อ่านละครเรื่อง สุสานคนเป็น ตอนที่ 1/3 วันที่ 13 เม.ย. 57

อ่านละครเรื่อง สุสานคนเป็น ตอนที่ 1/3 วันที่ 13 เม.ย. 57

ชีพมาถึงโรงงานด้วยสีหน้าไม่ดี สายสมรยืนดูแฟ้มอยู่ ชีพชะงักเมื่อมองไปที่โต๊ะทำงานของอุษา แล้วไม่เห็นอุษาอยู่ที่โต๊ะ
“อุษาไปไหน...”

“เห็นออกไปกับหมวดธารินทร์ค่ะ”

ชีพหงุดหงิด เดินเข้าห้องทำงานของตนไป

ธารินทร์กับอุษาเดินเข้าไปในบริเวณบ้านของหมอผัน มีป้ายเขียนไว้ว่า “หมอผันเทวดา รักษาทุกโรคด้วยสมุนไพร” ธารินทร์หันมาบอกอุษา


“บ้านผม...”

อุษายิ้ม นึกขึ้นได้

“จริงสิ รินทร์เคยบอกว่ามีพ่อเป็นหมอสมุนไพร...ษาลืมไปได้ยังไงนะ...”

ในบ้าน หมอผันนั่งอยู่ในห้อง มีอุปกรณ์หรือตู้ยาสมุนไพรที่จัดวางไว้ในตู้อย่างเป็นระเบียบ มีขวดที่บรรจุยาสมุนไพรเรียบร้อยแล้วตั้งเรียงรายกันอยู่ ธารินทร์กับอุษานั่งตรงหน้า

“โรคบางอย่างก็รักษาไม่ได้หรอกนะหนูอุษา”

“ทำไมล่ะคะ”

“เป็นโรคกรรมไงล่ะ ทำให้ป่วยเป็นโรคบางอย่าง รักษาไม่หายขาด”

“ตั้งแต่ษาเกิดมา ษายังไม่เคยเห็นคุณน้าลั่นทมทำร้ายใคร”

“อาจจะเป็นกรรมเก่าแต่ชาติปางก่อนก็ได้”

“ษาอาจไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ แต่คุณพ่อผมท่านปฏิบัติธรรมมานาน ท่านอาจจะช่วยคุณน้าลั่นทมได้...”

“ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะค่ะ ษาห่วงคุณน้ามากกว่าห่วงชีวิตตัวเองอีก...”

หมอผันหยิบยาให้ขวดหนึ่ง

“ยาบำรุงหัวใจ เผื่อจะดีขึ้นบ้าง...ละลายน้ำทานแบบยาหอม”

“ขอบคุณค่ะ...คงพอจะช่วยคุณน้าลั่นทมได้บ้าง...”

ลั่นทมกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ไกรซึ่งเป็นทนายนั่งที่เก้าอี้ตรงหน้า หวานคอยรับใช้อยู่มุมหนึ่ง

“ผมร่างเสร็จแล้วจะนำมาให้คุณลั่นทมพิจารณาอีกทีนะครับ”

“ขอบคุณมากค่ะคุณไกร หวานไปส่งคุณไกรด้วยนะ”

“ค่ะ...”

ไกรไหว้ ลั่นทมไหว้ตอบ หวานเดินไปส่งไกรออกไปจากห้อง แต่ก่อนจะออกไป ลั่นทมก็เรียกไว้

“เดี๋ยวหวาน..”

หวานหันมา “คะ คุณผู้หญิง”

“ไม่ต้องบอกใครเรื่องพินัยกรรมนะ”

หวานตอบหนักแน่น “ค่ะ”

ไกรขับรถออกไป หวานหลังจากยืนส่งไกรเสร็จ กำลังจะเข้าบ้าน รถของชีพก็เข้ามาจอดพอดี ชีพรีบลงมา พูดเสียงเครียด

“หวังว่าลั่นทม คงไม่ได้เคร่งเครียดกับพินัยกรรมจนโรคประหลาดกลับมาเล่นงานอีกนะ...”

หวานนิ่ง ก้มหน้า ชีพเดินไป หวานหน้าซีด

ตอนกลางคืนที่ บ้านรสสุคนธ์ รสสุคนธ์หวีผมอยู่ แล้วหันมาหาแม่ ถามด้วยน้ำเสียงตกใจ

“อะไรนะแม่...พ่อน่ะเหรอมีหนี้เป็นล้าน อะไรจะมากมายยังงั้น...”

“อายชาวบ้านเขา พ่อเอ็งยิ่งเสียใจอยู่นังรส”

“พ่อยอมเขาได้ยังไง...เงินต้นนิดเดียว พวกมันไปเพิ่มตัวเลขจนเป็นล้าน ไอ้พวกหน้าเลือด พ่ออย่าไปยอมมันนะ...”

“วันมะรืนนี้เขาจะมายึดบ้านเรานะลูก”

รสสุคนธ์ตะลึง “ยึดบ้าน...แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนล่ะแม่ หา...”

แม่น้ำตาไหลพราก ส่ายหน้า พ่อออกมาพอดี

“พ่อจะไม่ยอมให้ใครเอาบ้านหลังนี้ไปได้หรอก...ให้มันมาเลย ไอ้พวกหน้าเลือด ฮึ่ม...”

“พี่สงบสติอารมณ์ซะ พูดจากับเขาดีๆ เขาอาจเมตตาเราบ้าง”

“ไอ้พวกหากินกับความเดือดร้อนของคนยากคนจน...มันไม่รู้จักคำว่าเมตตาหรอก...”

รสสุคนธ์นิ่งอึ้ง มองดูพ่อกับแม่

“ถ้าบ้านเราโดนยึด พวกเราคงอายชาวบ้านแย่...จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกันล่ะ...”

