อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 20/2
“น้ำเย็นๆ จะช่วยให้รู้สึกสบายและผ่อนคลายขึ้น แล้วเดี๋ยวคุณก็คิดออก” อัณณาพูดไม่ทันจบ อยู่ๆ ปราณก็หย่อนตัวเองลงไปในสระน้ำ “ปราณ..ลงไปทำไม”ปราณรู้สึกชอบน้ำ เดินออกไป “ก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมรู้สึกอยากลงมาแช่น้ำ มันรู้สึก..สบายดี”
“ใช่ นี่แหละ ปราณชอบว่ายน้ำ เป็นกีฬาเดียวที่คุณเล่น ถึงสมองคุณจะจำไม่ได้ แต่ความรู้สึกของคุณยังเหมือนเดิม ปราณ..ขึ้นมาก่อนเถอะ เดี๋ยวลื่น”
“ลงมาด้วยกันสิอัณ” ปราณเดินกลับมา ยื่นมือรอรับให้อัณณาตามลงมา “นะ เผื่อผมจะจำอะไรได้”
“ปราณ..” หญิงสาวลังเล ปราณแววตาชักชวนโน้มน้าวและขอร้อง อัณณาจ้องอีกฝ่ายเขม็ง ไม่ยอม “อัณให้คุณแช่แค่ห้านาทีเท่านั้น แล้วก็ขึ้นมา”
“มองหน้าอัณทำไม”
“ก็คุณคือคนเดียวที่ผมไม่ลืม..” ปราณขยับเข้าไปใกล้ “และผมก็รู้สึกว่า ถ้ามองหน้าคุณเอาไว้แล้วผมจะจำทุกอย่างได้”
“ถ้าเป็นจริง อัณจะยืนให้ปราณมองจนเช้าเลย”
“ห้านาที ผมขอแค่ห้านาทีก็พอ”
ปราณมองหน้าอัณณาอยู่อย่างนั้น ส่งสายตาอ่อนหวานให้อีกฝ่าย
ภายในรถบรรทุก ภัทรินนั่งเอนหลังพิงอยู่อีกมุม มีเหงื่อออก ท่าทางอ่อนเพลีย
ปราณนต์นั่งอยู่มุมหนึ่ง สังเกตอากัปกิริยาภัทรินอยู่ “คุณภัทร.. “
“ไร”
“คุณโอเคมั้ย”
“โอ..เรานั่งมานานแค่ไหนแล้ว”
“อืม น่าจะห้าชั่วโมงได้”
“เมื่อไหร่เราจะได้ลง”
“คุณอยากเข้าห้องน้ำเหรอ”
“ชั้นไม่ได้ปวดฉี่..นี่ “ภัทรินกวักมือเรียก “มานี่สิ” เธอตบพื้นข้างๆเหมือนเรียกหมา “มาๆๆ”
ปราณนต์คลานเข้าไปหา“มีอะไร”
ภัทรินจับมือปราณนต์มาจับหน้าผากตัวเอง “มีไข้ใช่มั้ย”
“ใช่ ไข้สูงด้วย..คุณติดไข้จากคนงานในไซต์ก่อสร้างแน่ๆ..แล้วนั่งอยู่ตั้งนานทำไมไม่บอก”
“เงียบ!! นั่งเฉยๆ” หญิงสาวสั่ง แล้วเอนหัวมาพิงซบไหล่ของปราณนต์ซะงั้น
ปราณนต์งง จะโวย “นี่..คุณไม่กลัวผมแล้วเหรอ”
“กลัว แต่ถ้าคุณกล้าทำกับคนป่วยได้ คุณก็โคตรเลวเลย..แต่ชั้นว่าคุณแค่เลวเฉยๆ ยังไม่ถึงกับโคตรเลว ชั้นพูดถูกป่ะ” ภัทรินหลับไป
ปราณนต์ได้แต่เซ็งปนห่วง ปล่อยให้ภัทรินซบไหล่ไป และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกดี
ภายในบ้านพสุวัฒน์ ปราณที่เปลี่ยนชุดแล้วมานั่งจ้องคอมฯ อยู่ที่โต๊ะทำงานในห้องรับแขก วางมือบนแฟ้นพิมพ์ นั่งนิ่ง รอเวลาให้ความทรงจำไหลออกมาเอง อัณณาที่เปลี่ยนชุดแล้วเช่นกันเดินถือหมอนกับผ้าห่มออกมานั่งที่โซฟา
