจุบันที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่เขื่อน
ความเจ็บปวดและเสียใจทั้งหมดก็แทบจะพุ่งพรวดออกมาเป็นก้อนสะอื้นครั้งใหญ่ จนภัทรินต้องรีบปิดปากเม้ม สะกดความรู้สึกที่จะล้นทะลักออกมา ใบหน้าและเนื้อตัวเกร็ง กำมือแน่น ความเจ็บปวดเสียใจปรากฏอยู่ในทุกอณูของร่างกาย แต่พยายามสะกดมันเอาไว้ กดมันเอาไว้ กดมันไว้
ภัทรินใช้มือทุบกำแพงด้านหลัง “ทำไม..ทำไม..ทำไม” หญิงสาวรู้สึกเจ็บปวดเสียใจอย่างที่สุด
ที่หน้าตึกบริษัทจีแอลเอส อัณณารอทุกคนอยู่ที่รถ ปราณกับปราณนต์รีบเดินเข้ามา
“อัณ..ภัทรล่ะ” ปราณนต์เอ่ยถามขึ้น
“ไม่ทราบเหมือนกัน อัณกันคุณชมนาดเอาไว้ ไม่ทันมองว่าคุณภัทไปไหน”
ปราณนต์กังวล เป็นห่วง “อัณพาพี่ปราณกลับไปก่อน เดี๋ยวผมไปดูภัทรเอง..ไปสิ ก่อนที่จะมีใครมาเห็น”
อัณณาพาปราณแยกไปที่รถของตัวเอง “ค่ะ ไปค่ะปราณ”
ปราณนต์ห่วงภัทรินกำลังจะเดินกลับเข้าไป แต่ปรากฏว่าภัทรินเดินมาแต่ไกล แต่พอเห็นปราณนต์ ภัทรินก็ก้าวไม่ออก ได้แต่มอง สีหน้าราบเรียบชินชาไร้ความรู้สึก
“ภัทร!” ปราณนต์รีบวิ่งเข้าไปหา “คุณไปไหนมา”
ภัทรินมองหน้าปราณนต์อย่างสำรวจตรวจสอบ ว่าใช่หมอณนต์จริงๆ ด้วย หญิงสาวสายตาร้าวลึก เจ็บจนด้านชา ไม่สามารถรู้สึกเจ็บไปกว่านี้ได้อีกแล้ว
ปราณนต์แปลกใจ “คุณภัทร..เป็นอะไรหรือเปล่า”
ภัทรินพยายามสะกดเสียงให้เรียบ“เปล่า” แต่อยู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมาเอง
“แล้วทำไมร้องไห้”
ภัทรินยกมือปาดน้ำตามาดู แล้วยิ้มเยาะให้กับชะตากรรมตัวเอง
ปราณนต์ได้แต่งง มองอย่างสงสัยกับท่าทีที่เปลี่ยนไป
ภายในรถกระบะ ภัทรินยังคงนั่งนิ่ง แววตาซึมลึก ไร้อารมณ์
ปราณนต์ขับรถ พลางหันมองเป็นระยะๆ“คุณหิวมั้ย แวะหาอะไรทานก่อนกลับมั้ย” ภัทรินนิ่ง “คุณภัทร..ได้ยินมั้ยครับ..คุณภัทริน..” ภัทรินหันมาช้าๆ มองหน้าปราณนต์ “คุณคิดอะไรอยู่” ปราณนต์เหล่มอง คาดคั้น
ทว่าภัทรินมองนิ่ง แล้วหันกลับไป มองไปนอกหน้าต่าง ไม่อยากมองหน้าหรือสนทนาด้วยอีก สีหน้าและแววตา เจ็บลึก ปราณนต์แปลกใจ
ที่บ้านพสุวัฒน์ รถกระบะแล่นมาจอด ภัทรินรีบลงจากรถทันที ไม่รอปราณนต์ รีบเดินเข้าบ้าน
