อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 21/2
“คุณก็ทำในสิ่งที่ผู้บริหารต้องทำไงคะ อุ้ย ไม่ใช่สิ คุณแค่เคยถูกวางตัวให้เป็น เคยสร้างภาพออกสื่อตั้งเยอะจนชั้นนึกว่าคุณต้องได้เป็นผู้บริหารจีแอลเอสแน่ๆ แต่น่าเสียดายที่ยัง เท่าเดิม” อัณณาเอ่ยเยาะๆ แล้วเดินผละไปธนาฒน์กระชากแขนอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ “อย่าปากดีให้มากนักเลย คุณไม่เหลือใครคุ้มกะลาหัวแล้วนะ”
“ค่ะ ชั้นไม่มี แล้วคุณคิดว่าคุณมีเหรอ..ใครคะ? คุณสินธร? หึ แน่ใจเหรอคะว่าเขาจะคุ้มกะลาหัวให้คุณหรือจะคุ้มแค่หัวตัวเขาเองคนเดียว”
“ระวังตัวให้ดีเถอะ”
“ค่ะ ชั้นระวังตัวจากศัตรูอยู่แล้ว..ส่วนมิตร คงไม่ต้องระวัง เพราะชั้นแน่ใจว่าชั้นจะไม่ถูกหักหลัง..” ธนาฒน์อึ้ง อัณณายิ้มเย้ย “แล้วคุณล่ะคะ ระวังตัวให้ดีนะคะ” อัณณากระชากแขนออก ไม่กลัว แล้วเดินแยกออกไป
ธนาฒน์ได้แต่ฮึดฮัด แค้นใจ
ปราณนต์ยึดเสาของเรือนแพเอาไว้เพื่อให้แพนิ่ง หญิงสาวลุกยืนจะลงจากแพ ปราณนต์เอื้อมมือเพื่อให้ภัทรินยึดไว้กันเซ แต่ภัทรินลงจากแพเอง ไม่ยอมจับมือด้วย ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่าภัทรินมีอะไรแปลกไป ก้าวตามไป
“อย่าคิดมากเลยคุณ” ปราณนต์ตามมาพูดปลอบใจ ภัทรินหันกลับมามองคล้ายจะย้อนถามว่ารู้ในสิ่งที่ตนคิดอยู่หรือ ปราณนต์เดา“เพราะข่าวใช่มั้ย คุณถึงได้นั่งซึมตลอดทาง” ได้
“ชั้นได้ลงหน้าหนึ่ง ว่าชั้นกับพี่สามีสมคบคิดกันหักหลังบริษัทตัวเอง..นี่มันอะไรกับชีวิตชั้นเนี่ย!”
“ผม..ขอโทษ..”
“ชั้นไม่ได้ว่าคุณ ชั้นแค่ห่วงแม่..แม่จะต้องได้เห็นข่าวนี้ ถ้าไม่เห็นเองคนอื่นก็ต้องเห็นแล้วมาบอกแม่อยู่ดี ทุกคนก็จะไปรุมถามแม่ แล้วแม่จะรู้สึกยังไง คนอื่นจะพาลมองว่าแม่ไม่ดีด้วยหรือเปล่า..” ภัทรินทรุดนั่งลง รู้สึกผิด “แม่อยู่ของแม่ดีๆ ชั้นก็เอาเรื่องไปให้..ทุกที..มันเป็นอย่างนี้ทุกที”
“ถ้ามีโอกาส ผมจะอธิบายให้แม่คุณทราบว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดจากผม ไม่เกี่ยวกับคุณเลย”
“ตอนที่ชั้นอยากเลี้ยงหมา ชั้นก็ไปซื้อเจ้าโคโค่ชาแนลมาเลี้ยง แต่พอเบื่อ พอมันสร้างปัญหาให้ชั้น ชั้นก็ส่งไปให้แม่เลี้ยง แม่ก็เลี้ยง..พอชั้นถูกใส่ร้ายว่าโกง บาดเจ็บ หมดที่พึ่ง ชั้นกลับบ้าน..” ภัทรินน้ำตาเอ่อ “แม่ก็ยังรักชั้นเหมือนเดิม..
แม่ไม่เคยรักชั้นน้อยลงเลย แต่ชั้นสิ ชั้นอายที่แม่เป็นชาวเขา ชั้นพยายามจะเป็นคนกรุงเทพ พยายามจะไม่ให้ใครรู้ว่าเป็นลูกแม่..เคยโกหกเพื่อนว่าแม่เป็นเจ้าของรีสอร์ทหรูด้วยซ้ำ..ดูสิ่งที่ชั้นทำกับแม่สิ!! แล้วนี่อีก..ข่าวนี้อีก!!”