พ่อมองรสสุคนธ์ด้วยความผิดหวัง เสียใจ ก่อนจะเดินออกไป

“นังรส พูดอะไรระวังบ้าง เห็นมั้ยว่าพ่อเขาเสียใจ...”

รสสุคนธ์กระแทกเสียงถามประชด“แล้วแม่จะให้ฉันทำยังไงล่ะ...”

ในครัวบ้านลั่นทม ทุกคนนั่งกินข้าวหยอกล้อกันอยู่ รสสุคนธ์เดินเข้ามา ทุกคนพากันตะลึงในความงามของหญิงสาว แถมยังแต่งตัวโชว์ขาอ่อนซะอีก

“รส...”

รสสุคนธ์ไหว้หวาน

“หวัดดีจ้ะน้าหวาน...”

“หลานสาวฉันเอง...มีอะไรหรือเปล่า ถึงมาหาน้าที่นี่...ไปคุยกันที่อื่นดีกว่า”

หวานพารสสุคนธ์ออกไปคุยนอกห้อง

“ไม่ยักกะรู้ว่าแม่หวานมีหลานสาวสวยยังงี้” ฉ่ำเพ้อ

“หัวใจของไอ้เวกตกลงไปที่ตาตุ่มเลย นึกว่านางฟ้าจำแลงแปลงกายมาซะอีก...”

“ไม่ต้องเล่นสำนวนยี่เกหรอก...ถึงยังไงนางฟ้าหลานน้าหวาน ก็ไม่มองน้าหรอก...ฉันว่าน้ากลับไปส่องกระจกดูตัวเองก่อนดีกว่ามั้ง...” สมพรขัดคอ

“นึกว่าเอ็งหนุ่มนักนี่ มันก็แก่รุ่นเดียวกับข้าแหละวะ” วิเวกไม่ยอมแพ้

ทุกคนหัวเราะกัน

“แต่ว่าไปหลานแม่หวานก็สวยจริงๆ นะ” ฉ่ำไม่เลิกเพ้อ

สวาทค้อนฉ่ำวงโต “จะกินมั้ยข้าว...หา ไอ้แก่...”

ยาใจกับจิ้มลิ้มปิดปากหัวเราะ ฉ่ำซึมไปทันที

มุมหนึ่งนอกบ้าน หวานกับรสสุคนธ์คุยกันอยู่

“ยังรับปากไม่ได้หรอก ต้องขออนุญาตคุณผู้หญิงก่อน”

“น้าหวานเป็นคนรับใช้เขา หรือเป็นทาสกันแน่ จะไปไหนมาไหนก็ต้องขออนุญาตด้วย...”

“ก็ต้องบอกต้องกล่าวสิ เผื่อท่านเรียกใช้”

“ยังงี้น้าก็ไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวเลยสิ...เอาเปรียบกันมากเกิน”

“นังรส เบาๆ ที่มีเงินใช้จ่ายอยู่ทุกวันนี้ก็ไม่ใช่เพราะความเมตตาของท่านหรอกรึ...เอ็งกลับไปก่อน พรุ่งนี้ข้าจะไปที่บ้าน แต่ไม่รู้จะช่วยอะไรได้หรอกนะ...”

“หวังว่านังคุณนายของน้าจะอนุญาตนะ...นี่ถ้าเผื่อมีใครตาย มิต้องแบกศพมายืนยันก่อนเหรอว่าตายจริง”

“นังรส...ทำไมปากจัดยังงี้...ไปได้แล้ว...”

รสยกมือไหว้ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นรถของธารินทร์แล่นเข้ามาในบ้าน อุษาลงมาจากรถ ทั้งสองยืนอยู่ห่างๆ รสสุคนธ์มองเห็นธารินทร์ก็จำได้ พยายามส่งยิ้มให้ แต่ธารินทร์ไม่สนใจ อุษาเรียกธารินทร์เข้าบ้าน

“ลงมาก่อนสิคะรินทร์...ไปเยี่ยมคุณน้าด้วยกัน”

ธารินทร์ลงมาจากรถ แล้วเดินเข้าไปด้วยกัน รสสุคนธ์มีทีท่าสนใจธารินทร์มาก

“ใครเหรอน้า...”

“หลานสาวผัวเก่าคุณผู้หญิง ส่วนผู้ชายนั่นเป็นเพื่อนของเธอ”

รสสคนธ์เบ้ปาก “คงยุ่งพิลึก หลานผัวเก่าอยู่ร่วมบ้านกับผัวใหม่”

“นังนี่...ไปได้แล้ว ข้าจะขึ้นไปขออนุญาตคุณผู้หญิงให้”

“หวังว่าคุณผู้หญิงของน้าจะใจดีอย่างที่น้าบอกนะ”

ลั่นทมนั่งอยู่กับชีพ อุษาเดินเข้ามา ธารินทร์ไหว้ลั่นทมกับชีพ

“คุณธารินทร์”

ธารินทร์นั่งลงตรงหน้าชีพกับลั่นทม

“ผมจะขออนุญาตพาษาไปงานเลี้ยงส่งพี่ที่ทำงานน่ะครับ...เขาย้ายไปประจำที่อื่น”

อ่านละครเรื่อง สุสานคนเป็น ตอนที่ 1/3 วันที่ 13 เม.ย. 57

ละครเรื่อง สุสานคนเป็นบท ประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก
ละครเรื่อง สุสานคนเป็น บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นกำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่อง สุสานคนเป็น ละครแนว ดราม่า รี้ลับ อาถรรพ์ ตื่นเต้น
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นผลิตโดย บริษัท กันตนา มูฟวี่ ทาวน์ (2002) จำกัด
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นออกอากาศ ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ เร็วๆ นี้