อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 22/3
“พี่สองคนนั้นบอกว่าจะให้เงินหมื่นนึง ถ้าพาไปหาคนในรูป..แม่ว่าไง..ผมว่าโอ”ป้าชุมองไปพบว่าคนของจีแอลเอส 2 คนนั้นเดินเข้ามา
ชายคนหนึ่งหยิบเงินออกมาหมื่นนึง “ผมให้จริงๆนะ”
เจ้าหนี้รับเงินมา นับเอาหนี้ของตัวเองไปห้าพัน “อ่ะ ส่วนที่เหลือ” เจ้าหนี้ส่งเงินคืนให้ ป้าชุหน้าซีด รู้สึกว่าคราวนี้ซวยแล้ว
บริเวณท่าเรือ ป้าชุรีบจัดแจงพาคน 2 คนนั้นลงเรือ
“ลงมาเลยๆๆ เฮ้ย!! เดี๋ยวๆๆๆ หมื่นนึงเป็นค่าพาไปเจอ แต่ค่าเรือต่างหากอีกสองพัน”..ป้าชุร้องห้ามแบมือรอ “จ่ายมา”
ชาย 2 คน รีบจ่ายเงินให้ป้าชุไป ป้าชุดี๊ด๊ากับเงินที่ได้มาก รีบเรียกให้ลงเรือจะพาไปเจอ
ที่เรือนแพ ปราณนต์กำลังเอาเสื้อผ้าทั้งของตัวเองและของภัทรินตากกับขอบราว
ภัทรินเดินเข้ามาตาม “ทำอะไรอยู่ ชั้นพร้อมแล้..” เธอเห็นปราณนต์กำลังสะบัดชุดของตน “เฮ้ย คุณซักเสื้อผ้าชั้นทำไม”
“ก็ไม่รู้ว่าต้องอยู่นี่อีกนานแค่ไหน เลยซักเผื่อไว้”
“ไม่ต้องเกรงใจ ผมไม่ได้ซักชุดชั้นในของคุณหรอก..ผมหาไม่เจอ คุณเอาไปแอบซักเหรอ...แต่ตอนป้าชุเอาชุดมาให้คุณ ผมก็เห็นว่ามีแต่ชุดที่คุณใส่ให้เห็นอยู่ ไม่มี..ชุดที่มองไม่เห็น..หรือว่า” ปราณนต์ยิ้มหน้าตามีเลศนัย
“เงียบไปเลยนะ!!!” ภัทรินแหวใส่ชายหนุ่ม
“อะไรที่มองไม่เห็น คือไม่มี...แหม เปิ๊ดสะก๊าดนะคุณ”
“ไอ้ทะลึ่ง!!” ภัทรินคว้าผ้าที่ซักเสร็จแล้ว ที่บิดเป็นก้อนมาเขวี้ยงใส่ปราณนต์
แต่อยู่ๆ ช้างวิ่งพรวดเข้ามา ยืนท่าทางห้าวๆ จ้องทั้งสองคนสีหน้าเขม็ง ยกมือเสยผมอย่างห่วงหล่อ ปราณนต์กับภัทรินมองอย่างแปลกใจ
อีกด้านหนึ่ง ป้าชุขับเรือช้าๆ ชิลๆ
“ขับให้มันเร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอป้า” ชายคนแรกเอ่ยเร่ง
“อ้อ ได้ แต่มันจะไม่ชิลนะ”
“พวกชั้นก็ไม่ได้จะมาชิล ขับเร็วๆ” ชายคนที่สองย้ำ
“อ้าว ก็เห็นแต่งตัวเป็นทัวริสต์ ทัวริสต์ก็ต้องอยากชิล ชอบชิลทั้งนั้นแหละ นั่นๆ นกเงือก” ป้าชุผิวปากส่งเสียงเล่นกับนก
“ชั้นไม่ล้อเล่นนะป้า ถ้าไม่รีบไป ชั้นเอาเรื่องป้าแน่” ชายคนแรกเอ่ยเสียงดังเอาเรื่อง
ป้าชุเร่งเครื่องไปทันที เรือกระชากจนชายทั้งคู่หน้าคะมำไป
ในที่สุด ป้าชุก็มาจอดเรือที่เรือนแพ “หลังนี้แหละ”
ทั้งคู่รีบขึ้นเรือทันที แล้วแยกย้ายกันเข้าไปดู สำรวจจนครบ แต่ไม่พบอะไร พบเพียงผ้าที่ตากค้างเอาไว้ถูกทิ้งอยู่
“พวกมันหนีไปแล้ว!!” ชายคนแรกร้องขึ้น
ทั้งคู่วิ่งกลับออกมาที่เรือ แต่พบว่าป้าชุขับเรือออกไปไกลแล้ว
ป้าชุเอ่ยอวยพรแขกแปลกหน้าอย่างอารมณ์ดี “แฮฟ อะ ไนซ์ เดย์!!!!”