ปราณนต์ย้อนคิดถึงเรื่องตัวเอง ทรุดนั่งลงข้างๆ ภัทรินไปด้วยอีกคน
“แม่จะไม่เชื่อใครทั้งนั้น และแม่ก็จะเถียงทุกคนแทนชั้น เพราะแม่อยู่ข้างชั้นตลอด ไม่ว่าถูกหรือผิด”
“ผมเข้าใจคุณนะ..ผมก็เคย..ทำไม่ดีกับพ่อเหมือนกัน เพราะผมไม่เข้าใจในสิ่งที่พ่อกำลังทำ ผมโกรธพ่อ ไม่ยอมรับในตัวพ่อ..ผมอยากขอโทษพ่อ และผมหวังว่า..ผมจะมีโอกาส”
ทั้งคู่ต่างแชร์ความรู้สึกที่เก็บเอาไว้ในใจออกมา ภัทรินเอนหัวพิงปราณนต์ ต่างคนต่างเศร้าเรื่องตัวเอง
ที่ห้องทำงานปราณ ชมนาดเดินเข้ามาในห้อง แต่ป้ายที่หน้าโต๊ะเปลี่ยนชื่อเป็นพสุวัฒน์เรียบร้อยแล้ว
“คุณสินธรคะ”
สินธรที่นั่งสบายมองวิวภายนอกอยู่หมุนเก้าอี้กลับมา “ได้เรื่องมั้ย”
“เจ้าหน้าที่ที่ตรวจสอบข้อมูลในมือถืออัณณา ได้ความว่า..” ชมนาดชะงักไปนิดนึง เพราะเหลือบไปเห็นกรอบรูปเล็กๆเป็นภาพสินธรกับคุณแอ๋วคู่กันวางอยู่
“ว่ายังไง” สินธรเอ่ยย้ำถามขึ้นอีก
“เอ่อ มีหมายเลขที่โทรเข้ามาล่าสุด มาจากจังหวัดสุราษฎร์ค่ะ”
“สุราษฎร์..ไอ้ปราณมันหนีไปไกลถึงนั่นเลยเหรอ..ส่งคนไปหามันให้เจอ”
“ค่ะ” ชมนาดยังคงมองที่กรอบรูปของสินธรกับคุณเอ๋ว รู้สึกคับแค้นใจ
อยู่ๆ ธนาฒน์เข้ามาภายในห้อง ธนาฒน์กับชมนาดแปลกใจที่เจอกัน
“คุณออกไปก่อน ผมมีเรื่องจะคุยกับธนาฒน์ส่วนตัว” สินธรเอ่ยกับชมนาด
“เรื่องอะไรคะ” ชมนาดย้อนถาม สินธรจ้องเป็นเชิงตำหนิว่าไม่ใช่ธุระ “ค่ะ..” ชมนาดทำท่าจำยอม แล้วหันหลังกลับจะเดินออกจากห้องไป สีหน้าเปลี่ยนกลายเป็นคับแค้นใจที่กลายเป็นคนที่ไม่รู้เรื่องราวหรือแผนการที่เกิดขึ้น
ที่บ้านของพสุวัฒน์ ปราณเดินลงมาจากชั้นบน เรียกหาป้าอิ่ม “ป้าอิ่มครับ ป้าอิ่ม ผมอยากได้ชา ชงให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ..ป้าอิ่ม” อยู่ๆ มีคนเดินออกมาจากทางด้านห้องน้ำ เป็นคนของสินธรที่เฝ้าบ้านนี้อยู่ “เฮ้ย แกเข้ามาในบ้านทำไม”
“มาเข้าห้องน้ำ”
“ใครอนุญาต บ้านนี้ไม่ต้อนรับพวกแก ออกไป” ปราณเอ่ยปากไล่
“ขอเข้าห้องน้ำแค่นี้ทำไมต้องโวยวาย คุณไม่ได้เป็นลูกผู้บริหารใหญ่ของจีแอลเอสแล้วนะครับ”
“ออกไปจากบ้านชั้น!!” ปราณเอ่ยไล่อีกรอบ จนคนของสินธรชักหมั่นไส้ เริ่มยืนนิ่ง จงใจกวนตีนว่าจะ
ไม่ไป
“ออกไป!!” ปราณขึ้นเสียงอีก
“ขอพักหน่อยนะ ถ้าไม่พอใจก็มาลากคอผมออกไปสิ..มองหน้าทำไม จะต่อยผมเหรอ มาสิ มาเลย อยากโดนต่อยเหลือเกิน” คนของสินธรนั่งลงโซฟาอย่างสบายใจ เอ่ยกวนโมโห
“แก!!” ปราณโมโห พุ่งเข้าไปหาคนของสินธร แต่ป้าอิ่มพุ่งปราดเข้ามาห้ามเอาไว้ก่อน
“คุณหนู อย่าค่ะๆๆๆ” ป้าอิ่มไล่คนของสินธร “ป้าบอกให้เข้าออกด้านหลัง ทำไมถึงทำอย่างนี้..ไป ทำธุระเสร็จแล้วก็ออกไป!!”