“คุณภัท..เดี๋ยวๆๆๆ” ปราณนต์วิ่งมาขวาง มองหน้า ว่าเป็นอะไร “คุณไม่สบายหรือเปล่า ขอผมดูหน่อย” พลางเอื้อมมือมาจะแตะตัวของอีกฝ่ายสัมผัสว่ามีไข้หรือไม่
ภัทรินผละหลบ ไม่ให้แตะตัว “ชั้นเหนื่อย” หญิงสาวเดินเข้าบ้านไป ปราณนต์ยืนงง
อัณณาเดินสวนออกมาถามปราณนต์ “คุณภัทรเป็นอะไร”
“ไม่รู้ บอกแต่ว่าเหนื่อยๆ”
“ก็คงจะเหนื่อยจริงๆ ณนต์กับคุณภัทรตีรถขึ้นกรุงเทพตั้งแต่เมื่อคืน จนตอนนี้ เพิ่งจะได้พัก ไม่เหนื่อยก็แปลกแล้ว”
“มันก็ใช่..แต่..มันแปลกๆ” ปราณนต์ยังคงกังวลตะหงิดๆ
ภัทรินกลับเข้ามาในห้อง ปิดประตู แล้วความอดทนที่ทนมาตลอดก็พังทลาย น้ำตาไหลพราก ด้วยความช็อก ตะลึงกับความจริง แต่ไม่อยากให้เสียงเล็ดรอด ยกมือปิดปาก ปิดแน่นด้วยสองมือ ไม่อยากให้มันมีเสียงใดๆออกมา สักพัก มีเสียงโมบายล์ดังกรุ๊งกริ๊งมา
ภัทรินชะงัก ได้ยินเสียง แววตากลายเป็นพาล มองไปที่โมบายล์นั้น ยิ่งเห็นมันเคลื่อนไหวเพราะสายลม ยิ่งรู้สึกโกรธ ทันใดนั้นนึกถึงคำพูดของปราณนต์ “ปราณและปราณนต์..ชื่อของเรา..แปลว่าลม”
ภัทรินลุกเดินเข้าไปที่โมบายล์ดึงมันออกมา เขวี้ยงทิ้งไปกับพื้น หญิงสาวปิดประตูเพื่อไม่ให้ลมเล็ดลอดเข้ามาภายในห้องได้ ปิดทุกบาน แต่ก็ต้องชะงัก เพราะพอมองออกไปด้านนอก ก็ยังคงเห็นต้นไม้ใบไม้ไหวเพราะแรงลมอยู่ดี
ภัทรินน้ำตาไหลอีกรอบ เพราะรู้ว่าเธอไม่มีทางปฏิเสธการมีอยู่ของลมได้จริงๆ ภัทรินทรุดลงไปกับพื้น ร้องไห้ สายตามองซากโมบายล์ที่แตกตรงหน้าของเธอ
เวลาต่อมา ที่บ้านของพสุวัฒณ์ อัณณาเพิ่งวางสายโทรศัพท์ “หมอประเสริฐยืนยันว่าลุงพสุยังปลอดภัยดีอยู่ในโรงพยาบาลของจีแอลเอสนี่แหละ..มีทีมแพทย์ดูแล แต่ก็มีคนของชมนาดเฝ้าอย่างใกล้ชิดด้วย”
“พวกมันคงรอคำสั่งจากอาสินธรไม่ก็ชมนาด” ปราณคาดเดา
“ตอนนี้มีใครติดต่ออาสินธรได้หรือเปล่า” ปราณนต์ถามขึ้น
“ไม่มีเลยค่ะ รู้สึกจะไม่ได้มาทำงานสองวันแล้ว ไม่ได้แจ้งว่าไปไหน” อัณณาเอ่ยตอบ
“แปลก” ปราณนต์สงสัย
“เราจะเอายังไงต่อ จะให้ส่งไฟล์หลักฐานที่เรามีให้กรรมการสอบสวนของจีแอลเอสเลยมั้ย” ปราณถามขึ้นอีก
