อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 18/2
“อัณอยากบอกทุกคน แต่คุณลุงขอร้องไว้ ท่านไม่อยากให้อาการป่วยของท่านส่งผลกระทบต่อการบริหารจีแอลเอส”“ที่แท้พ่อก็ห่วงแต่บริษัท”
“มันไม่ใช่อย่างนั้น”
“แล้วยังไง! หรือพ่อตั้งใจจะปิดไว้ เพื่อให้ผมรู้สึกผิด รู้สึกอกตัญญูที่พ่อป่วยหนักขนาดนี้แต่ไม่เคยรู้ แล้วผมยังด่าว่าพ่ออีก..นี่พ่อจงใจจะสาปแช่งผมใช่มั้ย”
“ณนต์! ถ้าเครียดหรือเสียใจมากจนไม่มีสติที่จะคิดก่อนพูด ก็อย่าพูดออกมาดีกว่า” ปราณนต์ทำท่าลุกจะเดินหนี อัณณาเอ่ยไล่หลังมา “ถ้าจนขนาดนี้แล้ว ณนต์ยังกล้าเดินหนีพ่อตัวเอง ก็รู้ไว้เลยว่าการกระทำของณนต์นั่นแหละที่สาปแช่งตัวเอง”
ปราณปล่อยให้ภัทรินนวดให้ รู้สึกผ่อนคลายขึ้น
หลังจากโดนอัณณาเอ่ยต่อว่า เตือนสติ ปราณนต์กลับมานั่งข้างอัณณา ลึกๆ แล้วก็เสียใจ แต่ก็ยังทิฐิ อัณณาเข้าใจ อยากปลอบ แต่ก็ทำได้แค่กุมมือปราณนต์มาบีบ ให้กำลังใจ
อีกด้านหนึ่ง ภัทรินนวดฝ่ามือให้ปราณเพื่อให้คลายเครียด สีหน้าปราณดีขึ้น ค่อยๆ หันมองภัทริน เห็นว่าภัทรินยิ้มสดใสและหัวเราะให้ตลอด ปราณมองอย่างรู้สึกขอบคุณ
ที่คอนโดชมนาดสินธรหัวเราะสะใจ กำลังดื่มฉลองกับชมนาด
“เนื้องอกในสมอง!! ฮ่าๆๆๆ”
“ใช่ค่ะ ชมเช็คกับโรงพยาบาลแล้ว คุณพสุวัฒน์มีเนื้องอกในสมอง ไม่ใช่เพิ่งเป็นด้วย..ฟังจากอาการที่คุณบอก..ชมว่าเรารีบไปหาซื้อชุดดำกันได้เลย”
“ทุกวันนี้ที่ไอ้ปราณยังบริหารจีแอลเอสอยู่ได้ ทั้งๆ ที่มันควรจะถูกปลดไปตั้งแต่คดีทุจริตแล้ว ก็เพราะพวกกรรมการยังเห็นแก่พี่พสุ..แต่ถ้าไม่มีพี่พสุแล้ว มันก็ต้องหมดบุญตามพ่อของมันไป”
“หรือถ้าบุญมันไม่หมด ชมจะช่วยทำให้หมดเอง นี่ค่ะ” ชมนาดส่งมือถือให้
“อะไร” สินธรสงสัย
“คลิปตอนที่คุณปราณชกธนาฒน์ในบริษัท..ถ้าคลิปนี้มีแมวทำหลุดไปจนเป็นข่าว..พวกกรรมการเห็นพฤติกรรมกร่างของผู้บริหารเราคนนี้ เค้าจะว่ายังไง”
“ดี กระหน่ำมันให้จมดิน เอาให้หมดทุกทาง ทั้งของคุณ ทั้งของผม”
“ของคุณ?” ชมนาดย้อนถามอย่างแปลกใจ
“คุณคิดว่าผมจะปล่อยให้คุณกับไอ้ธนาฒน์ทำทุกอย่างกันสองคนเหรอ..ผมไม่ได้กะจะปั้นธนาฒน์ตั้งแต่แรกแล้ว ผมก็แค่ต้องการใครสักคนมาดึงความสนใจไปจากผม ธนาฒน์ก็ทำได้ดีประมาณนึง”
“คุณแอบมีแผนของคุณโดยไม่บอกชมเหรอคะ” ชมนาดเอ่ย รู้สึกไม่พอใจที่สินธรมีความลับกับตน
ส่วนสินธรยิ้ม ดื่มเหล้าอย่างสุขใจ แววตามั่นใจ แฝงความร้ายกาจ
เช้าวันใหม่ ที่บ้านของพสุวัฒน์ ปราณที่หลับอยู่บนเตียง ค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาฟังเสียงกรุ๊งกริ๊งของโมบายล์ที่อยู่ในห้องด้วยความรู้สึก สงบสบายใจ
ปราณได้ยินเสียงชงชาดังอ่อนโยน เขาหันไปมองเห็นด้านหลังของหญิงสาวที่กำลังชงชาอยู่ ปราณแปลกใจ แต่แล้วเธอคนนั้นก็หันหน้ามาหา เป็นอัณณา
“ตื่นแล้วเหรอ”
ปราณมองอย่างจับต้นชนปลายไม่ถูก มองราวกับอยากให้แน่ใจว่าเรื่องจริง
“ชาเขียวจีนอุ่นๆ พร้อมแล้ว..จะดื่มเลยหรือล้างหน้าล้างตาก่อนดีคะ”
“อะ..อัณณา”
“หือ?”