คนของสินธรจ้องหน้าปราณ เยาะเย้ย กวนประสาท ทำท่าท้าทายให้ชก แล้วหัวเราะสะใจเดินออกไป
“ป้าอนุญาตให้พวกมันเข้ามาได้ยังไง ปล่อยผม” ปราณโวยวายดึงตัวเองออกจากป้าอิ่ม แล้วเดินพุ่งตามคนของสินธรออกไป
“เฮ้ย!!” ปราณเอ่ยเรียกอีกฝ่าย กระชากคนของสินธรจากด้านหลังแล้วเหวี่ยงไป ตรงเข้าไปชก แต่คนของสินธรเอี้ยวหลบแล้วผลักปราณไปตามแรง ปราณเซถลาไปจนหน้าเกือบคะมำแต่จับกำแพงยึดเอาไว้ได้
“คุณหนู อย่าค่ะ” ป้าอิ่มรีบตามออกมาร้องห้ามอย่างตกใจ
“มาสิครับ มาชกผมสิ ผมอยากโดน” คนของสินธรหัวเราะเยาะเย้ยเต็มที่
“แก!!” ปราณพุ่งเข้าไปจะชก แต่คนของสินธรผลักออก คราวนี้ปราณล้มกลิ้งไป
อัณณาวิ่งเข้ามาจากนอกบ้าน ตรงเข้าไปที่ชายหนุ่ม “พวกแกทำอะไร!!!! ไป ออกไปให้หมด ไป!!” อัณณารีบเข้าไปปกป้องปราณ ตวาดไล่ทุกคน
“ปล่อยผม!” ปราณร้องโวยวาย
“พอค่ะ พอได้แล้ว!” อัณณากอดรั้งปราณเอาไว้
คนของสินธรเดินยิ้มเยาะๆ ออกไป ปราณได้แต่มองอย่างเจ็บใจ
ที่ห้องทำงานปราณ ธนาฒน์กำลังโต้เถียงอยู่กับสินธรท่าทางไม่พอใจ “ผมไม่เข้าใจ!! ผมต้องรายการทุกอย่างกับคุณ? มันแปลว่าอะไร!!”
“แปลว่า ชั้นให้นายดูแลโรงงานผลิตเครื่องมือแพทย์ตามเดิม..แต่ทั้งหมดต้องขึ้นตรงต่อชั้น ต้องรายงานทุกอย่างกับชั้น โดยเฉพาะงบประมาณ ชั้นจะเป็นคนเดียวที่มีสิทธิเซ็นอนุมัติงบ”
“คุณกำลังรวมอำนาจทุกอย่างไว้ที่คุณคนเดียว ทำไมคุณไม่พูดมาชัดๆ เลยว่าคุณจะดูแลทุกบริษัทลูกของจีแอลเอสด้วยตัวเอง”
“จีแอลเอสมีบริษัทลูกเป็นสิบ ชั้นยังต้องการแขนขาเพิ่ม”
“งั้นคุณก็ควรจะให้อิสระในการเคลื่อนไหวของแขนขาบ้าง”
“ชั้นก็ให้ แต่ต้องผ่านสมองก่อน เพราะปล่อยให้แขนขาขยับเขยื้อนเองตามสัญชาตญาณทีไร เป็นเรื่องทุกที!..ชั้นต้องอุดรูรั่ว จะได้ไม่มีการคอรัปชั่นเกิดขึ้นในจีแอลเอสอีก”
ธนาฒน์ชักฉุน จนอ้อมค้อมไม่ไหว “คุณหาว่าผมเป็นรูรั่วของคุณเหรอ”
“ชั้นไม่ได้พูดนะ ชั้นก็แค่ไม่อยากให้จีแอลเอสตกต่ำไปมากกว่านี้”
“หึ ฮะๆ ไม่อยากให้จีแอลเอสตกต่ำ? แล้วที่ตกต่ำอย่างที่สุดตอนนี้ เพราะใครล่ะครับ? ช่วยตอบผมหน่อยสิครับ ไอ้ชาติชั่วคนนั้นคือใคร ผมจะได้ไปต่อยหน้ามัน” ธนาฒน์เอ่ยแดกดันอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้หน้า
“ธนาฒน์!!!!” สินธรตวาด
“เอ้า โมโหทำไมล่ะครับ ผมแค่ถามว่าไอ้นรกคนนั้นเป็นใครแค่นี้เอง”
สินธรฉุนขาดตบหน้าธนาฒน์ทันที ธนาฒน์หน้าสะบัด เจ็บแต่ก็สะใจ “ถ้าไม่พอใจ ก็ลาออกไป!!”