“อย่าเพิ่ง จนกว่าจะแน่ใจว่าพ่อปลอดภัย และต้องให้แน่ใจว่าอาสินธร ชมนาด และธนาฒน์จะไม่มีช่องให้ดิ้นหลุดได้อีก เพราะไม่อย่างนั้นพ่อมีอันตรายแน่” ปราณนต์เอ่ย สีหน้าเคร่งเครียดกังวล
“หมายถึง ต้องการหลักฐานมัดตัวพวกเขาที่มากกว่านี้เหรอคะ..แล้วเราจะทำยังไง” อัณณาย้อนถาม
“ผมกำลังคิดอยู่” ปราณนต์ยังคิดไม่ออก
อยู่ๆ ภัทรินก็เข้ามา เสนอแผนการของตัวเอง “ภัทจะเข้าไปทำให้ธนาฒน์ไว้ใจเอง” ทุกคนพากันแปลกใจ “พรุ่งนี้ ชั้นกับคุณจะเข้าไปที่จีแอลเอส ให้กรรมการสอบสวนข้อเท็จจริงตามกระบวนการ แล้วชั้นจะหาทางทำให้ธนาฒน์ไว้ใจ และล้วงความลับจากธนาฒน์เอง”
“ไม่ ถ้าคุณไม่มีแผนที่มั่นใจได้ ผมไม่อนุญาต” ปราณนต์คัดค้าน
“ชั้นมีแผนแล้ว แต่คุณไม่ต้องรู้หรอก แค่เชื่อใจชั้นก็พอ”
ภัทรินเอ่ยแน่วแน่ ท้าทายจนปราณนต์แปลกใจ
เวลาต่อมา ภัทรินเดินแยกกลับมาที่บริเวณโถงเรือนเล็ก
ปราณนต์รีบตามมา “ผมเชื่อใจคุณ แต่ผมก็ยังอยากรู้ว่าแผนของคุณคืออะไร”
ภัทรินหันมา นิ่งเรียบ และยิ้ม “คุณเป็นคนๆ เดียวที่ชั้นบอกไม่ได้”
“เพราะ?”
“เพราะคุณจะทำให้เสียแผน..คุณเชื่อชั้นเถอะ ทุกอย่างจะต้องสำเร็จ คนเลวจะต้องได้รับบทลงโทษที่สาสม”
ปราณนต์รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายมีบางอย่างแปลกประหลาดไป “คุณภัทร..ไม่ได้เป็นอะไรแน่นะ”
“ชั้นเจ็บจนด้านชาแล้ว ไม่สามารถรู้สึกเจ็บไปกว่านี้ได้อีก..และพอไม่มีความรู้สึก ชั้นว่ามันก็สนุกดี ที่จะได้เอาคืนบ้าง”
ปราณนต์รู้สึกว่าภัทรินพูดแปลก จึงพูดติดตลก “ผมชักกลัวแทนนายธนาฒน์แล้วสิ”
“ค่ะ ชั้นหมายถึงธนาฒน์” ภัทรินยิ้มแล้วเดินเลี่ยงออกไป ปราณนต์ยังรู้สึกกังวลๆ
วันรุ่งขึ้น ที่บริษัทจีแอลเอส คณะกรรมการสอบสวนเข้ามาภายในห้องสอบสวน แต่แล้วชมนาดเดินตามเข้ามาด้วย พวกกรรมการบางคนหันมามองว่าชมนาดมาได้ยังไง
“คุณสินธรติดธุระด่วนมาไม่ได้ค่ะ ท่านเลยมอบหมายให้ดิฉันเป็นตัวแทนเข้าร่วมการสอบสวนคุณปราณวันนี้ค่ะ”
“คุณสินธรมาไม่ได้ก็คือไม่ได้ ไม่มีสิทธิ์ส่งใครที่ไหนมาแทน” กรรมการเอ่ยเสียงเฉียบขาด
“ดิฉันไม่ใช่ใครที่ไหน ดิฉันเป็นผู้ช่วยคุณสินธร”
“แล้ว?”