“ทำไมไม่นอนในห้อง”
“อัณขอแม่มานอนค้างเป็นเพื่อนคุณ เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้ช่วยคุณได้..อัณก็ต้องทำตามที่พูดสิคะ”
“ติดต่อณนต์ได้หรือยัง”
“ยังเลย”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ณนต์ต้องเอาตัวรอดได้” ปราณปลอบใจหญิงสาว
“อัณก็ขอให้เป็นอย่างนั้น..เดี๋ยวอัณจะลองเช็คโรงพยาบาลกับสถานีตำรวจดูเผื่อจะได้ข่าวณนต์บ้าง”
“ผมว่าอัณควรนอนพักบ้างนะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ อัณไหว”
ปราณดึงโทรศัพท์ในมือออก “อัณนอนครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ คืนวันก่อน พ่อเข้าโรงพยาบาล อัณก็ไปเฝ้าพ่อกับณนต์ ก็ไม่น่าจะได้นอนหรอก พอเช้ามา อัณก็ไปทำงานต่อ แล้วก็มาเจอเรื่องวุ่นวาย ถูกอาสินธรสอบสวนทั้งวัน แล้วตอนนี้อัณมาบอกว่าอัณไหว? ..นอนเถอะ”
“อัณนอนไม่หลับหรอก”
“ต้องหลับสิ” ปราณจริงจัง จัดให้อัณณาได้ล้มตัวนอน
“ก็ได้ๆ สามชั่วโมงพอ แล้วปลุกอัณด้วยนะ” อัณณาเอนตัวนอนลง ปราณช่วยจัดหมอนให้ แล้วหยิบผ้าห่มมาคลุมให้ ทีแรกคลุมปลายเท้าเอาไว้ด้วย แล้วปราณก็ร่นผ้าห่มขึ้น เพื่อให้ปลายเท้าอัณณาพ้นผ้าห่มออกมา
“อัณไม่ชอบห่มปลายเท้าใช่มั้ย”
“คุณจำได้ด้วย”
“นั่นสิ..พอเป็นเรื่องของอัณ ไม่ต้องพยายามคิด มันก็ออกมาเองเลย”
อัณณาซึ้งใจที่ปราณดีและใส่ใจรายละเอียดของเธอมากขนาดนี้ “ขอบคุณนะ..ขอบคุณที่ดีกับอัณมาตลอด ทั้งๆ ที่อัณไม่มีอะไรตอบแทนคุณได้เลย” หญิงสาวหมายรวมถึงที่ตนไม่สามารถรับรักปราณได้
“ไม่เป็นไร ไม่ต้องตอบแทน..จริงๆนะ..นอนเถอะ” ปราณยิ้มอ่อนโยน
อัณณายิ้มตอบ แล้วหลับตาลง
ปราณนั่งมองอัณณาจนอัณณาหลับไป ชายหนุ่มรู้สึกดีที่ได้ดูแลหญิงสาว
เช้าวันใหม่ ที่บ้านพสุวัฒน์ ปราณกำลังรินชาจากชุดถ้วยชาของอัณณาใส่ถ้วย แล้วยกชาขึ้นมาดม พลางมองไปที่หน้าจอคอมฯ ที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้า อย่างใช้ความคิด
อัณณาเดินตามออกมา “ปล่อยอัณนอนยาวเลยนะคะ”
“ผมปลุกแล้ว แต่คุณไม่ตื่น” ปราณเทชา ส่งให้
“อย่ามาตู่” อัณณารับชามา “ขอบคุณค่ะ..ดูอะไรอยู่” เธอมองไปที่หน้าจอคอมฯ พบว่าเป็นหน้าอีเมล์แล้ว “อ้าว นี่คุณเข้าอีเมล์ได้แล้ว”
“ปราณอัณณาปราณนต์”
“หือ?”