“อัณณา” ปราณเรียกอีก
“หมอเรียกชั้นว่าอัณณาเหรอ” อัณณาย้อนถาม
ปราณแปลกใจ งุนงง กระพริบตาถี่ๆ มองอีกที
อัณณายิ้มๆอย่างคิดอยากจะแกล้ง วางถ้วยชาลง แล้วเดินเข้ามาหา จงใจยื่นหน้าให้มองชัดๆ แต่พอยื่นหน้ามาใกล้ ปราณจึงเห็นว่าเธอคือภัทริน
ภัทรินยิ้ม “คนนี้ไม่ใช่อัณณาค่ะ แต่เป็น..อัลไลก็ไม่รุ”
“ภัทริน”
ห้อง ICU พสุวัฒน์นอนใช้เครื่องหายใจอยู่ที่ภายในห้อง สีหน้าสงบ หลังจากที่ผ่าตัดเนื้องอกแล้ว แต่ยังไม่ได้สติ มีสายท่อช่วยหายใจ สายน้ำเกลือ สายถ่ายน้ำจากสมอง ระโยงระยางเต็มไปหมด ปราณนต์ อัณณายืนมองสภาพของพสุวัฒน์อยู่
“คุณลุงคงต้องอยู่ในไอซียูอีก 2-3 วัน จนกว่าจะแน่ใจว่าไม่มีอาการสมองบวมและความดันน้ำในสมองคงที่..”
“พอฟื้นแล้วพ่อจะไม่เหมือนเดิมใช่มั้ย”
“อาจมีปัญหากับการควบคุมร่างกายซีกซ้าย แต่ถ้ากายภาพบำบัดสม่ำเสมอก็น่าจะช่วยได้มาก..แต่อย่างน้อยคุณลุงก็ปลอดภัยแล้วนะณนต์”
ปราณนต์มองพสุวัฒน์นิ่ง เครียด เขารู้ข้อมูลทางการแพทย์ดีอยู่แล้ว ลึกๆ คือสงสารและอยากให้พ่อหาย
อัณณามองปราณนต์อย่างห่วงใย เข้าใจความรู้สึก
อีกด้านหนึ่ง ปราณนั่งอยู่ที่มุมพักผ่อนสำหรับนั่งดื่มชา มีชุดถ้วยชาวางอยู่ ปราณหยิบถ้วยมาดู สัมผัส จับ มองลวดลายของมัน เทชา ดมกลิ่นชา รู้สึกผ่อนคลาย อบอุ่น รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหัวเราะใสของอัณณาดังแว่วมา ปราณถึงกับชะงักมองหาที่มาของเสียง แต่ไม่มีใคร
ภัทรินเข้ามา“มองหาอะไรคะ”
“เมื่อกี้..คุณหัวเราะหรือเปล่า”
“ทำไมคะ?” ภัทรินส่ายหน้า สงสัย
“เปล่า”
“เห็นป้าอิ่มบอกว่า นายชอบถ้วยชาชุดนี้มาก ชั้นก็เลยชงชามาให้ เผื่อว่ามันจะช่วยกระตุ้นความทรงจำที่ซ่อนอยู่ให้สมองของนายบ้าง..มันกระตุ้นมั่งมั้ย?”
ปราณส่ายหน้าแทนคำตอบ
พอดีมือถือภัทรินดังขึ้น หญิงสาวมองดูเบอร์แล้วรับสาย “ค่ะ คุณอัณณา”
บริเวณหน้า ICU อัณณาเดินพูดโทรศัพท์กับภัทริน “คุณลุงผ่าตัดเรียบร้อยแล้วค่ะ เอาเนื้องอกออกไปหมดแล้ว..ตอนนี้ยังไม่รู้สึกตัว..ฝากบอกณนต์ให้เขาสบายใจด้วยนะคะ..ไว้รอให้คุณลุงตื่นแล้วค่อยพาณนต์มาดีกว่าค่ะ คุณลุงจะได้พักเต็มที่..ค่ะ”
อัณณาวางสาย มองไปที่ปราณนต์ที่ยังคงห่วงพสุวัฒน์ที่เดิม อัณณาพลอยห่วงปราณนต์ไปด้วย
ภัทรินวางสาย ปราณรอฟังอยู่ “คุณอัณณาโทรมาบอกว่าคุณพ่อคุณผ่าตัดเสร็จแล้ว ปลอดภัยดี ตอนนี้กำลังพักฟื้นอยู่ค่ะ” ปราณรับรู้ มีสีหน้าโล่งใจอย่างไม่รู้ตัว “นายดีใจ?” ภัทรินรู้สึกตื่นเต้
“หือ?”