“คุณสินธรต้องการทราบเรื่องนี้มาก เพราะมันเกี่ยวพันกับญาติโดยตรงของคุณสินธร”
“เขาก็ควรจะมาด้วยตัวเอง ไม่ใช่ให้คนที่ไม่ใช่ญาติมาแทน”
ชมนาดหน้าเสีย เถียงไม่ออก ที่กรรมการไม่ยอมประนีประนอมใดๆ ทั้งสิ้น
หน้าตึกบริษัทจีแอลเอส ปราณนต์ขับรถมาจอดที่หน้าตึกของบริษัท เขาหันมามองภัทรินที่นั่งนิ่งอยู่ในรถ “คุณโอเคมั้ยคุณภัทร”
ภัทรินหันมามอง เอ่ยตอบ “โอเคมากค่ะ”
“แน่ใจนะครับว่าแผนของคุณจะสำเร็จ..ถ้ารู้สึกไม่โอเค ไม่ต้องฝืนนะ ผมไม่อยากให้คุณเสี่ยง” ภัทรินเห็นสีหน้าอ่อนโยนและห่วงใยตนของชายหนุ่มต้องรีบเสไปเปิดประตูรถเพื่อลงไป ไม่อยากให้ตัวเองใจอ่อน ปราณนต์ตามลงไป “เดี๋ยว..” เขายื่นมือถือเครื่องใหม่ให้ “อัณณาเมมเบอร์ที่จำเป็นไว้ให้แล้ว จะได้ติดต่อกันได้” หญิงสาวรับมา
“อย่าลืมนะ..ห้ามพูดถึงหลักฐานที่เรามีเด็ดขาด เพราะถ้าพวกอาสินธรรู้ พ่อผมอาจจะไม่ปลอดภัย”
“ค่ะ ชั้นรู้ว่าควรพูดอะไรแค่ไหน” ปราณนต์จะเดินเข้าไป แต่ภัทรินกลับนิ่งมองปราณนต์อย่างชั่งใจ ชายหนุ่มหันมามองตอบ ว่ามีอะไรหรือเปล่า “ชั้นขอถามอะไรอย่าง ช่วยตอบชั้นตามตรงได้มั้ย”
“ได้ จะถามอะไร”
“ชั้นไว้ใจคุณได้จริงๆ ใช่มั้ย”
“ทำไมถึงถามอย่างนี้”
“ตอบ”
“คุณกำลังช่วยผมและครอบครัวอยู่ ผมไม่มีทางทิ้งคุณหรือหักหลังคุณหรอก คุณไว้ใจผมได้ร้อยเปอร์เซ็นต์”
“คุณไม่ได้มีอะไรปิดบังหลอกลวงชั้นใช่มั้ย” ภัทรินยังถามซ้ำขึ้นอีก
“คุณเครียดใช่มั้ยเนี่ย” ปราณนต์ยิ้ม
“ชั้นแค่ต้องการคำตอบที่ชัดเจนเป็นครั้งสุดท้าย”
“ผมไม่มีอะไรปิดบังคุณ ชัดพอมั้ย” ปราณนต์เอ่ยหนักแน่น
ภัทรินอึ้ง ผิดหวังกับคำตอบ แต่ก็ทำให้ความอ่อนโยนที่มีให้กับปราณนต์หมดสิ้นไปทันที “ชัดมาก” ภัทรินเดินนำเข้าไป เด็ดเดี่ยว ไม่ลังเลอีกแล้ว
อีกด้านหนึ่ง บริเวณทางเดินหน้าห้องสอบสวน ชมนาดเดินหงุดหงิดออกมาจากห้อง
“พี่ชม พวกกรรมการไม่ให้พี่เขาแทนเหรอ แล้วถ้าเกิดไอ้ปราณมันเอาหลักฐานให้กรรมการ เราจะทำยังไง” ธนาฒน์ตามเข้ามา ถามขึ้น
“ชั้นก็ไม่รู้!!” ชมนาดเอ่ยอย่างหงุดหงิด
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 23/2
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3