อีกด้านหนึ่ง ช้างขับเรือมาเทียบท่าเรือเล็กๆ หรือริมหาด ปราณนต์โดดขึ้นจากเรือ แล้วยื่นมือช่วยรับภัทรินขึ้นมาจากเรือ แต่ภัทรินไม่จับ ก้าวลงไปเองได้
“ลูกเพ่!” ช้างโยนกุญแจรถให้ปราณนต์ “แม่ให้เอากระบะไปใช้ จอดอยู่โน่น” ช้างดักคอ “ไม่ต้องพูด แม่บอกว่าบุญคุณพี่กระบะสิบคันก็ชดเชยไม่ได้ ลูกขอสิบบาทบ่นเป็นสามวัน นี่เอากระบะให้คนอื่น ไรว้า”
“ช้าง ขอบใจมากนะ ฝากขอบใจแม่เราด้วย ชั้นจะไม่ลืมบุญคุณเลย”
“ไปเถอะ แม่บอกอย่าเสียเวลาทำซึ้ง ไปๆ”
“ไปเถอะ” ปราณนต์หันมาเอ่ยกับภัทรินแล้วรีบวิ่งไป
ช้างเอามือแตะน้ำแล้วมาจัดผมให้เข้าทรง แล้วมองดูทั้งสองคนขับรถออกไป
อีกด้านหนึ่ง อัณณากับปราณรีบเดินกลับมาที่รถ
อัณณาเปิดประตูรถ “ปราณต้องรีบกลับไปปลดรหัสล็อก จะได้รู้สักทีว่าเอกสารที่เรามีคืออะไรกันแน่” เธอขึ้นรถไป
ปราณตามเข้ามานั่งในรถ “มันคือเอกสารแบบเดียวกับที่อาสินธรปลอมแปลงขึ้นมาอีกชุดเพื่อใส่ร้ายผม แต่นี่คือของจริง”
“คุณรู้ได้ไง”
“ผมจำได้”
“จำได้?”
อัณณาสตาร์ทเครื่อง แต่รถยังไม่ทันออก อยู่ๆ มีรถของคนของชมนาดมาจอดขวางทันที คนของชมนาดเดินอาดๆ ลงมา อัณณาทำท่าจะขยับใส่เกียร์ถอย แต่ปราณจับมืออัณณาไว้ มองให้รู้ว่าอย่าทำ ทั้งคู่นั่งรอดูท่าที
คนของชมนาดมาเคาะกระจกตรงที่ปราณนั่ง.. ปราณกับอัณณาลังเล แต่แล้วปราณก็ค่อยๆ เลื่อนกระจกลง
คนของชมนาดโน้มตัวลงมา ยื่นมือถือให้ “มีคนอยากคุยด้วย”
ปราณงง รับโทรศัพท์มาแนบหู
เวลาต่อมา ปราณกับอัณณาเดินพุ่งเข้ามาในบริษัท มีคนของจีแอลเอสตามประกบด้วย
แจ๊คที่กำลังจะถือเอกสารเดินไปแผนกอื่น ต้องชะงัก เพราะเห็นพอดี “คุณปราณ..”
เดียวิ่งเข้ามาสมทบ “การแต่งตัวไม่เหมือนคุณปราณ น่าจะเป็นคุณหมอปราณนต์น้องชายฝาแฝดมากกว่า..พี่ก็หล่อน้องก็คิวท์เลือกไม่ถูก”
“ไม่ต้องเลือก เพราะแกได้ชั้นแน่นอน..คุณหมอณนต์มาบริษัทเราทำไม”
“ฮ้า หรือว่าเขามาหาชั้น” เดียมโน
ปราณกับอัณณาเดินผ่านไป เดียกับแจ๊คมองตามตลอด จนเห็นปราณกับอัณณาไปที่ห้องชมนาด
“ทางนั้น..ห้องคุณชมนาด” แจ๊คเอ่ยขึ้น
“เขาจะไปสู่ขอชั้นกับคุณชมนาด!!” เดียยังมโนไม่หยุด
แจ๊คเอาแฟ้มเคาะหัว “จะตัวสั่นเกินไปถึงไหน!!”