“เมื่อกี้นายดีใจ..ใช่ นายดีใจจริงๆ..สมองนายอาจจะจำเรื่องราวไม่ได้ แต่ความรู้สึกและจิตวิญญาณไม่เคยลืม..มันบอกกับนายว่าข่าวนี้คือข่าวดี นายก็เลยดีใจ”
“แต่ผมยังจำอะไรเกี่ยวกับพ่อไม่ได้เลย”
“แต่นายก็จำได้แล้วว่าพ่อเคยบอกเรื่องเนื้องอก..มันเป็นสัญญาณที่ดีมากๆ..หมอ นายจะต้องจำทุกอย่างได้แน่ๆ” ภัทรินดูตื่นเต้นยินดีมากๆ พยายามเชียร์อัพให้กำลังใจกันสุดๆ
ปราณยังงงๆ มองท่าทาง รอยยิ้มของภัทริน ก็พลอยรู้สึกดีไปด้วย “อืม อาการอย่างคุณ ถ้าผมจำไม่ผิด..เรียกว่า..เยอะ?”
“พูดมาก มานี่!” ภัทรินทำเสียงแกล้งดุอีกฝ่าย
หญิงสาวพาปราณมาที่ระเบียงเอาท์ดอร์ เธอจัดมุมให้ปราณนั่ง “นั่งตรงนี้”
“ทำไม”
“เถอะน่า นั่งๆๆๆ นั่งสบายๆ ไม่ต้องคิดอะไร..หลับตา”
“หือ?”
“หลับเถอะน่า” ภัทรินเอ่ยดุ
ปราณยอมหลับตา แล้วภัทรินก็หยิบซึงที่เตรียมไว้แล้ว มายื่นใส่มือของปราณ จัดท่าทางให้
“ตอนอยู่ดอยผาหมอก นายชอบมานั่งเล่นซึงที่ระเบียงอย่างนี้ จำได้มั้ย”
“คุณจะให้ผมทำอะไร” ปราณถามอย่างสงสัย
“ความทรงจำไม่ได้อยู่ที่สมองอย่างเดียว ร่างกายของเราก็สามารถจดจำได้ด้วย..เหมือนเวลานายเล่นดนตรี ก็คงไม่มานั่งคิดหรอกว่าต้องจับคอร์ดนี้ถึงจะได้เสียงอย่างนี้ นิ้วมือของนายมันไปเองตามความเคยชิน..ไม่ต้องพูด ไม่ต้องคิด สบายๆ ปล่อยให้ร่างกายไปตามความรู้สึก”
“แต่..” ปราณทำท่าจะค้าน
“ชู่ว์...ไม่ต้องพูด ไม่ต้องคิด ปล่อยร่างกายไปตามความรู้สึก”
ปราณนิ่งไป พยายามทำตามที่ภัทรินบอก แล้วเขาก็ดีดซึงเสียงแปร่งสุดๆ..ปึ่ง!!
แม้เสียงแรกจะเพี้ยน แต่ภัทรินยังคงลุ้นเอาใจช่วย ปราณยังพยายามจะดีดต่อให้เป็นเพลง แต่เสียงมั่วซั่วมาก ไม่มีความไพเราะเลย ภัทรินที่พยายามเอาใจช่วย แล้วก็เริ่ม ยอมรับ ยอมแพ้ ถอดใจ
สุดท้ายก็เอื้อมมือไปจับมือปราณไว้ให้เลิกดีด ส่งสายตาและทำสีหน้าแบบ “พอเถอะ กรุณาเมตตารูหูชั้นเถอะ”
บริเวณม้านั่งในโรงพยาบาล
อัณณายื่นบะหมี่ถ้วยให้กับปราณนต์ที่นั่งพักอยู่ “อ่ะ กินซะหน่อย” ชายหนุ่มรับบะหมี่ถ้วยมา
อัณณานั่งข้างๆ ตักบะหมี่ขึ้นมาเป่า แล้วเห็นว่าปราณนต์ถือไว้เฉยๆ เลยหาวิธีพูดให้ปราณนต์ยอมกิน “ห่วงพ่อมากจนกินไม่ลงเลย?”
ปราณนต์ทำท่าฮึดฮัด ไม่ยอมให้เสียฟอร์ม “รอมันเย็นอยู่”
ปราณนต์กับอัณณาตักกินบะหมี่ไปสักพัก แล้วอัณณาก็ตัดสินใจพูดขึ้นมาลอยๆ “ณนต์..จีแอลเอสไม่ได้สำคัญกับคุณลุงเท่ากับปราณและณนต์หรอกนะ”
“หือ?”
“อัณไม่มีหลักฐานหรือข้อพิสูจน์อะไรมายืนยัน..อัณพูดจากความรู้สึกล้วนๆ..คุณลุงรักณนต์มาก และทุกอย่างที่ท่านทำก็เพื่อชดเชยความผิดที่เคยทำไว้กับณนต์และแม่”
“ชดเชยความผิด?”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 18/2
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3