“พาสเวิร์ดเข้าอีเมล์ของผมไง ชื่อของเราสามคน..แต่..ท่าทางผมจะเป็นพวกมีความลับเยอะ ไม่ก็ติดนิสัยปกป้องตัวเองมาก..ไฟล์ที่ส่งมาจากฝ่ายบัญชี มันถูกเข้ารหัสเอาไว้อีกชั้น”
“เข้ารหัสอีกแล้วเหรอ” อัณณาอึ้งๆ
“อื้อ แต่ผมมั่นใจว่าผมรู้รหัส..มันอยู่ในนี้” ปราณชี้ที่หัว “ผมกำลังรอมันออกมาอยู่..แต่คุณช่วยผมได้นะ”
“ช่วยยังไงคะ” อัณณาถามอย่างงงๆ
“ช่วยอยู่ให้ผมมองหน้า..เพราะผมมั่นใจว่ารหัสจะต้องเกี่ยวกับคุณ..ผมคงจะรู้มั้งว่า..ถ้าตั้งรหัสอะไรที่เกี่ยวกับอัณ ผมจะไม่มีวันลืม ต่อให้ความจำเสื่อมหมด ผมก็ยังจำคุณได้”
ป้าอิ่มวิ่งเข้ามาตามเสียงตื่นๆ “คุณหนูคะ..มาดูข่าวนี่ค่ะๆๆ”
ปราณกับอัณณาแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น
ป้าอิ่มรีบเดินนำปราณกับอัณณามาที่ทีวี ที่เปิดอยู่แล้ว ในจอ เป็นการนำเสนอข่าวสดจากบริเวณหน้าบ้านสินธร ที่มีกลุ่มนักข่าวจำนวนนึงรอทำข่าวอยู่
“..เพราะบริษัทจีแอลเอสถือเป็นผู้นำที่สุดของวงการผลิตอุปกรณ์ทางการแพทย์ในบ้านเรา..ถ้าข่าวที่นักข่าวได้รับแจ้งมาว่าจะมีการเปลี่ยนตัวผู้บริหารอย่างกะทันหันเป็นเรื่องจริง..ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ต้องจับตามองอย่างมาก” เสียงผู้ประกาศข่าวรายงาน
รถของสินธรแล่นมาจอด พวกนักข่าวรีบเข้าไปรุมที่รถทันที สินธรเดินควงออกมากับคุณแอ๋ว มาอยู่ท่ามกลางวงล้อมนักข่าว
“คุณสินธรครับ ข่าวลือที่ว่าคุณสินธรจะมานั่งเก้าอี้ผู้บริหารสูงสุดของจีแอลเอสเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าครับ” นักข่าวเอ่ยถามขึ้น
“รอข่าวอย่างเป็นทางการจากจีแอลเอสดีกว่านะครับ ส่วนตัวผมก็ขอทำหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมาย จะตำแหน่งอะไรผมไม่เกี่ยงหรอกครับ” สินธรแบ่งรับแบ่งสู้
คุณแอ๋วยิ้มหวาน “อย่าเพิ่งถามเลยค่ะ เอาไว้รอถามตอนแถลงข่าวทีเดียว..อุ๊บส์ แอ๋วเผลอพูดไปว่าจะมีแถลงข่าว..ตายๆๆ พอค่ะ อย่าถามนะคะ..ถ่ายรูปดีกว่าเนาะ มาๆๆ”
“ถ้ามีแถลงข่าวแสดงว่าทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ข่าวลือที่คุณปราณถูกปลดออกจากตำแหน่งเพราะไปรับเงินสินบนก็จริงใช่มั้ยคะ” นักข่าวถามขึ้นอีก
“ผมยังพูดตอนนี้ไม่ได้ เพราะตั้งแต่ทราบเรื่องจนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครเจอคุณปราณเลยครับ ไม่รู้ว่าเขาหายไปอยู่ไหน..ผมไม่ได้พูดว่าเขารู้ตัวแล้วก็หอบเงินหนีคดีไปแล้วนะครับ ผมแค่จะบอกว่าเขาคงกำลังหาหลักฐานมายืนยันตัวเองอยู่ที่ไหนสักที่”
“ถ่ายรูปเถอะค่ะ มาๆๆ” สินธรกับคุณแอ๋วยืนให้นักข่าวถ่ายภาพ
ปราณกับอัณณายืนมองข่าวนั้นในทีวี ได้แต่อึ้ง รู้ทันเล่ห์เหลี่ยมของสินธร ว่าจงใจจะเล่นอย่างนี้
“ทำไมถึงพูดให้ร้ายณนต์อย่างนี้ มันไม่ใช่เลย” อัณณาเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ
“เขารู้ว่าเรามีหลักฐาน เขาถึงพยายามจะดิสเครดิตเรา ทำให้ณนต์ไม่กล้าโผล่หัวออกมา”
“ถ้าออกมา คุณณนต์จะถูกตำรวจจับใช่มั้ยคะ” ป้าอิ่มถามอย่างสงสัย
ปราณกับอัณณาอึ้ง ห่วงปราณนต์
ภายในบริษัทจีแอลเอส
“แอ๋วขอโทษนะคะที่เผลอพูดไปว่าจะมีแถลงข่าว แอ๋วไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่เป็นไร ผมไม่ได้หวังอะไรจากคุณนอกจากยืนอยู่ข้างๆ ทำตามที่ผมขอร้องแค่นี้ก็พอแล้ว”
“ค่ะ”
สินธรกำลังจะพาคุณแอ๋วเดินเข้าไปด้านใน แต่ต้องชะงัก เพราะชมนาดเข้ามายืนรอต้อนรับอยู่
“สวัสดีค่ะคุณสินธร สวัสดีค่ะคุณแอ๋ว..วันนี้คุณแอ๋วสวยเป็นพิเศษเลยนะคะ..ดูเหมาะกับคุณสินธรมากๆ ค่ะ”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 20/2
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3