“ตัวสั่นอะไร” เดียขมวดคิ้วสงสัย
“อยากมี...จนตัวสั่น” แจ๊คเอ่ยละไว้ในฐานที่เข้าใจกันดี
เดียจิ๊จ๊ะปาก “งั้นบอกมาสิว่าคุณปราณนต์มาหาคุณชมทำไม” แจ็คเองก็สงสัยว่ามาทำไมเหมือนกัน
ปราณกับอัณณาเข้ามาในห้องทำงานชมนาด “คุณเอาพ่อผมไปไว้ที่ไหน!!”
ชมนาดอยู่กับธนาฒน์ ทั้งสองคนยิ้มรออยู่แล้ว
“ทักทายแล้วก็นั่งพักให้หายเหนื่อยก่อนไม่ดีเหรอครับ”
ปราณเอ่ยชัดเจน ท่าทางไม่เป็นมิตรด้วย “พวกคุณต้องการอะไร”
ชมนาดทำท่าหวังดี “คืองี้ค่ะ พอดีว่าเมื่อเช้าคุณพสุวัฒน์อาการทรุดหนักอย่างไม่ทราบสาเหตุ เราก็เลยพาตัวไปดูแลอย่างใกล้ชิด ห้ามเยี่ยมเด็ดขาด คนที่เข้าใกล้คุณพสุวัฒน์ได้ มีแค่หมอและพยาบาลที่ทางเราจัดไว้เป็นพิเศษเท่านั้น..ตอนนี้ดิฉันก็หวังว่าคุณพสุวัฒน์จะไม่มีอาการแทรกซ้อนรุนแรง”
“คนไข้ผ่าตัดสมอง มีอาการแทรกซ้อนได้เสมอ บางคนก็พิการ บางคนก็เสียชีวิต เป็นเรื่องปกติ” ธนาฒน์สำทับ
“คุณกำลังขู่พวกเรา” อัณณาฉุน
“ขู่เข่ออะไรครับ ก็แค่แจ้งให้ทราบถึงความเสี่ยง” ธนาฒน์ตีหน้าซื่อ
“คุณสินธรสั่งให้พวกคุณทำอย่างนี้เหรอ..เขาอยู่ไหน!! ผมจะคุยกับเขา!!” ปราณถาม
“คุยกับดิฉันนี่แหละค่ะ..คุณสินธรไม่สะดวกหรอกค่ะ” ชมนาดเอ่ย
“ทำไมถึงไม่สะดวก” ปราณสงสัย
“ไม่สะดวกก็คือไม่สะดวก..ดิฉันขอความร่วมมือนะคะ ไปแจ้งให้คุณปราณรับทราบและให้เขากลับมายอมรับความผิดที่ทำไว้..หลักฐานอะไรที่เขาหรือพวกคุณมี ก็ยอมรับซะว่าเป็นหลักฐานเท็จที่สร้างขึ้นมาเพื่อเอาตัวรอด ยอมรับแต่โดยดีว่าเขาคอรัปชั่นจีแอลเอสจริงๆ” ชมนาดเอ่ยเตือนขู่
ปราณกับอัณณาอึ้งที่ชมนาดมาไม้นี้
“ไม่มีทาง คุณปราณไม่ได้ทำผิด และหลักฐานที่มีก็เป็นของจริง” อัณณาไม่ยอมตกลงด้วย
ธนาฒน์หยิบมือถือขึ้นมา “ผมขออนุญาตโทรไปเช็คอาการคุณพสุวัฒน์ก่อนนะครับ กลัวว่าจะอาการทรุด”
ชมนาดยิ้มร้ายกาจ ปราณเครียด ไม่มีทางเลือก
ปราณเดินหงุดหงิดออกมาจากห้องชมนาด
“ปราณ ใจเย็นๆ ก่อน” อัณณาเอ่ยเตือนสติ
“พวกเขาเอาชีวิตพ่อมาขู่ผม จะให้ผมใจเย็นอีกเหรออัณ..พวกมันเลวมาก เลวจริงๆ”
“ยังไงคุณลุงก็ต้องปลอดภัยค่ะ ถึงพวกเขาจะคุมตัวคุณลุงไว้ แต่คุณลุงก็ยังอยู่ในโรงพยาบาลของจีแอลเอส พวกเขาไม่กล้าทำโจ่งแจ้งหรอกค่ะ เขาก็แค่ข่มขู่ เพื่อบีบเราให้ไม่มีทางเลือก เราต้องมีสตินะปราณ”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 22/3
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3