ธนาฒน์พุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้ออย่างเอาเรื่อง“เออ!!! กูไปแน่..แล้วคอยดูแล้วกันว่าสัญชาตญาณของแขนขาอย่างกูทำอะไรได้บ้าง!!!” ชมนาดได้ยินเสียงโวยวายเลยเปิดประตูรีบพุ่งเข้ามาทันที “ธนาฒน์!!!”
ธนาฒน์ผลักสินธรออกอย่างแรง จนหงายหลังไปกวาดข้าวของบนโต๊ะทำงานกระจาย ก่อนสะบัดหน้าหันเดินออกจากห้องไปทันที ชมนาดฉุนไม่พอใจการกระทำของอีกฝ่าย
ธนาฒน์เดินหงุดหงิดหัวเสียออกมา
“ธนาฒน์!!” ชมนาดรีบวิ่งตามออกมา
“ผมพยายามจะอดทนแล้วนะครับพี่ชม แต่คุณสินธรจงใจจะบีบให้ผมทนไม่ได้ ผมก็ไม่ทน”
ชมนาดตบหน้าธนาฒน์ทันที “ชั้นบอกแล้วใช่มั้ยว่าเธอต้องทำตามคำสั่งชั้น”
ชายหนุ่มอัดอั้น โวยขึ้น“ผมรู้ งั้นพี่ก็สั่งผมมาสิ จะให้ทำอะไรก็บอกมาเลย ผมทนไม่ไหวแล้ว ถ้าพี่ไม่สั่ง ผมจะทำของผมเอง”
ชมนาดเดินก้าวเข้าไปใกล้ ธนาฒน์ก้าวถอย“กล้าเหรอ..เธอกล้าทำเองใช่มั้ย..ตอบมาสิ” เขาเริ่มกลัวอีกฝ่ายขึ้นมา หญิงสาวดูอำมหิต เลือดเย็น
ที่บ้านของบ้านพสุวัฒน์ อัณณากำลังแต้มยาตามรอยถลอกที่แขนให้ปราณ โดยมีป้าอิ่มยืนดูอยู่ห่างๆ
“รู้ก็รู้ว่าตัวเองยังไม่แข็งแรงดี ทำไมยังกล้าไปมีเรื่องกับเขาอีก”
“ผมไม่ได้เริ่มก่อนนะ มันบุกเข้ามา..” ปราณแก้ตัว
อัณณาตัดบท “เงียบ!!!” ปราณหุบปาก จ๋อย “ป้าอิ่มบอกแล้วว่าเขาขอมาเข้าห้องน้ำ แล้วถึงเขาจะบุกเข้ามา คุณก็น่าจะคิดได้ว่ามันไม่คุ้มเลยที่จะเอาตัวเองไปแลกกับพวกนั้น”
“แต่มันเยาะเย้..” ปราณจะเถียงอีก
“เงียบ!!!” ปราณจ๋อย “ถ้าคุณอยากให้ปัญหานี้จบ คุณต้องรีบจำให้ได้เร็วที่สุด เข้าใจมั้ย”
“ก็พวกมันเดินเพ่นพ่านเต็มบ้านจะให้ผมคิดออกได้ยังไง”
“ไม่ออกก็ต้องพยายาม ทางเดียวที่จะช่วยณนต์และคุณภัทรได้คือเอกสารในไฟล์นั้น ณนต์จะหลบไปได้อีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้ ถ้าณนต์ถูกจับได้ คุณสินธรเอาเขาเข้าคุกแน่”
“คุณอย่ากดดันผมสิ”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 21/2
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3